Devote oeffeninghe op de vijf lettere van de soete ende alderheylichste namen Iesus ende Maria
(1628)–Augustinus van Teylingen–
AuteursrechtvrijOp de wijse, Alsoo’t beghint.Het stont een Moeder reene
Neffens dat cruycen hout,
Seer druckelijck in weene,
In liefde niet verkout:
Met pijne menichfout
Sach sy haer Soon eerbaer
Hanghen, als puer reyn gout
In’t vier des lijdens swaer. Met, etc.
Wiens melijdend’ herte
’t Sweert druckelijck doorsneet:
Och hoe was dan in smerte,
Bedruckt, benaut, besweet,
Godts moeder, als groot leet
Haer Soon-ghebenedijt
| |
[pagina 326]
| |
Werdt aenghedan seer wreedt:
Door haer noyt droever tijdt. Godts, etc.
Wie isser doch in wesen,
Die niet bedroeft sou zijn,
Dat hy saghe ten desen
Christi Moeder divijn
In sulck’ een swaere pijn
Wien sout aen hebben niet,
Die saegh’ op elck termijn
Haer lijden en verdriet? In sulck’, etc.
Om de schult en misdaden
Van al sijn volck onvroet,
Sach sy met druck beladen
Van hoofde tot den voet
Iesum deurwont, bebloet:
Sy sach in ‘sdrucks foreest
Sterven haer Sone soet,
Als hy gaf sijnen gheest. Iesum. etc.
O fonteyne der liefde,
Moeder ghetrouwe, jont
Dat ick als de gheriefde
| |
[pagina 327]
| |
Mach inder herten gront,
Smaken de kracht terstont
Van sijn lijden en gru:
Dat ick alsoo deurwont
Mach wenen hier met u. Smaken, etc.
Doet toch mijn herte branden
Tot Godt nacht ende dach,
Bint met der liefden banden
In ‘thert’ al sijn verdrach,
Dat ick behaghen mach
Hem soso doorwont voor my
Sijn pijnen met beklach
In my bedeelt doch ghy. Dat, etc.
Beweecht mijn herte binnen,
Soo langh’ ick leve kranck,
Om met u te versinnen
Des cruyce lijden stranck:
‘Tos doch al mijn verlanck,
Met een druckich vermaen,
Met u nemen den ganck,
Om neffens ‘tcruys te staen.
| |
[pagina 328]
| |
Maecht der maechden verheven,
Doet my hier Christus doot,
Sijn passi’, bitter leven,
Draghen in’t herte bloot:
‘Tzy in vreucht, oft in noot,
Deur een liefd’ onbevleckt,
Ghedincken al d’aenstoot
Van Godt mensche perfeckt. ’Tzy, etc.
Maeckt my deur u doch vierich,
Moeder en maecht bekent:
Bevrijt my van’t dangierich
Vier, en d’eeuwich torment:
Deur Christus cruyce wendt
Van my ‘tsondich ghetreur:
Jont in mijn lesten endt
Des blijschaps soeten geur. Deur, etc.
| |
[pagina 329]
| |
Luc. Cap. 1.
Weest ghegroet ghy vol van gratie: de Heere is met u, ghebenedijt zijt ghy onder de vrouwen.
| |
Ibid. Ghebenedijdt zydy onder de vrouwen, ende ghebenedijt is de vrucht uws lichaems.Ibid.
Siet van desen tijdt voordts sullen my salich noemen alle gheboorten.
| |
|
|