Devote oeffeninghe op de vijf lettere van de soete ende alderheylichste namen Iesus ende Maria

Een ander.

Op de Stemme: O droevighe ooghen, ô bange borst, &c.

1. Als Iesus vol liefde eens ‘smorghens vroech
Haer borst vol sughjes, vol tranen haer crop
S’en hield’ van zuchten noch schreyen op

[p. 217]

 

Met ooghjes vol tranen sijn voeten maeckt nat, die sy van rouw

 

Met haer schoon hayrken drogen wou.

 

 

 

2. Haer minnende hertje vol liefd’ en brandt

 

Haer altijdt aen Iesus voeten zandt

 

Sy kusten sijn voeten uyt liefde groot

 

Wel-rieckende zalve daer over-goot

 

Doe wierde ghetroost dese minnende ziel, want Iesus haer

 

Groote minne verhefte daer.

 

 

 

3. Het huys vervulde van soeten geur

 

De mag’re nijdt saght vol getreur

 

Waer toe dees on-kosten, waer toe dit verlies

 

Daer een door haet en nijt uyt-blies

 

Sy heeft dit uyt minne seyt Iesus voorwaer, ghedaen aen mijn

 

Dies haer veel sonden vergeven zijn.

 

 

 

4. Sy schreyd’ aen sijn voeten soo meenighen traen

[p. 218]

 

En hoorde sijn soete woorden aen

 

Haer suster sorghvuldigh die kreegh on-lust,

 

Martha, Martha ghy zijt ont-rust

 

Een is maer nodigh, sprack daer den Heer, en soeckt niet veel

 

Maria koos het beste deel.

 

 

 

5. Dees zuchtende Duyve is uytgegaen,

 

Als Christus sijn Passi had voldaen

 

Sy liep na den grave met droef gerucht,

 

Sy vloeyden van tranen was vol gesucht,

 

Met wringende handen en treurigh geschrey, was zy belaen

 

Om-siende saghs’ haer Heere staen.

 

 

 

6. Hoe weent ghy soo vrouwe sprack Iesus hier,

 

Sy meynden sy sagh een Hovenier

 

Hebt ghy hem genomen seght metter haest

[p. 219]

 

Daerom ick treur en ben verbaest

 

Haer Liefste sachtmoedigh seyde Maria, en raeckt niet my

 

Dies sy vol vreucht riep Rabboni.