Devote oeffeninghe op de vijf lettere van de soete ende alderheylichste namen Iesus ende Maria
(1628)–Augustinus van Teylingen– Auteursrechtvrij
[pagina 180]
| |
God zy onser bermhertigh, ende hy gebenedije ons: ende hy late zijn aensicht lichten op ons, ende ontferme onser. Op dat wy mogen kennen op der aerden uwen wech: onder alle Heydenen uwe salicheyt. Laet de volcken u belijden Godt: laet allen volcken u belijden. Laet de Heydenen hen verblijden ende verheughen, want ghy oordeelt de volcken in rechtveerdicheden, ende de Heydenen regheerdt ghy op der aerden. Laet de volcken u belijden Godt, laet alle volcken u belijden: de aerde heeft haer vruchte ghegeven. Gebenedijden moet ons Godt onse Godt, ghebenedijden moet ons Godt: ende hem moeten vreesen alle de eynden der aerden. Glorie zy den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest. | |
[pagina 181]
| |
Ghelijck het was in’t begin, ende nu, ende altijdt, ende in eeuwigheyt der eeuwigheden, Amen. Vers. Laet ons ghebenedijden den Vader, ende den Soon, met den heylighen Gheest. Resp. Laet ons hem loven ende verheffen inder eeuwigheyt. Vers. Ghy zijt gebenedijt o Heere in het firmament des Hemels. Resp. Lof weerdich, ende glorieus ende verheven inder eeuwigheyt Vers. De almachtige ende bermhertighe Heere moet ons ghebenedijden ende bewaeren. Resp. Amen. Vers. Heere verhoordt mijn ghebet. Resp. Ende mijn roepen kome tot u. |
|