|
| |
| |
| |
Maniere Van Biechten.
Ghy moet onderhouden drie dinghen voor de biecht. Ten eersten eer ghy u sonden overdenckt die ghy van u leste biecht ghedaen hebt, sult ghy segghen dit ghebedeken.
Ic bidde u Heer Iesu door u vijf wonden
Geeft my kennis ende berou van al mijn sonden.
Ten tweeden, sult ghy overdencken oft ghy in u voorgaende biechten gheen doodelijcke sonden en hebt achtergehouden uyt schaemte, want soo en soude al de voorgaende biechten niet deughen: ende oft ghy u penitentie volbracht hebt, ende dan peysen wat sonden ghy gedaen hebt van u leste biechte, met wercken, woorden ofte ghedachten, tegens die thien Geboden Godts, teghens de vijf geboden van de heylighe Kerck, | |
| |
binnens huys, op de straedt, inde Kerck, op de winckel oft in de school ofte andere plaetsen, ende met wat persoonen ghy omghegaen hebt. Ten derden als ghy overdacht zult hebben alle uwe sonden, dan sult ghy voor Godt almachtich op u knien vallen ghelijck een goet kindt voor zijn vader, alst hem vergramt heeft, ende vreest ghestraft te worden, segghende:
Mijn sonden zijn my leedt, o Heer ick roep tot dy,
Ick ben benauwt, o Heer o Godt vergheeftse my,
Ick salse biechten in u kercke verheven,
En met u gratie beteren mijn leven.
Inder biechte sult ghy oock drie dinghen onderhouden.
Ten eersten, sult ghy knielen met gevouwen handen aende zijde vanden Priester, als voor den Stadt-houder Godts, ende maecken voor u het teken van het H. Cruys, ende daer na | |
| |
seggen: Pater gheeft my de benedictie.
Ten tweeden, wel van alles wetende wat het Christen geloove leert, soo spreeckt de voor-biechte, seggende: Ick belijde den almoghenden Godt, der heyliger Maria altijdts Maghet, S. Michiel Aertsch-Enghel, S. Jan Baptist, de heylighe Apostelen Petrus ende Paulus, allen Heylighen, ende u Vader, dat ick veel ghesondicht hebbe, met ghedachten, woorden, wercken, ende achterlaten van deuchden, waer af ick spreke mijne schuldt, mijne aldermeeste schuldt.
Ten derden, ist nootsaeckelijck te segghen aenden Priester alle doodtsonden diemen kan ghedencken, ende haer ghetal, ende de conditien die de sonden swaerder maecken, als zijn seeckere plaetsen, persoonen ende tijden. Ende is seer profijtelijck oock de daghelijckse sonden te biechten: op dese maniere.
Van mijn laetste biechte, die ick | |
| |
ghesproocken hebbe over een maent (hier sult ghy den tijt segghen van dat ghy laest ghebiecht hebt) heb ick Godt vergramt dat ick hem boven al niet lief ghehadt hebbe, noch met sulcke neerstigheydt gedient als ick schuldich was. Ick hebbe kleyne memorie ghehadt van zijne weldaden, zijne inspraecken niet wel in waer genomen. Seer traegh en verstroyt geweest in mijne gebeden, ende die smorghens en ‘tsavonts, ende oock voor den eeten ende nae den eeten, eenighe reysen achter ghelaten. Ick en hebbe Godt niet suyverlijck gesocht in alle mijne woorden, wercken, ende ghepeynsen: Noch altijdt behoorlijcke eere bewesen aen zijnen H. Naem, heylige dingen, geestelijcke plaetsen ende persoonen. Ick en hebbe de H. dagen niet wel geviert, noch altijdt niet behoorlijck Misse ghehoort, jae die versuymt te hooren als ickse wel hadde konnen hooren. | |
| |
Ick hebbe Godt seer ondanckbaer gheweest, ende luttel my begheven om hem te behagen ende mijne salicheydt te voorderen. Ick hebbe mijnen tijdt dickwils onprofijtelijck overgebrocht, ydel behaghen gehadt in my selven, ydele woorden gesproken, gheloogen, versierde dingen opgehaelt, curieus geweest, nieus-gierich geweest, superstitieus geweest, hooveerdigh gheweest ende niet ootmoedich, begeerich om te hebben, ende sparich om te gheven, den Armen niet troostich gheweest, vuyle ghepeynsen ghehadt met eenigh behagen, lichtveerdighe boecken gelesen, mijn hert ende mijn vijf sinnen niet wel bewaert, ende alle occasien ende perikelen van quaedt niet geschout. Ick ben te sinnelijck gheweest in eeten ende drincken, traegh gheweest ende niet vierich, onpatientich, ende onghemaniert, ende hebbe kleyn devair ghedaen om af te staen van son | |
| |
den, ende my tot der deught te vervorderen, ick en hebbe mijnen naesten oock niet lief ghehadt als mijn eyghen selven, zijn ghebreecken niet verdragen, ick hebbe corsel gheweest ende grammelijck gesproocken, met eens anders gebreecken sonder profijt besich gheweest, quaedt ghevoelen van hem gehadt, hem benijt, hem toe namen gegeven, van hem achterclap ghesproocken ende gehoordt, in kleyne dinghen hem mispresen ende veracht, uyt quaetheyt yet verweeten, onbeleefdelijck aenghesproken, gestoort geweest, ongehoorsaem gheweest, onstichtich gheweest, ongeordineerde droefheydt ghehadt, ende om kleyne saecken moeyelijck gheweest, ick hebbe al te sorghvuldich geweest voor het ghemack mijns lichaems, ende allessints versuymelijck voor mijne ziele, etc.
Van dese ende alle andere sonden, daer my Godt in schuldigh kent spreec
| |
| |
ke ick mijne schult: Ende bidde Moeder Godts Maria, alle Heylighen, ende u Vader, voor my den Heere te willen bidden: Ende my te gheven de absolutie met eene salighe penitentie.
|
|
Auteursrechtvrij