als de ziele het lichaem, den hemel d’aerde, d’eeuwicheyt den tijt, Godt den mensch, om de vereeninge met u, die Godt zijt: want naer de hoocheyt des Bruydegoms wort de Bruydt verheven. Ick bidde u, maeckt my desen staedt weerdich, verciert mijne ziele met alle soorten van deughden in alle mijne crachten: want het inwendich cieraedt behaeght u boven al. Maect my naer u exempel sachtmoedich, ende ootmoedich van herten: verleent my volcomen suyverheyt, ende bewaerdt alle mijne sinnen, dat daer niet oneerlijcks in en geraecke: weert van my alle onreyne ghepeysen ende beroerten: schickt alle mijne woorden ende uytwendighe manieren tot uwer eeren, ende tot stichtinge mijns naesten: beschermt ende regheerdt my als uwe beminde Bruyt, ende en laet my uwe bystant nimmermeer gebreken, ende ten lesten ontfanght mijne ziele in u hemelsch