de rechtveerdighe in’t goedt, maeckt stantvastich hunne gedachten, woorden ende wercken, ende versterckt u liefhebbers in uwen dienst.
Voedet de arbeyders, vertroost de bedroefde, gheneest de krancken, verleent den armen hunnen nootdruft, den pelgrims de verhoopte wederkomste in haer Vader-lant, die in perijckel der zee zijn, datse moghen komen totter begeerder haven: Verblijt de vroukens die met den bant der naturen ghebonden zijn, ontbint de gevangenen.
Vergeeft al den genen die met my gesondicht hebben, oft die ick tot sonde ghebracht hebbe. Gheeft hondert fout weder, den ghenen die ick hebbe verongelijckt, gheschandaliseert oft bedroghen.
Ick bidde voor alle mijn vrienden ende magen, voor mijn ouders, broeders ende susters, die my eenige deucht oft dienst bewijsen, die mijn