Hemme! hemme! hemme35 daer! mit je snappen36 en je klappen dit goore goed.

Matres, Kniertje quelt me!

'k Zurg37 dat ikje daer al weer by komen moet.

Ey jy meê lijmstront! al langenoeg te dutten, en te droomen!

In elken uur ien leletje38! Wat of'er noch van jou zel komen!

't Is hier het poppetje pas van 18 klossen, je hoord in elken uur een zestiendel39 te doen.

En jy gaepster, wat heb jy'er na te luystren? Wat! deuze kyeren zouwen ien mensch wel mal broên40.

Wel! wat of dit aenzicht41 nou schort! hoe staeje dus en trantelt42?

Matres, moet ik wel ereys gaen kakken?

Ia: maer koom me daetelijk weer. Zietz'er neers iens na 'er haelen43. 'k zurg 't zel'er noch ontzakken.

Oei! oei! oei! Matres moet ik meê gaen, 'k heb ook zukken nood?

Loop, schijtwiek loop! wat, deuze kijeren schijten of men maer ien duyt gaf voor ien hiel roggenbrood44.

Waer of deuze sloftoffel45 van daen komt? de klok is lang kartier over ienen.

Sleep! sleep!46 kruyptze op 'er neers47, of koomtze op 'er bienen!

Gen dag Matres! daer is ien briefjen, ik moet te drie uuren weer t' huys gaen.

Of te zessen! Hoe nae om datje dus vroeg school koomt?

Iou Pangt48! waerkomje nou van daen?

Matres ik heb veur mijn Moeder tot de Bliekster eweest.

Al logen!

Iou verbrangtste Meer49 as je bint, je hebtme al dickwijls zoo bedroogen.

Voort! voort! op je gat50, jou onzoete korst! verstaeje dat wel?

Of ik zel'er mit ien excellente gard op komen, jou ongeschikte zwijnsvel.

Zietze daer nou iens heen druypen, die rechte malle Webbe.

Gen dag Matres! men Peetje zeyt ik moet ien nuw parkement51 hebbe'.

Iuyst datte! hoe na hebje51a mit Teun dus lang in de bogt eweest?

Ik hebje gisteren zoo egiesselt52: 't is wongder datje nou niet vreest

Dat ikje doodslae. Iou Vuylikje! 't is daer half twie eslagen,

En nou komje ierst school.

Matres, laet het dat meysje vry loopen vragen,

Ik heb veur mijn Peetjen om ien boodschap eweest.

Dat's kakken: dat konse zelf wel doen.

Heer! is't meugelijk datter menschen binnen, die de kyeren dus onhebbelijk opvoên!

Daer's ien parkement! flux uyt mijn oogen, en gaetme stil sitten werken!

'k Wed ik zel ien aer register in mijn school trekken53; daer zelme onse lieve heer in sterkken.

Wat, wat, wat! ik zwiet54'er of. Ik bin noch zukken zwakken kraemvrou, en mijn hooft doetme zoo zeer.

Wel te recht hangt M. Hendrik Kaldekerk over de Zuyer

Kerk uyt Het gekroonde Hooft-zweer55,

En hy zit zelf in't uythang-bord mit al zijn razende scholieren,

En ien kroon boven zijn hoofd. Holla! holla daer! mit benieren56.

Matres, Neel neemt mijn Steekertje van mijn kussen.

Ia wel ik zweer

Ie zelter veur hebben. Daer! daer! daer! daer! daer! doet het nu noch iens weer!

Ha ha ha ha! zoo ziet57!

Lach jy'er om as ien aer word esmeten?

Iou Teuterquaed58, asje bint: of is het jou alries vergeten

Datje strax me59 wat kreeg?

Ma'60.

Kort! houme de bek, zooje me verstaen hebt!

Ook niet lang te pruylen! repje wat! en as je dit morsige parkement afedaen hebt,

Zoo zelje of snijen61; en het Italiaens vloertje, het tulpje, het doodshoofje, of het weyertje op zetten.

Hoe werkje dus vuil, of 't in't koudste van de winter waer? Wat zouje letten

Datje niet zo wit zoud werken as ien aer? ziet Elsjes werk iens aen;

Dat is zoo wit as ien hagel, en 't jou zoo geel as ien taen62.

Sluyt het ook wat beeter63: 'tzieter uyt of 't eschift was. Hoorje me wel?

Ia! Matres.

Spreek dan! je mond zel zoo lang duuren, as je gat zel.

Wat! ien mensch het zoo veul te doen mit deuze vijf zes bezete klappaysters64,

Die noch veur 'er zelve speldewerken ook, as mit al de Naysters,

Die veur my werken; Waer van zommige noch geld toegeven mee.

Maer ik zweer van deus tijd af; zoo dêr iemand is, die d'aer niet laet in zijn vree,

Op zijn dingen past, by tijd school komt, stil zit, en laet zijn snappen65,

Die zel ik zoo ongenadig gieslen, al zoum' 'er66 't bloed mit ien kraen uyt den neers tappen.

Daerom waerschouw ik nou elk ien, 't zy wie 't ook is; Want as ik kom, dat weetje wel, zoo koom ik gewis.

Letter vry op: die 'k op zijn huyd val, die zel het wel voelen.

En isser iemand die een lege klos het, die brengze, 'k zelze spoelen.

En die zijn slag67 vergeten het, of iet aers ontbreek,

Dat die mit beleeftheyd, en manieren koom, en nijg, en doe zijn kinnebakken op, en spreek.

Nou! nou! nou! mijn kleynje. Hoe zoume dus krijten! sus! sus! sus, mijn lammetje.

Heer! dus gemelijk uyt zijn sleepje68 te komen! het het dorst? wil het kijntje ien prammetje69?

Geef Memmetje dan ien zoen. Hoe is het dus bezwiet? is het te warm edekt eweest, of is het van 't huylen so moe?

Och! och! och! ik weet het wel, jy hebt gebrek eleden.

Daer mijn schaepje. Gaep70. Haestje wat, gaep; of de borst valt toe.

Lurk nou jou buikje vol. Iy hebt gien ongelijk ehad, mijn hart. Zoo rementen71 die eereloose Teven,

Datmen om 't kijnd niet en denkt: en versteuren een

mensch datmen 't schier schreumt ien mammetje te geven72.

Maer ieder pas nou op. Ik heb ien generale les egeven.

Zoo daer ook iemand teugen verbreukt;

Ik meen dat hy an 't klouwen wel voelen zel, of 't hem veur of after jeukt.

Bruyloft! by den akkermenten! bruyloft! wel hey! wat doet al dit Haromminus73 hier?

Maets, mienje datmer spullen speulen74 zel? neen! daer gaet ien are pot te vier75.

Frik in't veur-huis is de Bruygom, en dat bin ikke.

Iillis neef, ik neus je daer meê wel onger den hoop76: egut! hoe willenwe slikken77!

Ie zelt me an de veest snuyven78. Waerom zouje niet? je bint me neef.

Al binj' een bastaerd, dat roert niemand: je moer was noch gien bikstien-teef79,

Gien kalverstraets hoer, gien Beurs-smots80, gien damzwijn, als pronkende Lubbers moer was;

Die eerze'r 18 jaerige kous droeg, een uytghesleten hoer was.

Neen begort! je bint van een aere ras: je moer was mijn eygen vleyselijke peet;

Die mitter deegelijke ouwers uyt Mechchelen most; niet om 't kattelijke geloof, datje 't weet;

Maer, tussen onze vier ooren ezeyt, om zukke dingen,

Die wel eer een vroom man, in zijn eygen deur, deden Vyt den diepten o Heere zingen.

Ze speulden bankerot, op zijn gewoonlijk Amsterdams recht uyt verbreyt81.

En wat's dat al mee? de Middelburgse koopman, tot het goddelooze waerdje in de 3 gezellen van Rozendael, zeyd

Dat het Godvruchtig edaen is zijn huys veur te staen82, hoe 't dan valt al zoumen schoon faljeren83;

Asmen slechts gien weeuwen of weezen bedriegt, die van'er magre rentjes moeten smeeren;

Gelijk duykende Marten edaen het, die om zukke luy 'er geld

Zijn drie snotkalven84 zocht te besteen; maer na den eersten wierden 'er wel ras een aer speldjen veur espelt.

De luy zijn langer zoo zot niet (zoo ze 't eweest zijn) datze'r neus mit een aveger85 laten deur booren.

En waer iens van vryen erept word, daer grijpen d'ouwers 't hoofd van Atgus by beyde ooren86,

Zoo kunnenze zien, en hooren al wat men zeyd en doet;

Want de dood en de bruyd brengen alles uyt, quaed en goed:

En as 't dat niet waer, de menschen zouwen een hielen uytstrengen87 dag mekaer zonder eersgat beschijten88.

Dan wat roert het my ook? die den drek lust, (niet waer graegerd?) die mag'er in bijten.

Aldangenoch dan van dat afteruytvaerende89 gespuys.

'T is best dat ik mijn eygen gat klou90; daer leyd mee wel wat schurfts t' huys.

Maer 't schijnt dat de weereld langer so schalk91 is,

Dat men een aers splinter wel kan zien, en niet waer zijn eygen balk is.

Dan dat 's tot daerentoe. Wat bin ik ook een eelen geest!

Wat heb ik in mijn tijd al aengerecht! Heer! wat bin ik een drievoetige haen onger de duykende hennen92 eweest!

Ik kan onze lieven Heer mit een opgetrokken broek, en neergestreken kousen niet danx genoeg geven,

Dat hy my deur dit heylijk verlost het van al dat wilde, wulpse en achtelooze leven.

Ging 'er wel ien dag in 't hiele jaer verby dat ick niet van

Aeltgen zong92a van 's morgens tot 's avonds toe?

Wat heb ik al Danieltjes, Ionasjes, en donkertjes93 emaekt? en nimmer was ik het moe.

En wat nood was 't eweest had ik het noch by de bierboom allien ehouwen?

Maer neen! als 't gat vol was94, dan most ik de meyd noch mit een blind oog95 van binnen beschouwen.

Dan was 't hoerhuys uyt hoerhuys in, van 't iene bordiel in 't aer:

En as ik nergens na mijn zin te gaet kon raeken, dan na mijn Grietje, of na mijn Saar;

Die vond' ik altoos klaer, die waeren altijd te vreede.

Het stak 'er zoo nau niet of ik het 5 of 6 mael in ien nacht deede.

O bloed! ze wisten'er leden zoo te voegen nae de man.

Ze hebben me wel in eernst of evraegt, of'er wel iemand is van al deuze Iuffertjes, die 't verbeteren kon;

Dan zeyd ik neen; maer ik docht op klaer en vuyl96, die 'er nou inwendig beziert97 het,

Om datze Lontjes stinkende keers, daer den dief in zat98, in 'er smeerige kandelaer zoo dikwils om ekiert het.

Dat verken is nou zoo op eheemelt mit klieren, stienen, parlen, zilver, en goud;

Dat 'er de Hal, en de Vismarkt, die 'er niet kent, veur Iuffer le Grand aenschout:

Maer ze had het dus briet niet, toenze veur Morsebel woonde

Op een plaets, daerze veur 1400 guldens an speldewerk op de nevelkar99 mit'er troonde:

Daerom was 't nutter datze de ringen an 'er neus droeg, dieze an 'er vinger draegt, die snoo pry,

Zo mogtmenze kennen; men doet het de boere verkens wel, die veur een Ieud100 beter binnen als zy.

Trouwes, daer zijn 'er wel mier, zeggen die van Amsterdam, die van dat diefachtig euvel ziek zijn,

En niet iens te bed liggen, jae die niet iens bliek zijn:

Gelijk droezige Sijbrich, die in de krommenelleboog-steeg ewoont het.

't Is wongder dat kleyne Kaat, dat pittige ding, 'er noch zoo lang verschoont het;

Nademaelze'r zoo leelijk ontdragen101 het by nacht en onty,

En kofter in de Nes 4 stuyvers bistaytjes102 veur, of are snoepery.

Wat dunkje! en noch Margriet de Quakzalfster dat zwijn ingenomen met bey'er klap-ooren:

Maer 'k wed, eerze wech is, dat men wel weer van 'er

kromme vingers en lange nagels zel hooren.

Dan je meugt zeggen, waerom zouze haer niet zo wel pikplaysters103 leggen, als Antonette,

En'er Zuster Lijsbet dat bochcheltje, die verrotte heuzer104 hoeren, die zoo menigen onger-aenzicht een druypende neus anzetten105.

Of wat aers, na dat 'er 'tmilde geluk dan dienen wil.

Hey! ik prijs noch de Mutsianen106; die houwen'er fris; doenze wat, ze doenen 't stil:

Trouwens! ze hebben Hans de Koppelaer van Naerden, die deur onnozel zien107 de duyvel zou bepraten,

Dat hy by 'er te kooy ging; en al moestenze te Haerlem de Stad verlaten,

't Was om gien dievery altoos: neen zeeker! maer om de zuyvre en waere leer

Van Ian Symesen Torentius108; 't gat gunt109 hem een zoen daer hy is die goe heer.

Haddenz' hem toch te Haerlem, in plaets van pijnigen, aen 1000 stukken doen knotten110,

Zoo had hy in Engeland niet leevendig hoeven te verrotten,

Gelijk men zeyd dat hy doet, want de tanden en 't gehemelte vallen hem uyt de mond.

Somma de Mutsianen Hester, en Lijsbet zijn wel; maer magre Lijn maekt het nou te geweldige bont:

Ze mach wel klagen dat het heur mans schuld is, datze van mekaer zijn,

Die 't slechs gelooven wou. Egut! Lijntje! Lijntje! hoe hard trek jy an die lijn,

Daer Dirkje op de binnen Emster111 an trek, eerze mit

Gerritje van Haerlem aen de dans raekte!

Ia noch harder; want zy van'er eygen vleysch en bloed gien hoer maekte,

Gelijk jy doet: en is'er Geertruy nou een lichtekooy eworden, dat hetze'er zelve zoo bestelt:

Maer jy verkocht je dochter Ariaentjes maegdom, toenze 12 jaer oud was, veur geld;

Daer het onnoozle schaep een schelling van kreeg, dien'er de schelm vereerde.

En ten waer je kijnd noch niet mit getroude, en ongetroude boeleerde,

Waer van zouje't hebben? want daer was gien ien maeltijd veur een aerdmuys in je hiele broodkist:

En toenmen Robberts kijnd nou onlangs begraven zou wistmen gien raed tot het geld van de dood-kist.

Sommirum Sommarum113! Ariaentjen is pas wijs, datz' 'er laet besteken114, en jou de lovertjes komt geven:

Trouwes! j'hebt zelf ook noch een basterd een jong kapelletje, dat moet mee leven:

En dat's nog te jong, en jy te oud om zelf te winnen: wel eertijds waren de luy op je verwildert,

Maer nou op je dochter, die mooy is; daerom isze ook zoo mooy uytgeschuldert

Mitter bloote borsjes, 'thaer om 'thoofd, de kleeding en 'tlinnen los leegbaer115a en net:

't Is niet of 't Klaes de Flink116 edaen had, die mannetjes en peerdjes van playsterwerk teugens de muur plakt daer hy de kaers in zet.

Neen zeeker! ik ken hem wel: hy hiet gien Klaes: 'tis al een aer puyk konterfeyter die dat emaelt het:

Maer 'tis jammer dat zijn eerlijke hand een trek aen dat oneerlijke hoerebakkes ehaelt het:

Niet om 't werx zalve, dat is dubbeld ongdiefte117 wel,

Maer om die hoers wille, diemen noch mit een strontquast uytschilderen zel.

Foey! ik word'er qualijk af. 'tIs best dat ik het zeyl strijk,

Eer ik an de bort raek118, dat is schijten en spuwen gelijk.

Al langenoch dan daer van. Nou wat aers. Maets, naedemael ik trouwen zel, en treen in een aer leven,

Zoo mien ikje ellek, om dat ikje niet altemael te bruyloft noden kan, een Bruyloft-stuk te geven:

Dat zel een vermaening wezen in't generael; daerje jou altemael, terwijlje noch hiet en loops bent, na regeleren moet

Voor ierst zoo letter op datje 't quaed laet, en 't goed doet.

Daer is 't al in begrepen, en daerom recommandeer ikje dat boven allen.

Daer nae moetje onderscheyd maeken tussen de tijd van stemmigheyd, en de tijd van mallen.

Ik weet wel de boog kan altijd niet even stijf espannen staen:

Daerom zeyd de Poëet hiel wel, Dat nimmer rust dat moet vergaen.

Voort zoo hoef je mijn leven zoo hiel net niet na te bootsen, want dat was al veeltijds op hollen:

Dan evenwel of je de Meert119 overviel, en datje woud uyt krollen,

Zoo doet as de Zeeuse Vrybuyter; houd ien kat, of twie binnens huys,

En zetze veur 't tresoor120, zo bin jy van't lopen vry, en je kost van de Muys.

Of laetje't om 't geld, en datje 't aer mee niet keunt laten,

Zoo wachtj' altoos veur 12 derley soort van hoeren: voor die 's avonds loopen op straten:

Voor de ongezonde, die mit pokken, of lemten121 zijn belaen:

Voor klappayen; voor die dronke te bed gaan, en onbenochterd opstaen:

Voor ander mans wijven: voor die lichtelijk in'er eer eraekt zijn:

Voor die stinkende naesemen hebben; voor die mismaekt zijn:

Voor diefeggen: voor ontijge122: voor kostelijke123, die staeg zitten en loeren op het kruys124:

En inzonderheyd voor de meysjens inje ouwers, of inje eygen huys;

Want die zijn eygen nest beschijt, of are schijters niet uyt kan drijven,

Die moetmer mit zijn neus, gelijkmen de honden doet, wel ter deegen inwrijven;

Ia al was't de malle strontstamper zelf. Holla! dat's nou een getrout man:

Hy mag mijn slachten, en hebben berou: dat's immers van de quaedste slag niet die zich bedenken kan.

Hem dan over eslagen. Maets, ik hebje nou ezeyt wat verkens datje moet schouwen125;

Nou dienje ook te weten van wat verkes schotten126 datje je allermiest moet onthouwen:

Onthoudje dan inzonderheyd van Im in Emaus, die in't Spinhuys ezeten het, de twiede Kazewaris;

Daer nae de Koning van Bemen, in de huydestraet tot Domine Docter Casparis;

Dan d'Orange-boom after de Beurs, daer vallen de verkens van de graet;

Voort de spelonk van desperatie, in de driehoek, tot de boerins in de dijk-straet;

Buyten de Sint Teunis poort de Modder-meulen; binnen de Stad Roeland van Bremen;

Waer peete Wijntje woont dat weet ik niet, daer plegtenze wel een mantel te vervreemen;

Wachtje ook voor Marri de Toebak verkoopster in de

Vijzelstraet, daer Karsteman een kijnd in huys is,

En daer hy aere getroude luy brengt, dat'er wijven wel een kruys is;

Gaet ook niet op de Deventer hout-markt tot madame Coudrieers in de Keysers kroon;

Noch tot Tobyas de Francoys daerze by 25 komen127, gelijk de Pijngster-bloem; al schoon! al schoon!

Ook niet tot Leepoogjes by de Luyterse kerk; noch op de Zee-dijk tot May gaet leggen, die valse prooy;

Noch tot Brammen in't Hongkje; noch tot Paulisen over d'ouwe convoy;

En op 100 andre plaetsen, die 'k nou niet bedenken kan,

In d' Heremijt; in de vuyle vaetdoek; after d'ouwe

kerk; op de Kolk; wat! ik kooker schier van.

Al langenoch van dat gebruy128, 'k zou zoo doende mijn eygen bruyloft wel vergeten.

'k Slacht de ouwers die'r kijeren vast voeren129, en verzuymen'er eygen eeten.

Holla! daer vergeet ik'er evenwel noch drie douzijn en een koppeltje tot stootkanten130, vande zelleveg of esneên, al ien slag131;

Die 'k maer mit naemen noemen zel, elk so hy my veurkoomt, of zoo hy dan in de laeg lag.

O bloed! 'tbenne zukke Dijk-duyfjens132 mit witte kuyfjens. 'k Mien niet, jy Doffertjes, of je zeltze allegaer wel kennen:

Maer wacht'er je wat veur, want je zoudze mit ien kop hennepzaed, zooje wat mooy fluyten keunt, altemael wel wennen:

En alsz' ewent zijn ontwentze dan iens weer: 'tis al te overgeven goedje, dat nergens op en past;

Dat mit de Paep mooy weer speelt, by de duyvel te biegt gaet, en zijn Moer verrast:

Let'er iens op, 'k zel 't hiele zootjen iens by mekaer in ien vlootje schieten133: daer is voor ierst mager Martijntje;

d'Okkertjens, lange Kaat; kleyne Kaat; Trijn de Wees-meyd; slordige Harmijntje;

Diewer Willems; kleyne trijn buyten in de tuyn; Dingena de Klop; Pieternel; Marri Frans;

Brabantse Margriet; Reuteltje; kleyne Diewer; Marri Joris, Marri Stinkvis, Griet Ians:133a

Aeltje Kroegers; zwart Iannetje; bruyne Trijn de Nayster; Anne van Heuzen: 'tHaerlems Buysje;

Engelse An: Marrie met 't rood haer; Lobbesje Govers; Aal de Boerin; pokputtige en kreewende134 Vuysje:

Mooy Elsje; Lydia; scheele Saar; 't kind van Israël; Poulijntje mit'er Suster; sprootige Stijn;

Zwarte Neel; Dalida; bruyne Lijsbet; en dat ouwe lebbige verken, die brabantse Katelijn.

Wat dunkje Breetveugels135? jy luy weet ook wel hoe 't behoort; mocht dat niet met recht de doodceel wezen,

Die Oom de Boer, als aenspreeker, met zijn bloote hoofd ordentlijk behoorde op te lezen,

Als Anna Tomas de grootste, en goddelooste Koppelaerster, diemen ter wereld vond,

Het lichaem nae de Voolewijk136, en heur ziel aen den duyvel zond?

My dunkt 't behoorde zoo: dan wat roert het my hoez' het klaeren? 't kan my ook niet baten.

Ik mienme mit dat volk niet mier te moeyen, al zag ikze op straet liggen sterven, en dat'er de honden half levendig opaten.

Maer laet zien! 't was ezeyt, dat ik Besjen137 hier wachten zou. Ai! kijk, daer koomtze juyst aen.

Dag Moertje!

Dag kijnd!

Maer hebje hier het linnen om tot de Naysters te gaen?

Iae 'k vaer. Maer 'k had wat te doen: is je de tijd hier niet al wat lang evallen?

Neen, och neen! ik heb een praetje mit dit volk ehad.

Ik loof datje an mekaer hangt van praeten, van labben138, en van kallen.

Alweer, denk ik, d'ien of d'aer by de neers op ehaelt139; dat's toch je hart en zin, en daerje al je vreucht uyt schept.

Altijd koomje daer me veur den dag. En of'er nou al wat ezeyt was, daer is van gien ien degelijk mensch erept.

Nou, nou! al langenoeg. Zeg maer hoeje 't linnen gaeren zoud willen hebben.

Heer! dit's al reyn.

Dat loof ik wel. 'tIs eygen rietsel140. Het puyk uyt al mijn webben141.

Mooy geslooten linnetje, vaer, van 4 schellingen d'el.

En dit?

Dat's wel van 3 gulden en een oord: maer 't is hiel wit en fijn: 't zel ook tot beffen wezen. Wat dunkje? is dat ook niet wel?

Iae't Moertje.

Ik docht oft'je niet vanje zin zou wezen.

En as't nou al niet van mijn zin was?

Zo zoum'er wel ien groen kruytje na leezen142.

Nou! nou! niet baldadig, noch brooddronken! toen ik de bruyd was mitje zal. Vaer143,

Haddewe't toen zoo ehad: maer neen vriend, we kropen wel zonger hemden by mekaer,

En binnen noch all mee dus veer144 deur de weereld ekomen, en hebben de kost ekregen.

Maer Moertje! waerom grauje dus? wie zeyt'er wat teugen? 'tis dubbeld ongdieft te degen.

Wel zoo dan! nou spreek, hoe wilje de hemden hebben? de tijd loopt vast t' zoek.

Maer, niet te lang; ze hangen aers ien hielen uytstrengen dag mit slippen uyt mijn broek.

Laet'er ook ien kangkjen145 of ien nayseltjen an de borst zetten, en ien binnewerk op de mouwen.

Nettum zoo! zeg nu slechts zooje't hebben wilt: maer laet hetje daer nae niet berouwen.

Want het zel dan doch niet verandert worden, dat zeg ikje nou iens veur al.

Wat veur kangkjes wilj' 'er aen hebben? Waer hebje zin in, briet of smal?

Zoo passelijk146. Wat verstangt hebben de verkens van saffraen te eeten?

Heb ik verstangt van kangkjens?

Je wilt immers wijs wezen, en over al van weten.

Ia van mannewerk daer wijsheyd in gelegen is: oordeel te geven van bier, en wijn,

Van Ferinis147 toebak, van ien varsch oestertje, van ien frisse Trijn,

Van ien dobbelwerkje, van klossen148, van schuyven, van kaerten, van tiktakken, en verkeeren149.

Al hadje dat mannewerk ien aer man veur jou laeten lieren, 't zouje anje heylijk niet ien kruymel deeren.

't Kan ook niet schaden datmen 't kan. Ik kan't ook wel laeten as ik wil.

Ik heb'er al vast meenigmael vry lapis150 deur ehad.

Wilje wel doen zoo zwijg dat stil.

't Zelje mier eer geven. Wat mach dit eerlijke volk mienen?

Eerlijke volk! jae mijn lieve Moertje, 'k mien'er zoo meenig onger den hoop slim staet151 op bey zijn bienen;

Die van dat werk een ambacht maekt, en wel vijf schoft daegs152 werkt. O bloed!

Mogtmenze al noemen, diemen wel ziet en niet noemen moet:

Wat wou 't ien warp-net vol leveren, dat ongekruyst153 was;

En recht water-zootjen154 veur de duyvel, als hy verzeewt of verbuyst155 was.

Schaemje wat, zeg ikje noch iens, jy rechte Bedil-al, as je bent.

Beziet je zelf: verstaeje dat wel? isser wel iemand, denk ik, hier ontrent,

Of je weet 'er ien ditjen, of ien datjen op? 'k Zweer, zoo je die stront-likker niet wilt vast knoopen156,

'k Zelje hier al moer allien laeten staen, en mit het linnen weer naer huys loopen,

Al zouje mee zongder hemd by de Bruyd te bed gaen.

Nou Moertje, versteurje dus niet157. Ik kan 't wel laten staen.

Laet het dan ook!

Ik zel! ik zel! maer alle gekken laet vaeren:

Ik gae na Mr. Jan158: wil jy terwijl het werk tot de Naysters bewaeren159?

Schik het na je zin. Jy zelt het wel doen. Ik vertroutje hiel wel toe.

Hoor! hoor! loop zo ras niet. Wat zelje tot zijnent doen?

Maer Moertje, vraegje dat? wel hoe!

Moet 'er gien Bruylofts-gedicht wezen?

Wat weet ik van die zaeken?

Moet hy dat doen?

Wie zou 't aers in de hiele Stad beter maeken?

Hy doet het immers veur elk ien schier alledaeg, en mit ien trou-heyligjen160 veur an, om kleyn geld:

Ia zomtijds wel om niet, die hem maer ien lutjen an 't oor leyd en lelt161;

Want hy het zellefs zukken bezeten sin in rijmen en rederijken,

Dat hy ien aer voort helpt, en laet het zijn hiele smitswinkel mit al 't gerietschap aenkijkken.162

Wel nou, 't is my al wel. Doe jy dan dat: hadiuw! ik gae terwijl na de Nayster heen.

Gediuw Moertje! laet zien, ze gaet die weg. Gans bloed! zouze wel na Grietjes gaen? wat neen!

Ze ken Grietje niet. Ze willen daer ergens, denk ik, ien boodschap bestellen.

Zy het 'er eygen Naysters al op 'er hand, die dat wel veur 'er af-hakken zellen.

En ouwe luy veranderen niet gaeren. 'k Heb daer gien bedenken aen.

Laet zien! waer woont de Poëet ook? ja 'k weet, dit straetjen moet ik inslaen.

Goe luy, weetje niet iemand van je al, waer hier ergens ien Nayster zou woonachtig wezen?

Och! de gang valtme zoo zuur, Ziet ik bin oud, en zou teugen 't uytgaen schier vreezen.

Ay spreek! hoe binje dus ongerieffelijk163? of weetje 't zeper zelf niet?

Hey! wat mag ik de luy al moeyelijk vallen! ik bin noch niet blind, al bril ik: ay! ziet,

Hier denk ik zelze zelf veur deur zitten, mit al'er jonge kabouters.

Dag kijnd!

Dag Moer!

Maer mit verlof, is je naem gien Grietje?

Stil deuze stouters!

Wat zegje Bestemoer?

Ik vraeg of je gien Grietje hiet.

Ia: hoe dat?

Maer je bint me van ien goed vriend erecommandeert.

Grietje.

Wouje dan wel wat?

Ia, 'k heb hier linnen: en ik wou wel wat mans hemden, beffen, en neusdoeken laeten maeken.

Zit wat neer. Lijsbet hael iens ien warme stoof veur Bestemoer.

Zoo, zoo! die zel niet qualijk smaeken.

't Is van daeg ien guure dag: dan binnen ouwe luy al gemeenlijk verkleumt: 't koomt ook met die noorde wijnd.

Dat's waer. Maer 't linnen, datje hebt, wilje dat iens laten kijkken?

Ia kijnd.

Zie daer: daer is 27 ellen tot 6 hembden. Wilje dat veur ierst iens vasthouwen?

Dat is vierdalf164 ellen tot elken hemd, en ien el tot de mouwen:

Dan hebbenz' 'er volle briete gelijkmenze gemienlijk snijt.

Je zeltze mit boordjes om de hals maeken, en mit ien haekjen en een oogjen in de keel; zoo na deuze tijd.

Zeer wel. Maer nou, hoe zellenze genayt worden? dat most ik ook weten,

Ja weet ik het zelf wel? ik bin oud, en heb het nayen schier hielendal vergeten.

Noemtmen iens ien nayseltjen twie of drie, tot ien behulpzaem oogmerk.

Gaeren Bestemoer. Let 'er op daer zijn schuynsjens, spaensjens, schuynse spaensjens, pissebedjens, gaetjeswerk,

Gesneen-werk, wit-werk, jeud-werk, 4 bientjens, 6 bientjens, 8 bientjens, spinnekopjens, en diergelijken.

Houd, houd, houd! ien rond zoomtjen mit 3 schuynsjens op de borst zel wel wezen, dat doen de rijken.

Nayt de naedjens van d'asseldoeken165, en schouwerstikjens166 wat effen en glad,

't Is al ien gemakkelijke pater, dieze dragen zel.

Dat zel wel gaen: vertrout ons dat.

't Lijkt goed doek: is 't Amsterdams, Alkmoerder, Vries, of Emder linnen?

Neen degelijk; 't is eygen rietzel, zo goed as men 't veur die prijs in 't drijstalletje167, of in de Schol zou kunnen vinnen.

Men houd aers het Alkmoerder veur sterk, en 't Emder veur fijn.

't Is al nae de zind'lijkheyd168 van de luy: 't Amsterdams, en 't Vries kan ook wel goed zijn.

Dit is nou Emder: maer 't is fijn veur zijn geld, gelijk je zegt: 't is ook tot de beffen169.

Daer is twie ellen, dwars draeds esneen tot een zulken douzijn.

Dat is effen169a.

Maer nou most 'er noch dardalf vierdeel170 wezen tot de binneboordjens, en dan vallenze noch al wat smal.

Neen, neen! ze zellen wel wezen. Hy isze zoo gewent: en ik heb het hier me al171.

De kangkjes, die 'er toe wezen zellen, hebje die ekoft, of zelje ze noch koopen?

Die denk ik, zel jy wel hebben. Ay! laet iens wat verschiets172 zien.

Zie daer, daer is 'er ien hoope.

Zoekter je gaeng173 uyt. Zetje bril op, en bezietze vry in den dag.

Dat kangkje, datje daer nou in je hangd hebt, zou niet qualijk staen mit die duytse slag:

Of ien aer; daer is het Graef Mouris kangkje, het beusemkangkje, het poppetje het muyzetantje,

Het doodshoofje, het doodshoofje mit het pijltje, 't princesje, het ennetjes kantje,

Het tulpje, het weyertje, het Italiaens vloertje, 't dubbelde princesje, of zoo ien.

Zoek uyt, zoek uyt Bestemoer: daer is dubbeld over verschiets genoeg in de doos, zoo 'k wel mien.

't Is waer: maer ik zel naer huys gaen, en noch ierst ereys in de gaeten zoeken

Of ik niet ergens wat vijn. Zie daer is voort het lapjen linnen tot de 12 neusdoeken:

4 Ellen, en ien vierendeel: dat vierendeel, Grietje lief, heb ik 'er by edaen,

Om datze aers niet recht vierkant zouwen vallen; en dat zou niet een beet Bruygom-achtig staen.

Hier heb ik ook het briefjen, daer de merken174 op zijn eschreven.

De hemden, en beffen niet, maer merkt de neus doeken an weer zijden even schoon.

Wilje 't briefjen iens geven?

Laet zien! dit is ien F, mit ien I, mit ien V, Is 't zoo niet recht?

'k Denk jae, zijn naem is Frik in't Veur-huys.

Hoe! Frik in't Veur-huys! hiet zoo de knecht?

Ja.

Hiet jy dan Diewertje? en woonje niet by d' ouwe Kerrek?

En hebje gien vrienden op de nieuwen-dijk, in de Warmoes-straet, en op 't nuwe werrek175?

Ook al.

O God! zoo bin ik de verachte ellendigheyd zelf. O heer! o heer! o heer!

Bruyd altemael voor den duyvel176! voort! voort! en komt je leven niet weer.

'k Hou gien school mier. En jy, jou eerlooze ouwe verken!

Zelje zeun de Bruygom wezen, en laetje mijn zijn linnen bewerken?

Daer zelje de duyvel veur halen. Hou daer! hou daer! hou daer!

Moord! brangd! moord! brangd! moord! moord!

Waer! waer is 't te doen? waer! waer!

Hier! hier! och vroutje help! help! help! of ik raek om 't leven:

Los! los! ay Grietje buur laet los! 't is ien ouwe vrou.

Wat hetze toch bedreven?

Bedreven! bedreven! maer ze koomt hier werk brengen van 'er zeun, die de Bruygom zel

Wezen mit ien aer en hy is an mijn verlooft. Wat dunkje? of is dat al wel?

Zie daer dat is zijn eygen kijnd, en dat ik verlost bin is van daeg 6 weeken eleden.

'k Heb trouw177 van zijn hand! wacht maer wat, ik zel iens binnen treden,

En haelen de penning, en laetenze je veur je oogen zien.

Loop! Bestemoer loop! of, komtze weeruyt, ze zelje noch iens zoo fel aenvlien.

Zie daer! daer is het goud, daer hy me veur God mee gehuwt het.

Waer is de Duyvels moer nou, Trijn?

Al wegh Grietje.

'k Denk, dat de Duyvel heur Zeun 'er wegh estuwt het.

Zoo 'er zeun de Duyvel is, wensch178 dan de duyvel tot je man?

'k Zou'er ien duyvelin teugen wezen: en wat zel hy doen, die aers niet kan?

Bedaer, Grietje buur, bedaer!

Hoe zou ik my bedaeren?

'k Wou dat ik dien duyvel mit zijn Moer zag veur den duyvel vaeren.

O my! ik word zoo bang178a. Och! zetme toch wat neer.

Neemt mijn Neusdoek uyt mijn dieszak179, en dooptze in wat eek180, maer koomt doch daetlijk weer!

Maer Grietje buur, binje dus bang? snof, snof, hael op mijn moer, dat zelje wat verquikken.

Och! ontrijgme wat.

Koom. Hoe is de veter nou juyst dus in de war?

Rukze vry aen stikken.

Och! och! och! ik zel sterven.

Hou moed: het zel wel gaen.

Hoe is 't? hoe is 't mijn schaep!

A my!

Och heer! binje 'r dus qualijk aen?

A my!

Hem181 liever ereys: 't zelje mier moeds geven: 't zuchten zou 't overgaen beletten.

H a a a a a a a a a!

Zoo! wat zoo ziet! nouje geeut, dat's ien teiken dat de dampjens 'er willen zetten.

H a a a a a a a!

Gaet het daer mee niet wat over?

Ia, God dank? 't is al miest edaen.

Dat ik dorst, ik zouje nou wel wat vergen182,

Doet dat vry.

Mag ik?

Ia je.

Wilje dan iens ien huys 8 of 10 hier van daen gaen?

Boven de ierste Bakker, an je rechter hand, woond een stijfster op die kamer,

Die Saartjen hiet: maer bijt het haer in 't oor, of zeg het wat bequamer

Als ik het jou doe; of ze iens daetelijk hier wil komen: ze zelme groote vriendschap doen.

En dat ik 'er nodig te spreeken heb van iets daer wel wat wonders uyt kan broen.

Ay! vlieg heen. Laetze doch strikstrax mitje komen, en scheyen zoo lang uyt 'er stijven183.

Dat's gang: maer zelje zoo lang wel allienig in huys durven blijven?

Ia! ja! genoeg! ga jy slehcs heen.

Hadiuw dan! is ze nou slechs niet uyt.184

Och! help! help! help!

Iou Vaere-beul! jou Moere-plaeg! jou geslacht-schender! jou eerdief! jou eereloozen Guyt!

Iou Radevryer185! jou galge-minner! jou Rave-lokker186! jou schuym van alle schuymen!

Houd! houd moertje! houd!

Durf je me noch Moer noemen? voort! voort! har uyt! je zelt toch het gat ruymen187,

En je leven niet weer nau maeken. Har uyt! har uyt! har uyt! voort! voort! voort!

Zoo ziet! wech is hy. Zo zelme die deugnieten hebben.

Wel mannen is 't ook van zijn leven wel mier ehoort?

Ik loof niet dat het mier eschiet is, dat een Moer om 'er Zeuns wil zoo ekrabt word, en eschonden.

De rekel zou de Bruygom wezen mit een eerlijke dochter van Haerlem, en hy is hier an ien stront-nayster verbonden,

Die kael is, en van morsige Hollanders esproten, daer hy van klare Brabanders is eteelt.

Wel! is het wongder, dat die goe God die goddelooze dingen heelt!

Een weereld zou 'er om vergaen. Een Stad as Amsterdam zou 'er om verdrenken.

Ik geloof niet dat die van Sodoma en Gomorra zukke stukken zouwen hebben durven denken.

't Is gien mensche werk. Zou 't mijn kijnd al wezen! neen! 't is mijn kijnd niet; dat's wis:

Hy magme moer noemen; maer ik mien dat hy in 't doop-huysjen al verwisselt is:

Want ik, en mijn man zalr, waeren veul te eerlijke luy om zukke eerlooze eerdieven voort te teelen:

Dan wat zel ik doen? 'k bin 'er uyt estudeert. 'k Mag naer huys gaen, en sluyten mijn deur toe, en God de zaek bevelen.

Isze al ewech? o bloemerharten! is dat van ien oud wijf slaen!

'k Wed ik morgen blond en blau bin: en wat nood was 't? maer wat raed gaet men aen?

't Heylik of188! uyt mijn ouwers huys! zongder geld! van elk veracht! schande veur de menschen!

Is 'er wel iemand van je allen, diemen quaêr189 uyt ien goed hart zou kunnen wenschen:

'k Loof't niet: of het most de weerga wezen van Gerrit zalr. de man van Iuffrou mit de pluym;

Die mit ien dubbelde leer na den hemel klom; en, eer hy 20 sporten hoog was, ter zijen af viel in 't ruym,

En bleef juyst, tot zijn geluk, vast hangen in twie strikken,

Of aers had hy van boven neer elegen, en hals en hoofd an stikken:

Die mogtme190 slimmer gunnen; want hy stond op de Vygendam, en mocht niet zien dat zijn eygen vaer,

Toen hy egiesselt worde, ien slag minder of zachter kreeg as ien aer:

Maer hy riep vast teugen de beul: raek wat! raek wat! 't schaed hem niet dien ouwen stront-ben191.

Ay! wat mag ik ook al uyt-stooten! hoe kan ik noch op ien aer denken, die zelf zoo in den hond ben?

Ik word immers verschopt van elk ien. Mijn moer drijftmen uyt. Het huys sluyt zich toe. De stienen spatten teugen my aen.

De boomen giesslen my. De straeten zijn te nau. Och! och! och! waer zel ik gaen?

Zacht wat! wie komt 'er gins? 't is Saar mit noch ien Feex. 't Is best dat ik ga slippen;

Want weetze mee van 't loon, ze het de duyvel in, die zoume wel haest kippen192.

Maer degelijke deeg193! weetje zeeper niet watze van my hebben wil?

Neen toch. Ze hetme aers niet belast as dat ikje dit zeggen zou, gelijk ik edaen heb, hiel stil.

Ay! wilje dan wat hard veur uyt treen, en zeggen dat ik koom?

't Het denk ik, weer een stront te beduyen.

Ze steekt ien hiele tijd vol blauwe bloempjes194. Mijn werk blijfter om ongedaen. Wat gort zegen ons voor al dit bruyen!

Mijn lieve Frickje hetme daer ook linnen te stijven ebrocht, door een vrou, die al onze doen weet;

Dat t' avond edaen moet wezen: daer is noch gien stijfsel ehaelt, en alle ding leyd noch ongereed:

Hy zou op ien veur-bruyloft195 gaen: dan brengt hy me gemienlijk wat mee; dat dien ik immers niet te verpruylen196.

Och Saartje! Saartje och! wat raed! wat raed, wat raed!

Wat letje dus te huylen197?

Sus! sus! houdop. Zwijg stil. 't Is schande voor de luy.

Ja wel is 't schangde!

't Zel wel over waeyen, 'k denk 't is ien meertse buy.

Laet hooren watje zeggen wilt: 'k heb niet lang tijd.

Gaet altoos ierst zitten.

Jy mee Buurwijf. Maer Saartje, daer ikje om ontboden heb, dat is ditte:

Ik bin ien kraemvrou van 6 weken, gelijk je ook zelf wel weet:

En dat ik ongetrout, en ondertrout ben, en niet trouwen zel mit de vaer van 't kind, dat is het leed

Dat me drukt; want zijn Moer koomt hier datelijk mit ien stoute statigheyd aendrayen,

En brengtme linnen, om hemden, beffen, en neusdoeken te doen nayen,

Teugen 'er Zeuns Bruyloft, die mit ien aer trouwen zel, tot spijt van my:

En aen het briefjen, daer de letters op stingen om te merken, merkten ik al de schelmery:

En ik vraegden haer of zy zoo hiete, en 'er zeun zoo, waer op ze daetlijk ja zeyde;

Daer ik zoo boos om wierd, dat ikze aenvloog, en louter of-smeerde198, en is zoo gescheyden

Wat dunkje van dat spulletje? is dat niet de pijne waerd199 om je iens te ontbien?

En, alzoo we secrete200 vrienden binnen, je raed te hooren wat hier in moet geschien?

Maer deuze eerelooze bedrieger, mach men zijn eerlijke naem niet weten?

Ja. Waerom zouje niet? daerom ontbied ik je. Hy is Frik, & c. geheeten.

Wat zegje daer? Frik, & c.? Diewertjes Zeun? daer

koom jy niet iens aen te pas!

Jou proper201 ontbiedje me daerom? zoo dat zoo is, zoo wod202 ik dat Frik, & c. inje stak, en datje zoo mit hem voor den duyvel was!

Jou hoer! jou verken! jou karonje! jou aenhouster203! jou ritse teef! jou sletvink! jou kolreyster204!

Jou valse prooy! jou vunse pry205! jou tochtzwijn! jou hongden aes! jou bescheete Nayster!

Jou duyvels-kop! 't Is wonder dat ikje dat Duyvel gezicht niet uyt jou oogen hael.

Jy an hem verlooft! dat liegje! verstaeje dat wel?

Jaze, 't is goe Nederduytse tael.

En zoo 't al waer was, je zelt hem evenwel niet hebben. Doetje best, jou hoer der hoeren!

Ik zel hem hebben! 'kheb Schrift van zijn hand, mit bloed onderteykend; dat hem de duyvel levendig moet voeren,

Zoo hy mijn verlaet: en daer en boven noch een kijnd van ien jaer

Onze Abramtje, dat hem zoo gelijkt, of't uyt zijn vaers aenzicht esneen waer.

Wech! wech! deuze fleers206. Je zelt an zijn gat niet iens ruyken.

O god! nou bin ik immers de ellendigste van de weereld, en moet over al mijn wangen laten hangen en mijn oogen duyken.

O God! o God! o God! wat zal my noch overkomen! waer zal ik gaen!

Lieven Heer! as 't al overdacht is, wat ging mijn arme kattijf ook aen,

Zoo 't waer was dat hy te Haerlem zou trouwen? want rijke luyden

Hebben in 't pleyten altijd voordiel: ziet, ze kunnen 't d'advokaten, uyt wiens naem de rechter oordeelen moet, beter beduyden,

Als d'arme, die geld, noch goed, noch vrienden hebben tot faveur.

d' Avekaten, en procureurs slachten my: ik luyster ook zoo nau niet na ien zeezieke stinkebuyl, as na ien overgevende sinjeur.

Veur 't geld koopmen de wil van de weereld. Die gelt heeft is eerlijk, en kan niet doolen.

Hoey! hoey! hoey! och Heer! och heer! och heer!

Hoe weynig waeyt het, en hoe gongst jou die watermoolen207!

Sus! sus! deuze mallooten, Schaemje niet, je bint gien kyeren van een jaer. Zwijgt stil.

Je zelt het noch deur je balken208 straetgemeen maken: zoo wijzen je de luy met vingers na: hebje dan je wil?

Wech! wech! al langenoch egrijnst209! je weet noch niet iens hoe 't af zel loopen.

Je meucht ellek een honderd pond of twie in je hangd krijgen. Mijn lieve kyeren je moet hoopen.

Hoop is lijdens troost zeyd het ouwe spreekwoord: hoopt slechs mêe.

'k Mien 'er zoo meenig daer boven zit, die 'er daer veur

wel ereys, je ziet mijn wel210, en wezen al wel te vreen:

Dat noch al Juffren211 ook (God zegen den Adel) na'er eygen reekening212 wezen willen.

Zouwent 't juyst al hoeren zijn, die deur gedienstigheyd van bey 'er billen.

Zegen en welvaert verkrijgen, zoo waer ik 'er al mee ien: want dat kaffa213 jakje, datje daer veur je oogen ziet,

Heb ik noch onlangs mit die consciencieuse neering214 ewonnen van dorstige Gerrit, de zeun van manke Griet;

Die zonger ope winkel allerhande ouwe klieren langs de huyzen plag te verhandlen.

Loop! loop! het naut de vleys-hal niet of'er wat menschen deur wandlen215.

Een enkle pos216 reekent Marri Korrens veur gien hiele zoo, al was hy van elf duym.

En al hebje ook schots'217 ien reys mee espeult: mienje dat daerom eschent bent? wech! wech! niet een kruym.

De beste van de stad doenent wel, of ze schoon niet luyd roepen.

Weetje wel dat het de lekkerste beetjens binnen, diemen snoepen?

Denkt datje mee wat esnoept hebt, datje nou opbreekt.

Neen zeeker! je binter zoo qualijk niet aen.

Nou weetje altoos datje goed bint, en hoe 't smaekt. Je keunt beytegaer218 voor moye jonge weeuwen gaen.

Je bint twie wakkre tassen219; je zelt 'er knoopen220 genoeg toe krijgen van fluxxe weenaers, en frisse gezellen,

Zoo 't je daerom te doen is.

Griet willewe 't dan ook iens licht stellen?

Wat brust het my Saar! zoo jy doet, zoo doe ik mee.

Maer gaenwe ierst iens naer hem toe: Trijntje zel wel me gaen.

Ik ben te vree.

Ik ook.

Dat's je dan veur. We zellen 'er iens louter boel-huys221 houwen.

Egut! krijgen we hem mit ons drien onger de nagels hoe onzacht willen w' hem klouwen!

Wacht wat, ik zel ierst mijn yzere ellen meê nemen: en we moet veur by jouwent gaen, neem jy dan ook wat met,

Ik zel de standert van 't bord haelen, daer ik mijn kraegen op zet;

Dat's moytjes zwaer.

En ik mien d' ienen schrobber mit d'aer t' ontmoeten222.

'k Wod dat we 'r slechs waeren.

Egut! hoe vriendelijk willen w'hem groeten!

Hier Saar; deuze straet deur. Ay! Tree wat an. Hoe meugje nou dus zacht gaen?

Heer! wat leyd hier een bayerd223 in deuze stoep! men zou de hiele buurt schier versmaen

Om die onguure kyeren, die hier ien hielen dagh komen bikklen, en poppen224.

Maer laet 'er iens iemand weer inkoomen: 'k zel'er hem mit voeten uytschoppen,

Dat zweer ik al zou'er de hiele buurt om over eynd raeken: ik pas 'er niet op:

Hebben d'Ouwers een quaed hoofd, ik heb ien quae kop;

Dieme rechte voort kroes225 genog staet, en lichtelijk raekt op hollen.

Holla! daer komt de Duyvel in schijn van een Hoer mit noch twie helsche snollen.

Ik wachtze (beloo!) niet in. Hadiuw!

Daer liep de Moer in huys.

Ik zag het wel. Klop dat het rammelt.

Wie maekt daer zuk gedruys?

Doet op en ziet het! doet op! wat binnen dit veur dingen,

By hoog schoon dag te vragen wie 't is? 'k zeg noch iens doet op!

'k Wil niet. Zel jy me dwingen?

Doet op, jou rimpelbakhuys, doet op!

Wel fruwiele226 Juffer, ben jy dat? hoe staetje mijn gevel al aen?

Druypneus, we zeggen dat je op doet.

Zoo 'k op doe, zoo zel ik na de Schout gaen.

'k Zeg datje je hier van daen pakt, jou kamer-katten, jou kakhuys-koeyen.

Wel! wat laet'er deuze leepoog veur staen! wel zou 't ien eerlijk mensch niet moeyen227!

Jou Bazeliskus228 as je bint! ik vraeg noch iens of je de de deur op wilt doen, of niet.

Neen ik jou bremstige merri! al hietenje noch 10 mael over Griet.

Ja Griet hiet ik! wat hebj' op Griet te zeggen? spreek op jou verken!

Hoe na mienje229 datje Griet Hang-kous veur hebt mit 'er nachthalsdoeken vol kant en binnewerken,

Die niet weer spreeken durf? neen begut! ik suf niet veurje230. 'k Ben zonger vrees:

'k Slacht de Kappiteyns dochter, daer in Oostinjen een hiel schip om of eloopen is, die mondige Lukrees231.

Daerom zeg ik datje op doet, of de hiele Fruwiele burgwal232 zel'er of wagen232a.

'k Zeg datje van mijn deur gaet, of ik zel kracht en geweld over je klagen233.

Klagen! jy klagen! jou Baviaen, hoe na koomtje noch geld in je hand? och ja wis!

Dat's een backhuys as een kackhuys, daer gien dexel op de bril is.

Wech! wech! jou stront-balie234. Ruym op, of de dienaers doenje strax opruymen:

Zoo mach235 een ambachts-man de twiede schoftijd op een zaterdag om jouwent wille mit eeren verzuymen.

Jou sakkrementse tovernaerster! jou kolreyster! jou ouwe verlebde hoer!

Klop, of ik klop.

Op! op! op! je zelt toch op doen, al waerje de duyvel mit zijn moer.

Op! zeg ik. Op! of ik rinkink met mijn ellen deur al de ruyten.

Je Zeun zel 'er toch uyt! die schellem as hy is! die bedrieger! die veurloop van alle guyten236!

Op! op! op! zeg ikje; of dat gaet deur de parken heen237.

Nou Bestemoer, doe jy liever iens op: je ziet wel, ze worden toch niet eer te vreen.

Dat's waer, Reutel-kut! konje mit zukken praetjen binnen mijn deur komen!

Trijntje. Noch meer Rappalje.

Wat heb jy te Reutel-kutten? jy Zee-monster! jy draek! ziet teugen wie je spreekt! ik bin van de vroomen!

Zoo slachtje de Klooster-stronten238: meugje die wel?

Dat's goed vret veur my, jy zelter jou tanden niet op breeken, jou tandeloose Paddevel.

Jy strontvlieg! jy vulleshoop! jy steursrug239! jy bullebak! jy halfgebakken.

Dat 's een tronitje om onger Dirk van Assesbrugh veur de Stadts drukkery te plakken! 240

Dat 's een beeld as een duyvel! dat 's een bakoven mit een tong! jou pokkige hoer; j'ebt gien eer vanje spreken, zwijg stil.

Ze zel niet zwijgen! veur wie zouze zwijgen? veur jou schoone kevelkin241? jou kokkedril

Lachje noch mit ons? had ikje hier, ik zouje iens lieren lachchen en spotten.

Wat wod jy me doen, jou ondier asje bint, jou stinkende bunxem242-kreng an 't verrotten?

Je mogt mijn Brabantse kanjert iens kussen! verstaeje dat wel, jou rechte helhond?

Voort! voort! van hier jou vullesschuyt, of de kyeren vullenje vol stront.

Kijk het volk lacht je uyt. De hongden zellenje strax bepissen:

En krijgt de duyvel die stank in zijn neus, zo zel hy zijn gat anje wissen.

Lustigh jongens! roep Lello een gat in de kan243; daer 's toch niet an verbeurt: 't is volkje van die stof,

Daer Gees de huyk of had244. Loop! loop! ik sluyt mijn venster toe: dan evenwel vroutjes mit verlof.

Scheerje noch de gek mit ons? daer zelje de duyvel veur op Marken voeren!

Loopen wy de deur op de vloer!

Is 't noch niet langenoeg, jou eerelooze, en oorelooze255 Hoeren?

Wat zegje daer? dat leg ik in kennis256! dat zelje bewijzen! jou adderstong! jou scorpioen!

Loop! loop! ik steur men an gien geutgat257. Ik woon op ien kamer, (hadiuw!) 'k heb mit gien slijk te doen.

Zie daer, jou zeeltesnuyt! je zegt datwe geen ooren hebben, binnen dat gien ooren?

Ja, nou beken ik het: maer ze staen evenwel niet op de rechte plaets daerze behooren.

Waer wod jyze dan hebben daerze beter stonden, jou duyveldwingster?

Maer aen de kaek258.

Ja wel mensche-kyeren, is 't niet een droevige zaek!

Lievenheer, kenje dit veurje oogen zien, en wilje 't niet verhinderen?

Ja! Ja! onze lievenheer achtje niet; je bint maer een diel uytzuypsters, en aenhousters259 van goeluy'er kinderen.

Dat meug jy wezen, jou Lel by de neers? wat rijdme deuze rogshuyd! deuk iens wat een egels-vel!

Laet je zeun liever in je gat kruypen, zoo weet je waer hy is.

Jou lelijke, en ongeschikte260 mond van de Hel!

Ik zweer, ik barst van spijt.

Ja wel ik loof niet aers of deuze weereld is op 't varste.

Doet liever een band om je middel, gelijk Pieter oom als hy uyt windbreeken261 gaet, zoo hebje gien nood van barsten.

Doe jy liever een band om je keel; je bint hoog genoch, jou hayevel, maekje slechs vast.

'k Wed, as je hangt, datje eygen zeun zeyd dat jou de band beter om je keel, as my om mijn middel past.

Ik steurme niet anje. Goe luy je moeter je ook niet an steuren; 't zijn hoereknikkers, die niet veul stuyten,

Kakhuyzen onger de bruggen, en sluyzen zonger schutdeuren voor alle modder-schuyten.

Wat bin jy, jou brabantse, ouwe, en uytgerede schans-teef262?

Wat was je vaer, die te Mechchelen bankerot speulde? wat was je man? wat is je Beniste263 Jillis neef?

Wat is je zeun nou? wat is je hiele geslagt? waren wy daer boven by je, gansch wongden!

Je hoeft hier boven niet te wezen; daer zijn gien geutstienen van doen, wy hebben gien pissende hongden.

Wilje 'n pot vol mensche pis op je hoofd hebben, dat krijgje wel licht goed koop:

En loopt 'er dan ien brok of twie onger, die heb je toe; daerom pakje by tijds op ter loop.

Deur! deur ik raedje 't best; 'k sluyt doch mijn venster toe en doe ze niet weer open.

Heb jy dat hart ereys, jou karonje! zoo je 't doet, we zellen weer met voeten op de deur loopen.

Wat wilje dan van mijn hebben, jou rechte geweldenaersters as je bint?

Datje beneen koomt, en doet je deur op.

Ja ja! ik kan de trap niet vinden, 'k bin oud, en blind.

Laet het je zeun dan doen: om hem koomen we: we willen hem toch spreeken.

Zoo gaet daer hy is.

Waer is hy dan?

Heb ik hem in mijn dieszak264 esteken?

Je most hem zoeken. hy is niet t' huys.

Dat heb ik al evreest.

Ik wil evenwel mijn eer verbetert hebben!

Ho, ho! bin jy al me an 't reutjen vast eweest265?

Wat zegje daer, jou schurfde teef? zie j' ons dan an veur honden?

Wat weet ik wat je bint!

We waeren eerlijke luy, maer je Zeun het ons eschonden.

Zo zeeker je waert eerlijke luy: maer die tijd over, je bint het dan nou niet,

Nou al zoo wel, as toen: maer je Zeuns duure beloften brogten ons in dit verdriet!

Al zoetjes al zachjes kijnd! wilje wel doen spaert je tranen, want ze zullen hier toch niet veul beschieten266.

Ja wel Grietje, binnen we dan zoo onse eer quijt?

't Schijnt ja.

Wat nood was 't, mogten w' 'er wat veur genieten?

Ho! ho! binje van dat volk, die 't geld liever hebben, als de eer.

Ja, waerom niet zoo wel as jy? 'k mien hier zijnder noch wel 100 diergelijke meer.

Gaet ook iens mit je eer te markt, en neemt gien geld mee, om de waer te betaelen,

Wat zelt wezen? wijnd. 'k Zie wel dat de eerlijke harten lyen moeten dat hoeren en maek'laers 't lekkerst van de marct veur geld halen.

Ziet dan dat je mee gelt krijgt.

Is dat genoch? ik heb een kijnd by hem van 6 weeken, en een troupenning tot een pand.

Mijn kijnd is al over 't jaer, en ik heb schriften van zijn eygen hand.

Daer meugje je gat an vegen.

Dat woord (let 'er op) dat zelje rouwen.

Loop! gek loop! je meugt op ien aer tijd je gerietschappen uyt mekaer houwen267.

Hy had 'er niet in verlooren268: wat had hy 'er dan in te doen?

Wat had je man in jou te doen, toenje zukken meneedigen bedrieger maekte? jy leelijke fatsoen!

Wech! wech! 't is langenoch. Ik schaemme dat ikje langer hoor spreeken.

Ja wel vrienden, je zelt evenveul op doen, al sting je hier den hielen nacht te prevlen en te preken.

Niet beter as dat j' hem veur Commissarisen269 ontbiet, zoo raekje an of van mekaer.

Dat's goed. Koom gaenwe dan ook daetelijk naer de Koster. Wat dunkt jou Saartje.

Ik bin Saar270.

Ha, ha, ha, hay! wel ik zeg datter wat om gaet. Wech! wech! nou mit Pieter Schut272, en al zijn lamme kuuren. 't Lijken 'er wel verhoetelde273 Arions, en Andromedaetjes274 by. Dit was een deuntjen uyt een are toon: een recht confertyfje275 voor nydige buuren.

Wat dunkje volkje? dat waeren drie duyveljaegsters! die waren hoofd veur hoofd bemond!

Ho! Bliekvijst, heb ik jou daer ook? hoe is 't al maet?

Kaal276 en gezont.

Hoe vaer jy al?

Al in die zelve schuyt. Maer weetje wat ik denk? 't schynt, Bliekvijst, als hem een aer gesont, of ziek drinkt.

Dat het daer mit ons hiel aers gaet; want me dunkt dat hem d'ien rood, en d'aer bliek drinkt.

't Is weynig enoch, Roodneus, zellen we 'r ook wat veur hebben. An de klieren van de knechs kan men huydendaegs zien wie de miester zy:

Zoo is 't ook mit ons, wy dienen Bacchus, en onze aenzichten dragen zijn aenzienlyke277 livry.

Maer iens voort epraet. Hoe gaet het toch mit de bier-narm278? houdze noch al wat van oplichten, van hiele en van halve bieren?

Vraegje dat? of mienje, daerze 20 jaer over eliert het, datze dat zoo in ien ommezien weer kan ontlieren?

Het pijpje het dat me noch wat trex?

Dat hebje immers onlangs wel ezien,

Toenwe daer over in 't Meuletjen waeren, daerwe dat ambacht bey te gaer wel konnen, zoo 'k mien.

Egut! Roodneus, daer kreegje ook je diel wel van die tien vaen279.

Neen zeeker! we hoeven dat mekaer niet te verwijten. d'Ien zel mit d'aer zijn bier niet licht na de tobbe loopen. we houwe bey te gaer veul te veul van dat vochtig ontbijten.

Dan dat 's tot daerentoe. Maer zonger alven280 of boerten. Wat dochtje strax van die drollige klucht?

Noem jy dat een klucht? mijn dunkt het was wel te deeg een schandelijk buuregerucht.

Het klootjes volk in 't hol281, of in de strontsteeg282 zouwen 't 'er zeker wel schamen

Zulken geweld veur 'er deur te haelen.

Ja vriend rijke luy mienen dat 'er alle dingen betamen.

Dorst Frik, & c. (daer al dit rejement283 om was) die slinger-lijf, die lange Guyl284, die rechte lompe boer,

De huysvrou van goe Gerrit nou noch onlanx niet uytslitsen285 veur een openbare hoer,

Die'r mans winst verlarijt, verassevijst286, verwaerloost, vermooyt287, en ten besten geeft an'er pollen288,

Daer hy zelf wel wist hoe veer en diep hy verzeylt was mit zijn twie vuyge snollen.

Daerom steldenz' hem mit zijn hiele geslacht ook zoo schandelijk ten toon,

Dat 'er de hiele Haerlemmerdijk zich in spiegelen kan.

Zoo komen d' Heyligen om 'er was, en de daghuerders om 'r loon.

'k Gunt hem geweldig wel, die quaedspreeker, die ophaler289, die courantier van alle menschen.

Als ik het liegen sparen moet, 'k zou hem ook niet veul beter wenschen.

Maer weetje wat ik noch wel wod? 'k wod datter iens een Poëet op de baen quam,

Die 'er een klucht af rijmde voor de Schouburg, ten

profijt van 't Wees-huys290, en ouw Mannen huys van Amsterdam.

'k Wodder noch wel 4 stuyvertjes an verloeren, al zou 't de biersnurf verveelen291,

En inzonderheyd as 'er aerdige Dirk292 mit de zijne mee in zouwen speelen.

Maer kijk! wat wil dit wezen? gins koomt de Koster mit een briefjen in zijn hand.

Dat gaet verzeker na zijnent toe.

Daer moet ik iens op letten. Och ja! daer houd hy stand.

Hy klopt. Ay! stap wat aen, en laet het ons iens hooren.

Wie klopter an mijn deur? wie koomt me weer verstooren?

Al vriend Bestemoer. Doet vryelijk op. Ik koom van hoger last.

'k Zel iens zien wie je bent. Wacht wat. Wel! wat binje veur ien gast?

Dat zie je wel buurwijf. Ik ben de Koster, en koom uyt den naem van Grietje van Buuren,

Om je Seun Frik, & c. te verdagvaerden, tegen morgen nochtend te negen uuren,

Veur Commissarissen in d'ouwe Kerk, op de gewoonlijke boet zoo hy verzuymt, veur die ierste mael.

Dan noch iens, ter zelver tijd en plaets, op de zelve verbeurt, uyt den naem van Saartje Jakobs by de Wael.

Ay! wilje de boodschoppen eens an nemen, en, as hy t' huys koomt, aendienen?

Neen ik! hy woont hier niet! je meugt het hem zelf zeggen! wat duyvel of deuze bezete hoeren mienen!

Grautje verzoorde293 gat toe! wat rijdme deuze bezuchte294 pry?

Hebje jou leven onreedelijker woud-aep beleeft? ze het het op een aer elaen, en ze lost het op my.

Ze moet dronken, of dol wezen die schijnheyligh, datze zoo aengaet. Wat heb ik mit 'er te schaffen?

Dan of ze baert295, of niet, ik acht het zoo veul, of ik mijn eygen hond, dieme niet byten zel, hoor blaffen.

Noch egaelder296 as te vooren. Wat zegje Bliekvijst, is 't niet waer?

Wat zou ik zeggen? 'k wod werentig wel dat ik zelf wat rijmen kon!

Wod je' 'er dan zoo gaeren een klucht af zien? zie daer

Daer komt Mr. Pieter; die zelje dat schaepsvoetje wel, uyt een peper en eekje klaeren298.

Dat's beloo waer. Ay! laeten w' hem iens gaen tyen aen zijn gaeren299.

Bonjour mon Maistre! hoe dus fantastijk300 allien? waer na toe, en waer van daen?

Van huys: en ik zou iens tot Aeltjens Verwous, vader Abrams, Joost Hartgers, of Jacotten301 om een nu tijnkje302 gaen.

Al't nuw, dat 'er in Amsterdam is, of 't best altoos, moetje uyt ongze mongd smaeken.

Ay! wat's dat?

We willentje wel zeggen; maer je most ons ierst belooven dat je'r ook wat nuws op zelt maeken:

Want dat Sinter Klaes Boekjen303, datje liet in druk gaen over twie jaer,

(hoewel 't eerloos was) stond me hier en daer zoo aen, dat me docht dat het niet te verbeteren waer.

Dat loof ik wel! toen had ik mijn kameraed Jacob noch byme, die looze Vallek304;

En nou305 bin ik allien.

Al spuls genoch om een onnozel mensch te bedriegen an ien schallek306.

Je moet denken datje nou ook mier tijds hebt asje toen had; vermits het tijdverslijtend Juffre geslacht

Zoo niet mitje verkuyst307 is als het plag, om datjer Serviteurs in dat Sinter Klaesje uyt jalouzy te zeer veracht.

't Was ook guytewerk eerlijke luy, ja de principaelste van de Stad, zoo diefachtig308 uyt te strijken309.

As je ummers wat schimpen wilt, zoo schimt, op schelmen en dieven, hoeren en snoeren en diergelijke;

Aen dat gorle-gooy is toch gien verbeuren an maer laet eerlijke en groote luy altijd in 'er vree, want dat volk is teer:

En as je al wat van 'er maeken310 wilt, zoo maekt altijd ten minsten wat van 'er eer,

En dat noch al met discretie mee; want je moet denken dat elk ien zoo niet verzien311 is

Hier in een Almanak, daer in een liedboekjen te staen, dat zoo wel op 't kakhuys as in de Kerk gemien is;

Want op d'iene plaets veegtmer zijn neers an en op d'are plaets verstrekt het een klucht,

Als men in de winter-avonden mit mekaer wandlen gaet onder 't orgel-gerucht.

Daerenboven hadj 'er die gratie by, datje 'r een aer me bekliekte312 eer 't je vraegt worde; en maekte,

Dat, die onschuldig was, door jou schult, in groote moeyte, en diepe wangunst raekte

Van zijn overheyd, dien hy schuldig was te eeren, en zijn schult jongelingachtig313 had voldaen.

Mr. Pieter! Mr. Pieter! gedenkt 'er Bliekvijst by, het zel'er je na gaen314.

Na gaen! dat's wis genoch. 't Is ook de grootste dievery iemand in zijn eer te raeken.

Je keunter je niet veur hoeden, en veur are dieven keunje sluyten en waeken.

Of ze mosten van Kovalents315 wezen, gelijk Hendrik de knecht in 'tHof van Holland tot lange Trijn;

Die, terwijl zijn Meester en vrou van huys was, mee van huys voer mit al 't magazijn

Van zilver en goud, gemunt en ongemunt. zoo 't dan viel, al onder een.

Vrienden schiet ik 'er over316?

Wel Mr. Pieter wortje 'r quaed om? wy praeten toch zoo wat heen.

Maer evenwel, ik wedje wel wenschte om 't overschot van je kin datje dat werk had laten vaeren,

Een een aer stofje verhandelt, dat schae noch schande geeft gelijk wy je daetlijk zellen openbaeren.

Koom, gaet slechs mee tot Frans de Gekken317 op 't

hoekje van de wortelmarkt318, by de hal;

Daer is goed wijn en bier; en over natte lippen het de tong ongelijk beter val.

Holla! Roodneus, je most niet achterblijven: je moet mee gaen.

'k Heb dit volk ierst wat te zeggen. Stap veur uyt. Ik zel zeeker strax komen.

Lief-hebbers, die de konst met toomelooze toomen319

Zoo gaeren tomm'len320 ziet op Schouwburg en Tooneel,

Hier zaegt gy Eernst en Boert van ellex evenveel:

Het Eernst was uyt het Boert, het Boert uyt Eernst genomen.

Al zijn de veerzen niet gespoelt in zuyvre stroomen

Van Nektar van Ambroos; al heeft Apol zijn keel

Aen 't neurjen niet gehuwt met leydende321 gequeel;

Het zal (hoe322 't is) den nijd noch evenwel niet schroomen.

Daer woelden onder schijn van menschen, liefde, haet.

Tucht, strafheyd, kinderklap, benautheyd, leering, raed,

Bewustheyd323, gunst, ongunst, onkuysheydkommer, weelde,

Vreugd, droefheyd, trou, ontrou, onnozelheid, wys, zot,

Geveynstheyd, schelden, list, gelach, gehuyl, en spot:

Die U bedanken en voor * dubbelde kinsheyd speelde

* Oude mannen, en Weezen.324

eynde.