Alle werken

[p. 329]

Inhoud.

Frik in't Veurhuys een jongman, de Bruygom zijnde, zend zijn Moer, om hemden, en beffen²⁴ te doen maeken, met een narm²⁵ vol linnen, naer den Nayster. De Nayster, alles wel verstaen hebbende hoe zy 't gaeren hadde, vraegt of het Bruygoms goed zou zijn, en wie de Bruygom was. De goede oude vrou, onnoozel en nergens van wetende, zeyd ja, en dat de Bruygom was heur oudste Zeun Frik, & c. Waer op de nayster, die een kraemvrou van zes weeken was, met een barst opstuift, jaegt al de kindren uyt school, en vliegt den Moer in 't aengezicht. De oude vrou, in nood wezende, schreeut om hulp. Een buurwijf, op het geschreeu aenkomende, ontzet d'een en vraegt wat d'ander lette. Waer op zy zeyde, dat het kind, daerze nu van inde kraem gelegen had, het kind was van dit oude wijfs zoon Frik, & c; die aen haer verlooft was; daerze een stuk gouds van op trou²⁶ had; die nu de Bruygom wezen zou met een ander: en loopt met een naer binnen, om den troupenning uyt heur kas te halen. D'oude vrou, terwijl d'ander in huys was, loopt verbaest²⁷ wech. De Nayster, wederom uytkomende, meendenze den Moer te laeten zien: maer ziende datze wech was, valt in onmagt; en wederom wat by zich zelven komende, zend het buurwijf tot een van'er kornuytjens, een stijfster, die een huys 8 of 10 daervan daen op een kamer woonde: deezen verteltze al heur wedervaeren, en openbaert'er den ganschen zaek. De stijfster, dit alles met verdrag²⁸ aengehoort hebbende, begint eyndlijk uyt te spatten, ja zo slim, of slimmer als de Nayster; en zeyd datze aen den zelven al verlooft is geweest over anderhalfjaer; datze schrift van zijn hand had, 'tgeen met zijn

24 beffen: platte kragen.

25 narm: arm.

26 op trou: als onderpand voor een huwelijk.

27 verbaest: ontsteld.

28 met verdrag: geduldig.

[p. 330]

bloed onderteikent was; datz' een kind van hem had, dat nu al over 'tjaer oud was, en andre dingen meer: zoo dat zy de naeste zoude zijn. De Nayster, dit hoorende, begint te schreyen. De stijfster, alles overdenkende, schreyt meê. Het buurwijf, daer by staende, zoektze te vreeden te stellen. Zy laeten haer gezeggen; scheyen uyt het huylen; maer stuyven met een opstaende zeyl gelijkkerhand naer het huys van den ouden, (daer de Bruygom, door 'tgeraes van zijn Moer, al uytgevlugt was) en maeken geen kleyne buuregerucht: dan ziende dat'er heul noch hulp te haelen was, en dat de deur geslooten bleef, gaen wech, en ontbieden hem, door den Koster²⁹, voor Commissarisen van huwelijxe zaeken. Twee kittebroers³⁰, al dit werkjen aengehoort hebbende, lachchen'er om, en wenschen'er een klucht af te zien. Mit koomt Meester Pieter de Poëet; deezen deelen zy t' meê. Hy belooft het in't werk te stellen, en gaen 't zaemen wech.

29 door den Koster: de commissarissen van huwelijkse zaken, die dergelijke kwesties af moesten doen, kwamen bijeen in de Oude Kerk. De koster van de Oude Kerk trad als hun bode op.

30 kittebroers: dronkelappen.