Parochieboek van Iseghem, gevolgd door de levensbeschrijving des H.Hilonius

§ XXIV.
Hilonius wordt als heilig gevierd.

Laudate Dominum in sanctis ejus.
Looft God in zyne heiligen.
Ps. CL, 1.

'T is een punt van ons geloof, veropenbaerd van God en door de heilige Kerk voorgehouden om te gelooven, Dat het goed en nuttig is de heiligen eerbiediglyk te aenroepen, en tot hunne gebeden, hulp en bystand zyne toevlugt te nemen⁽¹⁾. Ja, het is goed de heiligen te aenroepen, omdat zulks God aengenaem is; even als het eenen aerdschen koning behaegt dat men zyne gunstelingen te voet valle, om door hun toedoen van hem weldaden te bekomen, welke hy, zonder hunne voorspraek, niet vergunnen zou.

(1) Conc. Trid. Sess. 25.

[p. 503]

Nuttig is 't ook de heiligen eerbiediglyk te aenroepen, om de dierbare voordeelen welke men vindt in 't dienen der heiligen: want, door hunne tusschenkomst bekomen zy van God menigvuldige gratien voor ons, die wy door onszelven niet zouden verkrygen.

Welnu, nauwelyks was Hilonius gestorven of menigvuldige christenen, uit eigene beweging, gingen hem, wien zy als heilig aenzagen, op zyn graf eeren, aenroepen en dienen. Nogtans ware het moeijelyk om zeker te bepalen wat jaer de heilige Kerk den heiligen Hilonius heeft beginnen te vereeren. Het schynt dat de nieuwe heilige, kort na zyne dood, met kerkelyke plegtigheden gevierd geworden is. Van dan af wierd zyn naem, van eeuw tot eeuw, hoe langer hoe meer, vermaerd.

Men vindt zynen naem in verscheidene martyrologiums van Frankryk, Nederland en Duitschland. In Auvergne, Limousin, enz., ziet men vele kerken aen God toegewyd, onder de aenroeping van den heiligen Hilonius.

In 't martelaersboek der kerk van Solignac wordt er van zynen naem en zynen

[p. 504]

feestdag gewag gemaekt in dezer voegen: VII Idus Januarii, S. Tillonis monachi et confessoris sollemniacensis, cujus vita virtutibus et sanctitatis gloriâ illustris fuit: dat is: Op den 7 Januarius, feestdag van den heiligen Tillo, monik en belyder van Solignac, wiens leven door zyne deugden en de glorie van zyne heiligheid vermaerd geweest is.

By de Bollandisten bestaet er, ter eer van den heiligen Hilonius, een officie, waer men de volgende kollekte leest: Deus, qui beatum Tyllonem confessorem tuum, piumque doctorem atque ministrum, infra collegium Deo psallentium praefecisti; quique illum honorem mundanum fugere, ac eremum petere monuisti: concede nobis, quaesumus, ut qui ejus festivitatem celebramus, ejus apud te pro nobis semper suffragia sentiamus. Per Dominum nostrum. Dit gebed kan, in 't vlaemsch, aldus vertaeld worden:

O God, die den heiligen Tillo, uwen belyder en christelyken leeraer en dienaer aen 't hoofd van eene godlovende vergadering gesteld hebt; en die hem vermaend hebt de wereldsche eer

[p. 505]

te vlugten en de woestyn te zoeken: verleen ons, bidden wy u, dat wy, die zynen feestdag vieren, zyne voorspraek by u, voor ons, altyd gewaerworden. Door onzen Heer, enz.