Deugden-boekje

De jonge vriend van zich-zelven.

Zoude ik ongehoorzaam wezen!

Neen ik, voor geen ton met geld;

Op voor straf te moeten vreezen

Ben ik waarlijk niet gesteld.

[p. 16]

 

Moeder, als 'k, naar mijn gedachten

 

Mijne pligten heb betracht,

 

Kust me, en meer dan 'k mogt verwachten;

 

Zie 'k mij door haar toegebragt.

 

Dikwijls hoor ik vader zeggen:

 

‘'K heb een' waarlijk braven zaon;’

 

Zie, wie kan het wederleggen,

 

Zoo iets klinkt toch wonder schoon.

 

'K zie van ieder mij beminnen,

 

En dat's zeker toch ook wat,

 

Deede ook 't kwaaddoen schatten winnen.

 

'T goeddoen gav' nog grooter schat.

 

Altijd zoo gerust te leven,

 

Zoo te vrede, zoo bemind;

 

Die ik daarom niet zie geven

 

Houd ik voor geen deugdzaam kind;

 

'T heeft althans, dit moet zoo wezen,

 

Voor zich zelf geen liefde, o neen!

 

Want voor straf te moeten vreezen,

 

Is niet wenschlijk naar ik meen.