De singende swaens toe-gift boven den lof-sangh der heyligen bestaende in verscheyde geestelijcke liedekens
(1655)–Willem de Swaen– Auteursrechtvrij
[pagina 106]
| |
Stem: Nu mijn Bruyd! mijn Lief! wilt &c. Ofte: Wilt ô Sondaer! tot my komen. Siet den Singende Swaen fol: 87.Gouda schoonste van de Steden!
Door uw' soete wa-ter-vloedt:
Meer vermaerde door u-------we zeden
Als 'er eenigh stadt wel doet.
Och of ick u eens kon loven
Nae uw' groote waerdigheydt!
't Is niet doen'lijck; want te boven
Gaet ghy mijne kleynigheydt. Och of ick.
2. Ick help, en wil bekennen,
Dat te kleyn is mijn verstant,
| |
[pagina 107]
| |
Al te schrael is mijne penne,
Al te dorr' daer toe mijn handt.
Evenwel ick sal vercieren,
Soo ick kan, en mach uw' eer:
Mijne handt, en pen, sal stieren
Tot uw' lof den Opper-Heer.
3. Uwe Borgers, uwe menschen,
Zijn soo soet, en goedt van aert,
Dat ghy beter gheen kondt wenschen;
Hier door zijt ghy gantsch vermaert:
Yder-een by haer wil wesen
Om haer goedertierentheyt:
Waer ghy komt, daer wort gepresen
Hare groote trouwigheyt.
4. Sy haer Godt, haer Heer, beminnen,
Sy beyv'ren Godts Woordt;
Sy haer Wit, haer hart, haer sinnen
Daer op stellen, soo 't behoort.
't Is een vreughde aen te schouwen
Naem yver tot de deught;
Sy op Godt haer vast betrouwen,
Godts will' is all' haer vreught.
5. Dit 's de lof van uwe leden,
O vermaerde Stadt Den Gouw!
Nu soo wil ick varder treden,
En aenmercken u Gebouw,
Ghy de kroon spant van de Kercken
In het gantsche Nederlandt;
In gheen plaetsen kan men mercken
Eenigh Kerck van beter standt.
6. Haere glasen zijn geschreven,
Met soo Meesterlijcke handt,
Dat haer's g'lijck by menschen leven
In de werelt niemandt vandt.
Dese wonderlijcke GlasenGa naar margenoot+
Wiens memory altijdt blasen
Fama sal met haer Trompet.
| |
[pagina 108]
| |
7. Dese kostelijcke wooningh
Toe-ge-eygent is Sint Ian.
Die gedoopt heeft 's Hemels Coningh,
Soo de Schrift getuycht daer van.
Maer behalven dit eerwaerdich,
En dit Goddelijcke werck,
Zijt ghy, Gouda, noch hoovaerdich
Door veel dingen, die ick merck.
8. Want u Raedt-Huys hoogh verheven
In des Marckt-Veldts midden staet;
Waer dat vonnis wordt gegeven,
En sentency over 't quaedt.
Uwe Marckt is waerd te prijsen,
Nergens isser een soo groot;
Fraeyer isser gheen te wijsen
In des Werelts ronde kloot.
9. Uwe soete Water-stroomen
Brengen u verversingh aen;
Sieckte naeuw'lijcx in u komen,
Uw' Rivieren doen die gaen.
Wat sal van uw' Sluys ick seggen,
Of van u vermaerdt Verlaet?
't Dwinght de Schepen still' te leggen,
't Stelt haer Wet, het stelt haer Maet.
10. Uwe schoone Wandel-wegen
Die bekooren yder-een.
't Mach niet worden stil geswegen,
Beter vindtmen nergens gheen.
U omwallen rontom Tuynen,
Ghy met Hoven zijt verciert,
Even als de Zee met Duynen,
Tusschen welcke Nereus tiert. Ga naar margenoot+
11. O Der Govw! en de Goudtsche Borgers!
En die geene die daer woont:
Ick u bidd', zijt doch Besorgers,
Dat ghy namaels wordt gekroont:
Maeckt dat ghy komt uyt te steken,
Niet als Silver, maer als Gout:
| |
[pagina 109]
| |
Des wilt laten uw' gebreken,
Godes wetten onderhoudt.
12. Dit wil Godt aen u verleenen
Wien ick altijdt voor u bidt:
Laten wy ons quaedt beweenen,
En beschieten 's Hemels Wit.
Lustigh laet ons t'samen spannen,
En den Hemel doen geweldt:
Laten wy als vrome Mannen,
In gaen nemen 's Hemels Veldt.
Age, vincis. |
|