De singende swaens toe-gift boven den lof-sangh der heyligen bestaende in verscheyde geestelijcke liedekens

[p. 94]

Een Nieuwe-Jaers-Gift,
Vereert aen de Geestelijcke Maeghden, die de Blom en 't Cieraet zijn van de H. Kerck.

Stem: De wereldtsche Caecilia. Ofte: Harders laet uw' schaepkens, en all' u vee. Siet den Singende Swaen fol: 328.

Alderwaerdeste Maeghden! Pronkc, en Ciraed
Van Iesu Christi! Tempel, ick bidd' u, met my gaet:

Ick heb u te geven

Een Saligh Nieuwe-Iaer,

Na het welck u leven

Ghy schicken moet te gae'r.

Ick geef u de Moeder // van Iesus ons' Behoeder,
Sy is der Maeghden spiegel, der Maeghden Meesters,
Sy is der Maeghden Koningin, en hare Voorsprakers.

2. Leert uyt dese Maget de Zeeghbaerheydt,

Leert uyt dees Coninginne de reyne Suyverheydt,

Ende ghy moet leeren

Van dese Mager reyn,

U oprecht verneeren;

Ghy moet u houden kleyn.

Och of ghy u verheughden // in dese Magets deughden,
Hoe sou sy u dan minnen, en haer lieven Soon!
Hy sou voorwaer in 't Hemelrijck u schencken 's Maeghdens kroon.

3. Matigh zijt aen tafel in dranck en in spijs,

Uw' gang zy rijp en statigh, maer zijt gheen loome lijs:

Hout u van de straten,

Bemindt u huys en Cell',

Sober zijt in 't praten,

Wacht u van speel-gezel.

Soo was Mariaes handel // soo was Mariaes wandel,
Sy hiel haer in haer kamer, sy selden gingh uyt,

[p. 95]

 

Soo deftigh was haer Zeeghbaerheydt, soo leefden Christus Bruydt.

 

4. S'was verschrickt als s'hoorden een mans geluyt,

 

Sy docht wat's dit te seggen, wat of doch dit beduyt?

 

Wilt u oock soo dragen,

 

O maeghden! t'allen tijdt,

 

Maeckt dat gh' al uw' dagen

 

De Mans-personen vlijdt;

 

Gy moet 't perijckel vlijden // en d'oorsaek t'allen tijden,

 

Of anders sult ghy vallen,ô Maeghdekens Goodts!

 

Het vyer en dient by 't werrick niet, siet toe tot d'uyr des doots.

 

5. Voorder moet ghy leeren d'Ootmoedigheydt,

 

Waer toe Gods lieve Moeder u heeft den wegh bereyt;

 

Wamt die welck' was waerdigh

 

De Moeder Godts te zijn,

 

Die sey, die sey vaerdigh,

 

Dat varre is van mijn.

 

Siet hoe de Vrouw der Vrouwen // haer ned'righ wist te houwen:

 

De dienstmaeght sey te wesen sy haer van den Heer,

 

Die daerentusschen waerdig was te g'nieten d'hoogste eer.

 

6. Soo oock, waerde Maeghden! ootmoedigh zijt,

 

Al 't geen 't welck schijnt te ruycken nae trotsigheyt, dat mijdt.

 

Wilt uw' eve-menschen

 

Verachten nimmermeer,

 

En (waer na sy wenschen)

 

Vermeert altijdt haer eer.

 

'k Heb u niet meer te seggen // dan dat ghy overleggen

 

Moet dickmaels, en volbrengen, dit soet kort vermaen,

 

Soo sal 't geschieden dat ghy sult in d'Hemel namaels gaen.

 

7. Waerde Godes Moeder, ô waerdeste Vrouw!

 

Die ons door Iesum Christum verlost hebt uyt den rouw:

 

'k Bidd' met all' mijn krachten

 

Voor uwer Maeghden Choor,

[p. 96]

 

Wilt my niet verachten,

 

Verleent doch eens gehoor:

 

Maeckt dat in 's Hemels haven // aenkomen uwe slaven,

 

Maer namentlijck de Maeghden, so heb ick oock kans,

 

Bidt Iesum uwen lieven Soon, dat hy ons schenckt dien Krans.

Age, vincis.