De singende swaens toe-gift boven den lof-sangh der heyligen bestaende in verscheyde geestelijcke liedekens

[p. 79]

De kortheyt des Levens.

Stem: Soo langh is 't Muysje vry. OfteWel wie heeft my berooft. Ofte: O Hemels Hof! komt af. Siet den Singende Swaen. fol: 84.

O Menschelijck geslacht!
Hout op u selven wacht,
En hout een oogh in 't zeyl,
Een oogh op 's levens end',
Op dat ghy meught ontgaen
Het eeuwich helsch' torment.

2. U leven vlieght boor-by

G'lijck als een Schip voor Ey,
't Welck voortgedreven wort
Van een Noordt-Weste windt,
Die wacker blaest, en stoockt,
Ick bidd' u, dit versint.

3. Een schaduw' ras vergaet,

Een Bode stil niet staet;
En schi-e-lijck verdwijnt,
Uyt ons gesicht den roock;
Een vogel snellich vlieght,
Soo doet ons leven oock.

4. G'lijck eene bloeme spruyt

Uyt d'aerd', en haest gaet uyt,
Soo staet een weynich tijdt
Ons leven fraey, en schoon:
O menschen! worden wy
Dit daeg'lijcx niet gewoon?

5. Die leven op dees aerd',

Zijn van een Vrouw gebaert,
Die vol ellenden is,
Eylaes! uyt eene Vrouw
Die ons in groot verdriet,
Geholpen heeft, en rouw.

6. In tijts dan u versiet

[p. 80]

 

O wanckelbarich riet!

 

Wilt leven Christelijck;

 

De sonden schuwt, en mijdt;

 

Beoeffent doch de deught

 

Met ernstelijcke vlijdt.

 

7. Soo sult ghy by den Heer

 

Hier namaels zijn in eer;

 

Wie dit vergunnen wil,

 

Aen my, en aen u all',

 

Die droevich leven hier,

 

Op dit bedruckte dal.

Age, vincis.