Werken. Deel 6

[p. 203]

Slot reden

Het Duynkerks Redenhof verschynt in vollen luyster,

Terwyl het Van den heed' voor synen deken viert,

Die d'yveraers, van daegh met groen belauweriert,

En, door syn milde jonst, de konst verheft uyt 't duyster.

't Schynt dat aen Thetys kust de gilde op nieu erleeft,

Haer kamer wort besocht door vreemden en gebueren,
Thalia stoft op klucht, en menigh soete kueren,

Terwyl Polymnia ons puyk van Reden geeft.

De wyse Clio draegt haer roem, op helden-daden,

Uranie op 't gesternt: Euterpe raekt de fluyt,

Terpsichore de harp, en Erato de luyth;

Maer Melpomeen comt voort in treurige gewaden,

En noodt Calliope tot dichten en gesangh.

Versamelt lauwerblaen, verheugde karsouwieren,
Om Van den Heedens hooft naer weerde te vercieren,

En roept eenstemmigh uyt: Den Deken Leve Langh.