|
| |
| |
| |
Geluk-wenschingh aen de deughtrijke jonkvrouw N. nu vernaemt Sr Marie etc.
op den tweeden Paeschdagh haer belofte sluytende etc.
Den blijden Paeschdagh liet sijn eerste morgen roosen
Nogh qualijk op den boort van d' Ooste kimmen bloosen,
Wanneer ik uyt de rust vol vierigheyt ontsliep,
En in den geest naer 't graf van mijn Verlosser liep.
Ik voelde door begeert mijn herte-bloet opsieden,
Om hem, in dese plaets, mijn ziel en lijf t' aenbieden,
Dies steld' ik mij op weegh en spoeyde soo geswint
Gelijk een minnaer doet, naer 't gen hij meest bemint.
Ik quam daer op die wijs soo veerdigh niet geloopen,
Of vondt den serk gelicht, het steene graf wijt open,
Mijn Jesus was er uyt; ik sagh den linnen doek
't Omwindsel van sijn lijk geleyt in eenen hoek.
Ter sijden aen den bergh verscheenen mij drij vrouwen
Begeerigh soo als ik, om hunnen Heer t' aenschouwen;
Sij waeren uytgegaen, soo ras den dageraet
In 't hemels swerf verscheen, maer quamen ook te laet.
Beminde van den Heer! Godtvruchtige Marijen
'k Sou geerne mij met u in sijn gesicht verblijen;
Maer beter leggen wij hier die begeerten af,
Want nimmer sullen wij hem vinden in dit graf.
| |
| |
Siet hier een andere Marie voor ons oogen
Die in een ander graf hem sal aenschouwen moogen,
Siet hier een wijse Maegt, die aen de werelt sterft,
Op dat sij noyt hier na sijn minsaem wesen derft.
Sij heeft sigh, nevens hem hier in een graf versteken,
Om hem daer t' allen tijt van haere min te spreken,
Versekert royt berooft te sijn van sijn gesicht,
Soo lange sij hier in met hem begraven light.
Sij vindt hier in dit graf den trooster van haer smerte,
Den voeder van haer ziel, den minnaer van haer herte;
Sij vindt hier in dit graf den dwinger van de doot
Wiens hant de sterflijkheyt voor al hier buyten sloot.
Hier leeft sij, sonder vrees, van immermeer te sterven,
Hier mint sij sonder vrees van oyt haer lief te derven,
Hier smaekt sij eene vreugt ontslagen van verdriet,
Hier schijnt sij aerm te sijn terwijl sij t' al geniet.
Marie! g' hebt voorwaer het beste deel verkoren;
Geen ongeval sal u hier binnen connen stooren,
Gij sult in dese plaets, waerin gij u begraeft
Van 't eeuwigh leven sijn gevoestert en gelaeft.
Het graf, waertoe gij u van dage hebt begeven,
Dient om langdueriger en saliger te leven,
De doot, die 't al vernielt en alles nedervelt
Vertreet gij in dit graf met al het aerds gewelt.
Dees overwinningh hebt gij in uw hert vernomen,
Doen g' in dit klooster sijt als in een graf gecomen,
Een graf waer in het vleys sigh self begraven heeft,
Op dat den geest gerust in sijnen Jesus leeft.
Ach! van dien tijt, doen gij hier binnen sijt getreden,
Dien lieven bruydegom quam ook in uwe leden,
En als gij tot een graf, verkiest dit heyligh slot
| |
| |
Uw herte wort het graf van uwen Heer en Godt.
Dit heeft hij voor altijt tot rustplaets uytgelesen,
Hierin, als in een graf, sal hij begraven wesen
En hier van wort met recht naer desen tijt geseyt
‘Sijn graf sal schijnen uyt in glans en heerlijkheyt.
O drymaels saligh hert in 't welcke light begraven
De bron van 't eeuwigh licht, den oirsprong aller gaven!
O drijmaels saligh hert, dat in sijn gront besluyt
Dien minnegodt, uyt wie de waere liefde spruyt.
Terwijl gij rontom hem sult al uw aders vlechten,
Sal hij vol minsaemheyt aen u sigh selven hechten,
En als gij gheel voor hem uw eygen wil uytschudt,
Sijn liefde wort voor u geheelijk uytgeput.
Hoe can het anders sijn? dien Godt van reyne minnen
Stelt alle sijn genucht in branden en beminnen,
Beminnen is sijn werk, bemint sijn sijn begeert
Sijn liefde brandt soo langh tot dat sij 't al verteert.
Geluk, o lieve bruyt, met uwen welbeminden,
Den welcken gij altijt sult in uw herte vinden,
Geluk, o lieve bruyt, met uwen minne-vorst
Die sigh van dage laet begraven in uw borst.
Den tijt sal u, hier na, een ander dagh aenwijsen
Op welcken gij met hem voor eeuwigh sult verrijsen
En rusten in sijn hert vol liefd' en minne-lust
Gelijk hij in dit slot heeft in uw hert gerust.
|
|
Auteursrecht onbekend