Tweede muziekboeksken

50.

Aenmerckt nu hier dees meyskens fyn,
hoe veel dat sy tsamen syn.
Stout int bestier,
soo syn sy schier
met den goet gildekens in den wyn;
als venus dierkens claer int aenschyn.
Haer doexkens naer de niwe voude;
gecrolt soo leet dat haer,
soo blinckt in 't openbaer,
men sieget wel nu hier nu daer,
en blinckt ghelyc den goude.