Tweede muziekboeksken

30.

Een gilde ient
reet laest naer Ghent;
hij was wel opgheseten
op een magher peert,
nau tuerscap wert;
't was achter al bescheeten,
besnot soe wast an syne muyle.
Het had den ghanc
ghelijc een ghuyle.

[p. 84]

 

Mijn sinnen stout

 

hevet ghesmout,

 

doen liept ghelijc een hinne

 

ghetoemt onder die kinne.

 

"Lief vrient! blyft thuys",

 

riep tquaet ghespuys

 

"leefde lanchals noch

 

"hij schreef u inne".