De godlievende ziel vertoont in zinnebeelden
(1724)–Jan Suderman–
Auteursrechtvrij
[pagina *65]
| |
 | |
Naturam vincit. | |
[pagina 76]
| |
XX.Zy overwint de Natuur. | |
k ZAl u verachten en ontloopen,
Natuur, Gewoonte, of wat gy heet.
Gy gaeft me een averechtsche beet
In 't harte en knoopte my aen knoopen,
Die, eene ry van jaren lang,
My lyf en leven maekten bang.
Ik heb geworstelt en gestreden
Maer schoot te kort: gy hielt my vast
En dikwyls myne kracht vermast.
Wat hebbe ik niet van u geleden?
Nu loope ik uit my zelve en vlucht
Met d'overwinning, vry van tucht.
Houd gy, myn Liefste, houd haer tegen
Met d'eene, en stuw met d'andre hant
My voort naer mynen vryen stant
Van heerlykheit langs uwe wegen;
Zoo zal my al 't gevaer ontstaen.
My nadert reede eene effe baen;
Daer zal die looze my niet volgen,
Of, schuilende onder 't zelve dak
Ooit rooven mynen pallemtak.
Die vlucht maekt haer geheel verbolgen,
Maer, blyf my by, en weer haer af,
Zoo vluchte ik voort tot aen het graf.
|
|