De godlievende ziel vertoont in zinnebeelden
(1724)–Jan Suderman–
Auteursrechtvrij
[pagina *44]
| |
 | |
Quam dilecta tabernacula tua, Domine virtutum! Psal. 83. | |
[pagina 45]
| |
XLIV.Hoe liefelyk zyn uwe woningen, o Heer der heirscha- | |
MYn Godt, myn Lief, myn Heer, myn Koning,
Hoe liefelyk is uwe woning!
O Heer der heierscharen Heer,
Hoe wordt myn ziel van lust gedreven
Om eeuwigh in het hof te leven,
Dat weergalmt van uwe eer,
Om dat Gy 't al verblyt,
Door eindeloozen tyt!
Hoe straelt Gy met vollichtte glanssen
Uit uwe hooge hemeltranssen,
En warmt, en koestert myn gemoet!
Wat is 't daer boven vol van vreugde!
Och, dat myn ziel zich eens verheugde
In zulk een' overvloet!
Wegh aerde, en aerdtsch vermaek,
En al wat zinnen raek'.
Wegh alles wat my kan behinderen.
Hier is 't genot van 's Hoogsten kinderen,
Ja van den Hoogsten zelf. Dit heil,
Daer weereltlingen niet van droomen,
Heeft my volkomen ingenomen.
Ik trek den hoogsten peil.
O overzaligh lot!
Nu smelte ik wegh in Godt.
|
|