De godlievende ziel vertoont in zinnebeelden
(1724)–Jan Suderman–
Auteursrechtvrij
[pagina *2]
| |
 | |
Deus tu fcis insipientiam meam, et delicta mea à te non sunt abscondita. Psal. 68. | |
[pagina 3]
| |
II.O Godt, Gy weet van myne dwaesheit, en myne schul- | |
DAer ik u voor myn deel hebbe uitgekoren,
Verbergt Gy my uw Aengezicht,
En ga ik dus in eeuwigheit verloren?
Bestrael me, ô Albestralend Licht!
't Is waer, Gy kent myne onbedachte gangen.
Myn schulden legge ik blank en bloot;
'k Ontveinze u niets. Ei, boet dan myn verlangen,
En help me uit dezen naren noodt!
Ik waeide, ô Heer, met allerhande winden.
'k Bereedt een al te dwazen dier.
Ik had vermaek in ydelheit te vinden:
Nu brant in my een ander vier,
't Geen Gy, myn Godt, wouwt door uw' Geest ontsteken,
En aengestookt hebt door uw kracht;
En zyt Gy nu, zoo onverwacht, geweken?
Bedekt Gy zelfs uw Aenschyn met den nacht?
O Jezus, neem die hant weer van uwe oogen!
Weest met myn ziel in hare smart bewogen!
|
|