Aan weerskanten van een 6 voet en 6 duim hoog opgehangen tennisnet stond een aantal spelers. De binnenbal van een basketbal moest met de handen van de ene naar de andere kant van het net worden geslagen zonder dat de bal gedurende het heen en weer spelen op de grond mocht komen. Daar de binnenbal te licht bleek te zijn, werd een speciale bal ontworpen en dit spel werd door Morgan ‘Mintonette’ genoemd. Deze naam is afgeleid van minton, een indiaanspel, waarbij het in principe hetzelfde was. Het mintonspel van de indianen kan als een voorouder van het volleybal gezien worden.
Nadat Morgan in 1896 tijdens een conferentie van de YMCA physical directors in het Springfield College te Springfield het spel door 2 teams uit Holyoke had laten demonstreren, stelde prof. H.T. Halsted voor het spel volleybal te noemen. Een volley is een tennisterm, waarmee een teruggeslagen bal wordt aangeduid die de grond niet heeft geraakt.
Vanuit Springfield College begon het volleybalspel zijn vlucht over de VS en daarna over de wereld. De YMCA zag namelijk de mogelijkheid om door middel van de nieuwe spelen basketbal en volleybal bekendheid bij de jeugd te krijgen en aan populariteit te winnen, waardoor het mogelijk was de doelstellingen van de YMCA beter te verwezenlijken. Het eerste artikel over het nieuwe spel, geschreven door J.Y. Cameron, verscheen in 1896 in de juli-uitgave van Physical Education. Onder supervisie van de YMCA verspreidde het volleybalspel zich snel over successievelijk Nrd-, Centraal- en Zuid Amerika, het Verre Oosten en Europa.
Volleybal bleek een spel te zijn voor jong en oud, voor school en competitie, een spel dat overal waar ruimte was om een net te spannen gespeeld kon worden.
In Zuid Amerika speelde men al volleybal in de beginjaren van 1900; Cuba in 1905, Puerto Rico in 1909, Peru in 1910, Uraguay 1912, Brazilië en Mexico 1917. In het Verre Oosten drong volleybal ook erg vroeg in deze eeuw door; Filippijnen in 1910, China in 1913 en Japan in 1913.
De Aziatische regels en de wijze waarop het spel werd gespeeld, verschilden aanmerkelijk met de regels en de speeltrant van Europese volleybal. Een veld van 20 bij 11 een 2,30 m hoog net, 9 spelers opgesteld in drie rij en van drie met sterke specialisatie waren typerende kenmerken voor het Aziatisch volleybal.
Op woensdag 15 september 1937 werd op de tennisbaan bij de Firma Wn Fogarty ltd. de volleybalsport middels een demonstratie-wedstrijd geintroduceerd door enkele jongemannen uit Demerara. Het kwam echter nog niet tot een krachtige beoefening van de volleybalsport.
Op zaterdag 10 october 1942 werd ter gelegenheid van de Chinese republieksdag op het terrein van Chung Fa Foei Kon om 18.30 uur een vriendschappelijk wedstrijd georganiseerd tussen 35th Bombing Squadron en Chung Fa Foei Kon. De Chinezen wonnen met 21-12 en 21-13.
Het valt duidelijk op te maken dat men toen niet met de nu bekende regels speelde. 10 oktober 1942 is de dag dat de eerste volleybalwedstrijd in Suriname werd georganiseerd.
De eerste volleybalcompetitie startte op zondag 21 februari 1942. Deze competitie werd door de basketball association georganiseerd en hieraan namen 4 Amerikaanse en 2 Chinese verenigingen mee, de heer Jules Fernandes, vertegenwoordiger van Coca Cola hier te lande, stelde enkele prijzen beschikbaar. Op 21 februari 1943 speelden in de eerste wedstrijd 35th Bombing Squadron tegen Head Quarters Paramaribo. Het is nu echter niet bekend welke vereniging als winnaar uit de bus kwam.
Na 1943 zou het toch nog 20 jaren gaan duren eer de volleybalsport daadwerkelijk tot ontplooiing kwam.
In 1963 werd een comité Propaganda Volleybal opgericht en dit comité trachtte de volleybalsport meer bekendheid te geven in Suriname. Het doel van dit comité werd nog hetzelfde jaar bereikt daar men in april 1963 al dacht aan het oprichten van een volleybalbond.
Ter gelegenheid van de oprichting van de volleybalbond werd op 28 april 1963 door de Troepenmacht een volleybaltoernooi georganiseerd.
12 verenigingen namen hieraan deel en zij waren onderverdeeld in vier poules. Als poulewinnaars kwamen uit de bus: CLD, Smash, Tris en Aquila. In de semi-finale kwam CLD uit tegen Smash en Tris tegen Aguila. CLD en Tris wonnen hun partij en kwamen in de finale tegen elkaar uit. CLD won van Tris met 3-0. De prijzen werden door de voorzitter van de volleybalbond, de heer Leerdam, uitgereikt.
Op dinsdag 15 december 1964 werd op de banen van het Patronaat een aanvang gemaakt met de eerste volleyballandskampioenschappen. Niet minder dan 10 verenigingen namen hieraan deel en deze waren; Vams I en II, AMS-B, Patronaat, Swallows, RVS 1 en 2, Kampong All Stars, De Arend en de militairen.
Het was ook voor de eerste maal dat volgens een full competitie werd gespeeld, dus een competitie in twee ronden. De wedstrijden werden gespeeld volgens het systeem ‘best of five’ en volgens de spelregels vastgesteld door de Nederlandse Volleybal Bond. Tijdens de openingswedstrijd kwamen RVS en Kampong All Stars tegen elkaar uit.
Bij de heren werd Vams de eerste landskampioen, terwijl bij de dames Oase met de eer ging strijken.
In 1967 werd voor de eerste maal een nationale volleybalselektie gevormd. Als trainers waren aangewezen Ben Eykenduin en sgt. Dick Staphorst, terwijl een keuzecommissie bestaande uit de heren sgt. majoor Spanje, sgt. van Mils en E. Hoeve de volleyballers voor de nationale selektie kozen. De selektie bestond uit: J. Baars, H. Baars, R. Kroon, Dick Staphorst, Desi Truideman, Samisoe, J. van Tongeren, L. Godfried en L. Schoonhoven.
Op 12 mei 1967 vertrok deze selektie uit Suriname om het op de Nederlandse Antillen in vier wedstrijden op te nemen tegen de Antillianen. De resultaten waren:
| 12-5-67 |
Suriname vs Super Cleaning |
0-3 |
| 13-5-67 |
Suriname vs Sithoc |
1-3 |
Auteursrechtelijk beschermd
