De eerste Surinaamse sportencyclopedie (1893-1988)

Transvaal:

Transvaal: Op 15 januari 1921 werd de voetbalvereniging Transvaal opgericht. Deze vereniging zou in de loop van de jaren één der belangrijkste rollen in de voetbalsport van Suriname vertolken.

In 1924 werd voor de eerste maal de competitie om het landskampioenschap van Suriname georganiseerd. Transvaal nam toen in de tweede klasse deel (dat is de huidige eerste klasse) werd ongeslagen kampioen en wel als volgt: 6 gespeeld, 6 gewonnen, 12 competitiepunten, 16 doelpunten voor en 0 tegen (zie voetbal).

In 1925 zette Transvaal haar overwinningsroes voort en werd dat jaar voor de eerste maal landskampioen (zie voetbal).

Transvaal werd in totaal 15 maal landskampioen en wel in de jaren: 1925, '37, '38, '50, '51, '58, '62, '65 t/m '70, '73 en 1974.

In 1970 werd Transvaal de eerste Surinaamse voetbalvereniging die Caribisch kampioen werd.

In 1973 werd Transvaal de eerste Surinaamse voetbalvereniging die Concacaf kampioen werd (zie Concacaf). 1973 is overigens het topjaar van Transvaal geweest. Ze werd:

1.	ongeslagen kampioen van de hoofdklasse.
2.	ongeslagen kampioen van de junioren.
3.	ongeslagen kampioen van het Sterrentoernooi.
4.	ongeslagen kampioen van het Caribisch Gebied.
5.	ongeslagen kampioen van de Concacaf.
6.	Wiene Schal werd topscoorder in de hoofdklasse (20 doelpunten).
7.	Dennis van la Para werd topscoorder bij de junioren.
8.	Imro Pengel werd minst gepasseerde doelman van de hoofdklasse.
9.	Ricardo Sylvester werd minst gepasseerde doelman bij de junioren.
10.	Theo Klein werd uitgeroepen tot voetballer van het jaar.
11.	Wedstrijd van het jaar tegen Robinhood die in een gelijke stand van 1-1 eindigde werd na het nemen van strafschoppen gewonnen door Transvaal met 4-2 (zie Transie - R.E. Letterboom)

De spelers die hiertoe hadden bijgedragen waren Wiene Schal (aanvoerder), Castillion, Theo Klein, Winston Bundel, Gesser, Paul Corte, Headly, Roy Vanenburg, Nortan, Del Prado, Lagadeau, Sordam, Monsanto, Grootfaam, Schenkers, Anches en Boschman. Trainer in die dagen was Jules Lagadeau (zie Jules Lagadeau). Tot op heden kan geen enkele ander voetbalvereniging in Suriname bogen op zulk een groot succes op alle fronten.

In 1981 werd Transvaal voor de tweede maal Concacafkampioen.

Winston Bundel is de enige voetballer die beide malen met Transvaal Concacafkampioen werd (zie Concacaf). Aangetekend dient te worden dat in Transvaal-kringen beweerd wordt dat zij in 1970 voor de eerste maal Concacaf-kampioen werd (zie Transie - R.E. Letterboom) en

[p. 191]

Transvaal 1962
Staand (v.l.n.r.): Ronald Breinburg, Emile Barron, Enser, Baba Karsters, Maatstaf, Armand Sabadewsing.
Knielend: I. Fraenkel, Doug Douglas, R. Kortram, Jules Lagadeau, Konrad.
(foto H. Neijhorst).

Emile Barron

-	1959 t/m 1976: doelman transvaal
-	1964 t/m 1975: doelman van de nationale selektie
-	1964 t/m 1968 en 1970: minst gepasseerde doelman.
-	1962, 1964 t/m 1970 en 1973: nationaal kampioen.
-	1970 en 1973 Concacaf-kampioen.

(foto E. Barron)

zodoende driemaal met de eer ging strijken. Als dat waar is dan is Winston Bundel de enige voetballer die met Transvaal drie keren Concacaf kampioen werd. Andere hoogtepunten in de Transvaal historie zijn:

-	Het groot succes in Nederland en België in het jaar 1968 (zie voetbal).
-	Wiene Schal werd tot sportman van het jaar uitgeroepen in 1968 (zie Edwin Schal).
-	Op 28 januari 1971 speelde Transvaal de 1000ste officiële wedstrijd van Pele, tegen het Braziliaanse Santos (zie voetbal).
-	In 1972 werd Wiene Schal de eerste Surinaamse voetballer, die het Concacaf-elftal mocht vertegenwoordigen (zie Edwin Schal).
-	Transvaal werd Caribisch kampioen in 1970, '73, '74, '81 en 1985.