Purperhart, Frits;
Purperhart, Frits; begon op Bronsplein te voetballen, waar hij voor Ajax speelde. Na twee jaren zat hij in het team van de selektie van de Bronsplein Sportbond. Op aandringen van zijn vader, die toen trainer bij Naks was, ging hij twee jaar voor Naks spelen. In 1963 werd Frits Purperhart door van Bosse van Leo Victor warm gemaakt en dat jaar stapte hij over. Merkwaardig genoeg werd Leo Victor juist dat jaar kampioen (zie voetbal). Frits Purperhart stond bekend als een begaafde voetballer met een uitmuntende traptechniek. Hij werd zelfs beschouwd als één van de beste schutters die Suriname ooit heeft voortgebracht. In 1966 werd hij uitgeroepen tot voetballer van het jaar, later tot de meest voorbeeldige voetballer van het jaar.
In 1970 werd hij met 13 doelpunten topscoorder van de bondscompetitie, terwijl hij in 1973 met 14 doelpunten wederom topscoorder werd.
In 1965 werd hij aanvoerder van het elftal van de leeuwen en drie jaar later aanvoerder van de nationale selektie. Van 1965 tot 1977, met korte onderbrekingen, was hij in de Surinaamse kleuren te zien. Met zijn ploeg werd hij 1x landskampioen, 1x sterrenkampioen en 1x Caribisch kampioen. In 1974 leidde hij als trainer jeugd Leo Victor naar het kampioenschap. In 1978 was hij zowel trainer als speler toen de senioren het kampioenschap behaalde.
Frits Purperhart (midden) (foto De Ware Tijd)