De eerste Surinaamse sportencyclopedie (1893-1988)
(1990)–Ricky W. Stutgard– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 118]
| |
Orlanda Lynch (foto De Ware Tijd)
zwaaid over de atletieksport. Haar specialiteiten waren voornamelijk speerwerpen, kogelstoten en discuswerpen, maar ook op de 100m en bij het verspringen heeft ze van zich laten spreken. Op alle vorengenoemde onderdelen (behalve het verspringen) heeft ze tenminste één Surinaamse record gevestigd. In totaal verbeterde Orlanda 25 Surinaamse records en tot nog toe heeft alleen Letitia Vriesde deze prestatie kunnen evenaren. Na Lynch en Vriesde volgt John Veira met 19 records (zie John Veira). Het record van speerwerpen bracht ze van 24,96m (28-8-'66) naar 39.78m (2-11-'75). Discuswerpen ging van 26.01m (5-6-'65) naar 40.52m (7-3-'76), terwijl kogelstoten een verbetering onderging van 8.72m (24-1'64) naar 12.91m (11-8-'75).
Orlanda Lynch heeft Suriname vaker in het buitenland vertegenwoordigd en vooral in het Caraibisch Gebied heeft zij van zich doen spreken. Zo nam ze meerdere malen deel aan de Texaco Games en de Whitsuntide Games. Ook vertegenwoordigde zij Suriname tijdens de Cacso Games (1974 en 1978) en de Paso Games (1975). Haar opvallendste prestatie leverde zij tijdens de Whitsuntide Games in 1972. Ze won goud op de onderdelen verspringen, kogelstoten, speerwerpen en discuswerpen. Ze wilde toen op de 100m deelnemen om een vijfde gouden medaille in de wacht te slepen. De organisatie van deze spelen weigerde botweg. Waarschijnlijk was men bang dat ze met teveel gouden plakken naar huis zou vertrekken. Wat men wel toestond was haar uitroepen tot most outstanding atlete van deze spelen. Dat jaar werd ze door BVSS uitgeroepen tot sportvrouw van het jaar. Op zaterdag 21 oktober 1978, nadat ze tijdens de Kersten Games 2 gouden medailles had gewonnen, maakte Orlanda Lynch bekend dat ze met de atletieksport stopte. Niet lang hierna vertrok ze naar Nederland om zich daar te vestigen. |
|