Lobman, Hedwig;
Lobman, Hedwig; een karateka die uit een sportfamilie kwam. In Nederland maakte hij kennis met de karatesport door vrienden, die hem naar de sportschool ‘De Hollander’ brachten.
De eerste kennismaking met de karatesport was geen prettige, daar hij bij de eerste les knock out werd geslagen, maar na keiharde doorzetting werd hij binnen twee jaar en vier maanden drager van de zwarte band.
Na het behalen van de zwarte band ging hij om de twee weken op een kadercursus van John Bluming, een zesde danner. Twee jaar lang trainde hij daar om hard en agressief te worden. Voor het behalen van zijn zwarte band moest Hedwig met 40 man vechten. Na anderhalf jaar moest hij met 50 man vechten voor de 2e dan, terwijl in mei 1975 hij met 65 man moest vechten om te bevorderen tot 3e danner.
‘De Hollander’ werd geleid door Loek Hollander, een zesde danner.
Zowel in 1969, 1971 als 1973 werd hij Nederlands kampioen. In 1972 schakelde hij over van de kyokushinkaistijl naar de wuko-stijl en nam deel aan de wereldkampioenschappen te Parijs. Nederland werd toen achtste. In dit team zat ook een ander Surinamer namelijk Henry la Rose.
Hedwig zat ook in het team dat in 1970 (Londen) en 1974 (Brussel) aan de Europese kampioenschappen deelnam. Nederland werd 5e en 6e, terwijl Hedwig individueel 5e werd.
In november 1975 vertrok een Nederlandse ploeg naar Japan voor de open kampioenschappen. Hedwig werd toen 13e uit een groep van 150 deelnemers.
Op 1 december 1975 richtte hij in Suriname zijn eigen karate akademie op. Deze school werd echter in de tachtiger jaren opgeheven en Hedwig vertrok wederom naar Nederland.