hem opgerichte Nederlandse Korfbal Bond werd in korte tijd een grote organisatie met honderden clubs en duizenden leden. Deze bond organiseerde vanaf 1904 competities (zie Grote Winkler Prins Encyclopedie).
Hoewel vaak aangehaald wordt dat de korfbalsport rond 1922 (ook wordt aangehaald 1916) in Suriname haar eerste intreden maakte is dit niet juist. Ook staat in de 7de druk van Winkler Prins Encyclopedie dat deze tak van sport in 1946 haar ingang vond in Suriname, maar ook dat is niet juist.
Vermeld moet worden dat de korfbalsport op 30 juli 1910 door de sportvereniging Hou Braeft Stand geïntrodueerd werd. Op die dag werd namelijk het speelterrein van deze club geopend en werd de eerste korfbalwedstrijd gespeeld (zie Hou Braeft Stand). Deze wedstrijd was van korte duur daar de regen als spelbreekster optrad (zie De West van juli 1910).
Rond 1916 waren het de padvinders van de Surinaamse Padvinders Organisatie (SPO) die voornamelijk deze tak van sport bedreven. In die dagen vormde men uit de leden 12-tallen van ongeveer gelijke krachten om tegen elkaar uit te komen.
Op 1 maart 1916 werd de eerste korfbalvereniging opgericht. Deze vereniging heette Surinaamsche Korfbal Vereniging (SKV).
Op zondag 13 augustus 1916 kwamen SPO en SKV voor de eerste keer tegen elkaar uit.
Langzaam groeide de animo voor de korfbalsport en zo waren er in 1932 al vijf verenigingen namelijk SKV, Vitesse, Eendracht Doet Overwinnen (EDO), Elto en DAVA (Door Allen Voor Allen). Laatstgenoemde club was op 25 augustus 1923 opgericht.
In dat jaar speelde de heer Godefroy een belangrijke rol, daar hij in De West van 27 juli 1923 propaganda voor deze tak van sport maakte. Ook werden enkele propagandawedstrijden gespeeld.
Enkele wedstrijden uit deze periode zijn:
| 26-12-'23 |
Elto - Vitesse |
5-0 |
| 7-3-'26 |
SKV - Elto |
9-0 |
| 6-9-'28 |
SKV - Vitesse |
3-1 |
Op 25 juni 1928 werd de Rooms Katholieke Korfbalvereniging opgericht, wat het aantal verenigingen vermeerderde. Aangetekend kan worden dat in 1928 de eerste korfbalvereniging op Moengo werd opgericht.
Ondanks het feit dat er veel gedaan werd om de korfbalsport in Suriname tot ontwikkeling te brengen, waren de liefhebbers van deze sport niet instaat een goede doorbraak te forceren in Suriname.
In 1932 kwam er echter wat verandering. De heer A.R. Pina, die enkele jaren daarvoor al een wisselbeker had uitgeloofd, zag zijn wens in vervulling gaan. Op maandag 28 maart 1932 ging de eerste korfbalcompetitie van start en de eerste wedstrijd ging tussen SKV - Vitesse. Eerstgenoemde won met 4-1. De finale van deze competitie werd op maandag 18 mei 1932 gespeeld en het ging tussen SKV en Cicerone. SKV won met 6-4 en werd hiermee kampioen van de eerste korfbalcompetitie in Suriname.
Aan deze competitie namen de volgende verenigingen deel: SKV, Cicerone, Vitesse, SDL en UDI. Vermeldenswaard is dat SKV zowel in 1933 als 1934 deze wisselbeker won en zodoende eigenaar hiervan werd.
Ter stimulering van de korfbalsport loofde hotel Glans ook een beker uit en in 1933 werd voor de eerste maal gestreden voor de Glans-beker. Cicerone werd kampioen in deze competitie, zo ook in 1934 en 1935, waardoor ze eigenaar werd van de Glans-beker.
Opgemerkt dient te worden dat op 1 januari 1934 de Surinaamse Korfbal Bond werd opgericht. Deze bond zou pas in 1938 voor de eerste maal de landskampioenschappen organiseren.
SDL werd de eerste landskampioen en behaalde 10 competitie-punten. Vitesse behaalde 8, Lelydorp 6, UDI 5, Cicerone 3 en de Stromvogels 0 punten. In 1939 werd SDL wederom landskampioen.
In 1941 werd UDI landskampioen en wel als volgt:
| 1. | UDI 5 gespeeld, 4 gewonnen, 0 verloren, 1 gelijk, 9 punten. |
| 2. | Cicerone 5 gespeeld, 3 gewonnen, 1 verloren, 1 gelijk, 7 punten. |
| 3. | SDL 5 gespeeld, 3 gewonnen, 2 verloren, 0 gelijk, 6 punten. |
| 4. | Xerxes 5 gespeeld, 2 gewonnen, 3 verloren, 0 gelijk, 4 punten. |
| 5. | Vitesse 5 gespeeld, 1 gewonnen, 4 verloren, 0 gelijk, 2 punten. |
| 6. | Succes 5 gespeeld, 1 gewonnen, 4 verloren, 0 gelijk, 2 punten. |
Door de Tweede Wereldoorlog werd weinig of niet gekorfbald in Suriname. Na de oorlog kwam er wel wat opleving. De competitie van 1950 werd als volgt afgesloten.
| 1. | Cicerone 5 gewonnen, 1 gelijk, 0 verloren, 11 punten. |
| 2. | El Deportivo 5 gewonnen, 1 gelijk, 0 verloren, 11 |
| 3. | SDL 4 gewonnen, 0 gelijk, 2 verloren, 8 punten. |
| 4. | Leo Victor 3 gewonnen, 0 gelijk, 3 verloren, 6 punten |
| 5. | Xerxes 2 gewonnen, 0 gelijk, 4 verloren, 4 punten |
| 6. | Edo 1 gewonnen, 0 gelijk, 5 verloren, 2 punten |
| 7. | Contact 0 gewonnen, 0 gelijk 6 verloren, 0 punten. |
Cicerone had 33 doelpunten voor en 3 tegen, terwijl El Deportivo 28 voor had en 13 tegen. Cicerone en El Deportivo moesten opnieuw tegen elkaar uitkomen en dit vond op tweede Pinksteren plaats. Cicerone versloeg El Deportivo met 1-0 een doelpunt van Jap Ngie en werd zodoende kampioen van Suriname.
Een probleem waarmee de korfbalsport in die dagen (en nog steeds) geconfronteerd raakte, was dat zij niet de plaats kreeg van de gemeenschap, waarop zij recht had. Een oorzaak hiervan was de grote onbekendheid met deze tak van sport, hetgeen het gevolg van het ontbreken van een eigen speelterrein was. Nagenoeg alle wedstrijden moesten op de zondagmorgen gespeeld worden en dat was een onverkomelijk bezwaar.
In de zestiger jaren was er wel een bloeiperiode te bespeuren, maar in de zeventiger jaren raakte de korfbalsport in de vergetenheid.
Auteursrechtelijk beschermd