De eerste Surinaamse sportencyclopedie (1893-1988)

Dongen, Martin;

Dongen, Martin; (heeft langer dan 30 jaar belangeloos de jeugd in de omgeving van Combé helpen vormen. In 1951, toen er elders in het land geen buurtehuis bestond, kreeg Dongen (toen 27 jaar) toestemming de ‘ondro oso’ van zijn ouderlijke woning aan de Costerstraat 65 in te richten als buurtehuis. Het was een trefcentrum, waar ruim 100 jongens en meisjes regelmatig bij elkaar kwamen en zich in een ontspannen sfeer hebben bezig gehouden met binnenspelen. Het buurtehuis werd geopend door de toenmalige direkteur van Onderwijs dr. Johan Ferrier. Naast de binnenspelen werd er ook aan voetbal, basketbal en atletiek gedaan. Dit buurtehuis droeg de naam van Surinam, was het eerste buurtehuis in Suriname en had als motto ‘Wie de jeugd helpt, helpt dubbel’.

Buurtjongens en -meisjes die door Dongen gevormd zijn hebben het maatschappelijk ver geschopt. Enkele stonfoetoes van de buurt waren John en Henk Kamperveen, Palem, de gebroeders Vonsee, Van Leeuwaarde, August Jong A Tai, Rusie Jap Njie en Wim IJzer.

Behalve lichamelijke vorming moest Dongen in sommige gevallen financieel bijspringen, maar zijn zak had nooit een gat om dit te doen. Om aan middelen te komen werden fundraising-activiteiten gehouden.

In 1961 verschoof Dongen de activiteiten naar de NGVB. Hij wilde in een breder verband werken aan de vorming van de jeugd en stelde zich ter beschikking van de bond onder leiding van John Wessels. Hij kreeg de totale leiding van de jeugdafdeling (het ging om jongens van 14-17 jaar) en hiermee had hij een stap gedaan in de richting van georganiseerd jeugdvoetbal in Suriname.

Het terrein was verwaarloosd en Dongen moest veel werk

[p. 79]

verzetten om orde op zaken te stellen.

Op 4 juni 1961 was het zover en werden de eerste jeugdwedstrijden gespeeld, vooraf gegaan door een defilé en toespraken.

Martin Dongen (foto De Ware Tijd)

Over deze heropening van de NGVB schreef één der jongeren Anton Koblijn een brief naar De Ware Tijd, waarin hij vroeg om deze te publiceren om zodoende de blijdschap van de honderden jongeren kenbaar te maken. Martin Dongen werd door Koblijn in deze brief erg geprezen.

Door deze ontwikkeling was het mogelijk het eerste jeugdelftal samen te stellen en naar Trinidad te sturen voor het spelen tegen de jeugdploeg van Trinidad.

Martin Dongen had ook andere activiteiten. Hij organiseerde zo de eerste voettocht naar Bosbivak en de eerste fietstocht naar Coronie. Van de SVB kreeg hij vanwege zijn inzet een oorkonde en van de NGVB een zilveren medaille.