Suriname behaalde in haar eerste partij 67 en in haar tweede 54 punten. Trinidad behaalde respectievelijk 38 om 94 punten en won zodoende de wedstrijd.
Het eerste nationale elftal van Suriname bestond uit: Walther Anijs, J. Jie Sam Foek, R. Arlaud, J. Alexander, Adamson, Harry Chundroo, K. Coleridge, Bisessar, Jagroep, F. Rodrigues en J. Slengard.
Op zondag 1 december 1929 werd een aanvang gemaakt met de eerste cricket-competitie in Suriname. Gestreden werd om de G. Bettencourt wisselbeker. Op 1 december kwamen Excelsior en Rust en Werk tegen elkaar uit. Rust en Werk won deze partij.
Aan deze competitie namen de volgende verenigingen deel: Dutch Guyana, Paramaribo, Rust en Werk, Excelsior en Alliance.
Rust en Werk werd ongeslagen kampioen en daarmee winnaar van de eerste cricket-competitie in Suriname. Deze vereniging werd vertegenwoordigd door: G. de Vries (capt.), R. Arlaud, W. Alexander, H. Esajas, J. Ravales, Jagroep, Bisessar, R. Esajas, Ramphersad, J. Westhoek, Kisna (reserve) en M.E. Essed (scorer).
Toch was deze competitie geen volledig succes, daar Paramaribo op 2 april 1930 werd geroyeerd uit de competitie. Paramaribo speelde namelijk een wedstrijd tegen Mariënburg C.C. op een dag dat er nog een competitiewedstrijd werd gespeeld. Dit was verboden door de competitie leiding.
Op zaterdag 24 januari 1931 kwam de Surinaamse vereniging Paramaribo uit tegen de Trinidadiaanse club Casuals. Dit was de eerste keer dat Suriname een eerste klasse cricketers van Trinidad in die dagen. In 1930 zat hij in het West-Indische team dat naar Australië werd uitgezonden.
Paramaribo behaalde in haar eerste partij 49 en in haar tweede eveneens 49 punten. Casuals behaalde respectievelijk 63 om 83 en won zodoende deze partij.
In 1933 loofde William Bourne een beker uit voor het houden van een andere competitie, namelijk de Bourne-competitie. Deze competitie ging echter dat jaar niet door vanwege onvoorziene omstandigheden, maar in 1934 won Surinam Cricket Club deze beker.
Op dinsdag 24 april 1934 werd de Surinaamse Cricket Bond opgericht.
Alle 6 clubs sloten zich direkt aan bij deze bond.
Het eerste bestuur zag er als volgt uit: F. Mathijssen (voorzitter), J. Zeegelaar (sec.), P.A. May, W.M.F. Bourne, J.A. da Costa, J. de Freitas en C. Bollers (leden).
Na 12 jaar op een revanche te hebben moeten wachten, zag Nickerie op 28 en 29 oktober 1934 haar wens in vervulling gaan. Nickerie versloeg Paramaribo toen met 211-94. Gespeeld werd om de Wico beker.
Het eerste inter-koloniale cricket tournament tussen Suriname en Guyana vond in september 1935 plaats. Guyana kwam hier op bezoek, en speelde op 30 augustus 1935 eerst een vriendschappelijke wedstrijd tegen Zwaluw (123-123) om vervolgens op zondag 1 september uit te komen tegen Suriname. Suriname verloor met 109-206. De man die financieel een belangrijke rol gespeeld heeft om Guyana hier naar toe te halen, was de zakenman Chaitram Singh (zie Chaitram Singh).
De eerste trip die de Surinaamse selektie naar het buitenland ondernam vond op 9 mei 1937 plaats. In verband met kroningsfeesten in Engeland werd de Surinaamse Cricket Bond door Britisch Guyana East Cricket Club uitgenodigd voor het spelen van een wedstrijd.
Op zondag 16 mei 1936 werd deze wedstrijd gespeeld. De uitslag was All East Indian 208, Suriname 70 runs voor 7 wickets.
De Surinaamse selektie bestond uit: P. Nassy (capt.), A. de Freitas, Willem Anijs, U. Mansour, Nagessar, Sam van der Kooy, F. Hartogh, U. Alexander, Harry Slengard, J. Cansaeves, B. Hindorie, Sammy Persad, J. Burleson, M. Dickmoet, Piet de Vries en Chaitram Singh. Door de Tweede Wereldoorlog werd de cricketsport lam gelegd, maar na afloop van deze oorlog kwam langzaam maar zeker weer leven in deze tak van sport. In 1948 vond zo de competitie om de Anton F. Lissone beker plaats.
Op woensdag 24 maart 1948 kwam het Nickeriaanse elftal in Paramaribo aan voor het spelen van een wedstrijd tegen Paramaribo.
Na 14 jaar vond wederom zo'n ontmoeting plaats. Voor Nickerie kwamen in het strijdperk: S. Tjangoer, James Perk, Loel Djola, J. Bent, Mac Intosch, Adamson, J. Mac Donald, E. Clark, Pompel, Ramessar, J. Rober, Akiem. Paramaribo werd vertegenwoordigd door: A. Mansour, Samipersad, Jaques Promes, Jaques Bang A Foe, Nages sar, Kissorie, J. Berenstein, J. Paton, A. Meye, Jainarain, Nanga, Louis en reserven waren A. Slengard, P. Mac Donald, Sieuwpersad en Tholell. Door dr. van Ommeren werd de Autograph Cricket bat uitgeloofd voor de hoogste individuele score, terwijl de heer Chaitram Singh een wisselbat uitloofde voor de hoogste score in de kortste tijd. Dit tournooi vond op 27, 28 en 29 maart 1948 plaats. Paramaribo behaalde 121 en 50 voor 6 wickets, terwijl Nickerie goed was voor 64 en 46 voor 6 wickets. Het eerste Internationale Cricket Tournament in Suriname werd in augustus 1948 georganiseerd. Uit Trinidad en Guyana kwamen cricketelftallen van de hindostaanse gemeenschappen om het hier op te nemen tegen een vertegenwoordigd elftal der hindostanen. Gestreden werd om een Kewall Cup. Voor Suriname kwamen in het veld: B. Hindorie (capt.), Sewrattan, Ponpel, Loel Djola, Rambocus, Biekramsing, Louis Ramlall, Kissorie, Samipersad, Soeroedi en Attam.
Op 14 en 15 augustus 1948 kwam Suriname uit tegen Guyana en verloor met 128-307. Op 18 en 19 augustus kwam Trinidad uit tegen Guyana. De uitslag was 92 all out voor Guyana, terwijl Trinidad voor 2 wickets 69 runs behaalde. Trinidad werd zodoende kampioen.
De eerste persoonlijke century score werd op 12 juni 1950 door Jacques Promes (102 runs) gescoord tijdens de wedstrijd Paramaribo - Ranjitsing. Paramaribo won deze wedstrijd met 184-146 voor 8 wickets.
Auteursrechtelijk beschermd