In oorlogstijd. Het volledige dagboek van de Eerste Wereldoorlog
(1979)–Stijn Streuvels–
Auteursrechtelijk beschermd6 december 1917St.-Niklaas-avond - te middernacht word ik gewekt door 't gedreun van bommen in de richting van Kortrijk - Denk maar aan al die kinderen die in blijde angst de geschenken van de heilige kindervriend verwachtende zijn en opgeschrikt worden en in de kelder gesleurd om 't doodsgevaar te ontgaan!... | |
15 december 1917De oorlog heeft van die verrassingen... Nu zijn we de 4de oorlogswinter met de gruwelijkste verwachting ingetreden - onze matrassen zijn opgeëist en ingeleverd met nog veel andere dingen - kleding en voedsel zijn zelfs met groot geld moeilijk te kopen, - kolen bestaan er niet meer, en in 't donker zitten, werkeloos, zijn we bijkans gewend - of beter, we gingen erin berusten, omdat men aan de kleinigheden niet denkt als er grote dingen aan de deur staan: we leven in 't operatiegebied op enige kilometer van de vuurlijn en kunnen alle dagen bericht krijgen huis en alles te moeten verlaten om op 't vreemde te gaan dolen... En daar, we krijgen hout om te branden en 't ongelooflijke erbij...: elektrisch licht in huis! Wat een weelde ineens! De oorlog en al de ellende is vergeten - de dagen en de tijd hebben weer hun normale lengte - we leven in plaats van slapen en ik ga kalmpjes aan 't werk onder het schitterlicht van een toverlamp, tot middernacht en later - naar beliefte - en | |
[pagina 647]
| |
dat in 't 4de oorlogs-jaar - Als 't nog enige jaren aanhoudt gaan we er ons in wennen en aan Vrede niet meer denken. | |
23 december 1917De veldwachter roept van de kerksteenGa naar voetnoot1: dat alle ‘kunstvoorwerpen’ moeten aangegeven worden, zonder meer. 't Is wellicht de eerste keer dat het woord ‘kunstvoorwerpen’ officieel uitgesproken wordt op de gemeente, - van verschillende kanten hoor ik vragen onder de omstaanders: wat is dàt? - bij buitenmensen wekt het onbekende altijd bijzonderlijk onrust en verlegenheid. | |
24 december 1917De algemene toestand opgeven, wordt al moeilijker - en 't wondere is; naarmate de nood stijgt wordt men aan 't oppervlak minder nood gewend: de kleine mensen en arme lieden kopen speelgoed voor de kinderen en juwelen voor de jonkheidGa naar voetnoot2. 't Is eigenlijk waar dat men met geld moeilijk ander dingen kopen kan! | |
25 december 1917Vroeg in de morgen gaat het trommelvuur met vuurgulpen aan 't westerfront - tot hier is de vredes-actie blijkelijk nog niet doorgedrongenGa naar voetnoot3. Noch ein kleiner Fusstritt, und das alte böse Jahr rollt hinunter in den Abgrund der Zeit... Das neue steht vor der Türe. Möge es minder grausam sein als sein Vorgänger!
Hebben wij niet meer reden dan Heine deze regelen nu neer te schrijven? |