Otthoman ofte kort begryp der levens vande Turcksche keyzers, t' sedert Otthoman den I. tot Mahomet den IV. Teghenwoordigh regeerende

[p. 5]

Orcham soon van Ottoman, II. keyser der Turcken.

't Jaer 1328.

DEsen Keyser ghelijckende sijnen Vader in hooghmoedt, besonderheyt van raedt, ende eersucht, sijnen Broeders sich hebbende meesters ghemaeckt van gheheel den Staet, verstrekckt sich van Roovers, ende sich dienende van hunne onderlinghe twisten, brenght den eenen naer den anderen ten onder, maeckende sich door dien middel volkommen Heer van het Turcksche

[p. 6]

Keyser-rijck: hy verwon de oude Kryghs-oversten van wijlent sijnen Vader, de welcke teghen hem waeren op-ghestaen, ende hun beroovende van hunne Landtschappen, gaf die aen sijne twee Soonen, onder den tytel van Sanghiacten; versekert sich van bontgenootschap, trauwende de Dochter vanden Coninck van Carramanien, doet aen den Oorlogh aen eenighe Vorsten van Asien: ende ghelijck hy loos ende doortrapt was, maeckt verdrach met den eenen om den anderen die te ghemackelijcker ten onderen te brenghen; neemt in de Steden van Niceën, ende Nicomedien, ende verslaet by Philocratien, den Palealogus, die hem ter hulpe ghekommen was; maeckt verbondt met Catacuzenus den anderen Keyser der Griecken, ende nam ten houwelijck sijne Dochter, beoorloght den Caraman sijn Schoon-vader, ende hem ontweldight hebbende verscheyde Vestinghen, doet sterven sijnen jonghsten soon, Broeder van sijne Vrauwe, alleenlijck maer thien jaeren oudt zijnde, verovert Misien, Lycanonien, Carien, ende Phrygien, verbreydende sijne Landt-paelen vanden eenen kant tot den Hellepontus, ende vanden anderen tot den Ponts Luinus. Beleghert zijnde door die van Bulgarien, ende andere Christene Volkeren binnen de stadt van Demotica, verstreckt sich van daer gheluckelijck, te neder maeckende daer naer de belegheraers, de selve half droncken verrassende, berent Philadelphien, maer de kloeckheyt vande belegherde dwanck hem sich van daer onverruster saecken te vertrecken; hy overwelghde (naer het segghen van eenighe) de Steden van Gallipolis, ende Philippolis; ende ter oorsaecken vande groote aerdt-bevinghe die ontstont daeghs voor het in-nemen van Gallipolis, seyde tot de sijne: Laet ons in Europa blijven, aenghesien ons Godt den wegh opent: sijn verblijf nochtans en was aldaer maar van dry jaeren; want hy verloor (volgens eenighe) eenen Veldt-slagh teghen de Tartars, alwaer hy doodt bleef, achterlaetende twee So-

[p. 7]

nen Soliman, ende Amurat. Andere segghen dat dit gheschiede voor de Stadt van Boursa: hy wierdt begraven in een Dorp by Gallipoli gheleghen, gheregneert hebbende 22. jaeren. Keyser zijnde van het Westen Carolus IV. ende van Constantinopel Ioannes Paleogus, ende Ioannes Catacuzenus, die onder elckander twisteden: hy was een seer heusch ende mildt Vorst, voornamentlijck aende Kryghs-lieden, aen de ghene in eenighe konst uyt-schenen, ende aenden aermen; inder-voeghen dat-men van hem seydt dat hy nimmermeer aen iemandt de aelmoessen weygherde: oock dede hy stichten verscheyden Timarets, ofte Hospitalen; eerbiedigh ende Godts-dienstigh in sijnen Wet, seer eerende de Bedienaers der selver, haer doende huysen bauwen, al-waer hy wilde dat sy onderhouden wierden; hy stichtede een Collegie tot Boursa, in het welck hy de Jonckheyt t'sijnen koste onderhiel, ghevende loon aende Toesienders ende Mahometaensche Leeraers: sijn verstandt was spits-vindigh, vooramentlijck in Oorloghs tuyghende ghereedtschap: hy bevlijtighde seer om sich gunstigh, mildt, ende beleeft te betoonen tot de Christenen, om die tot hem aen te locken: 't welcke hem met sulck een voordeel gheluckte ter oorsaecken vanden tweedracht der Griecken, dat hunne borgherlijcke oneenigheden hem meer overwinninghen, als sijne macht hem hebbende toe-gebracht.