Mengeldichten

Boosheyd van eenen mode-zot.

Ik ging eens, over weynig tyd,
Doór zekre straet, en zonder weéten,
Trof ik een huys aen, vol lawyd,
Of 't bovenste onder wierd gesmeéten;
Bekeurdheyd hield er my wat staen:
'K vernam een jongling vol in woede,

[p. 91]

 

Die stond te stampen en te slaen;

 

Dit gaf my waerelyk vermoede,

 

Dat hem groot leed was toegebragt;

 

Maer schielyk raekte ik uyt het doólen,

 

Van myn nieuwsgierige gedagt:

 

'T lawyd was, omdat op de zoólen

 

Van zyne leêrzen, niet van pas,

 

Den zwarten blink gestreéken was.