Mengeldichten

Voorkoming van een boos opzet.

Een rauwen gast, die, meest altyd,

Vermaek schiep in baldaedigheyd,

Had eens gevogten; 't geen hy meer

Gedaen had, dan wel deézen keer:

Maer nu was hy hoe goed hy 't kost,

Wat hard en dapper afgerost.

Kwam zoo naer huys, geheel verwoed,

Rondom beklad van slyk en bloed,

En opgekropt van razerny,

Ontvlamd, om zyne weêrparty

Te vreéken; maer zyn vrouw viel schier

In onmagt, doór zyn groot getier.

‘Een mes! (riep hy) op d'oogenblik.’

Dan kreég het wyf nog meerder schrik:

Begon te schreeuwen: ach! laet staen!

Wilt gy dan eene moord begaen?

Ach! menschen helpt! ach helpt toch my!

Hy zal eene moord doen, staet my by. -

Op dit geschreeuw bedagt ik ras

Een middel, die heel dienstig was:

Ik nam myn kapmes, onvervaerd,

Met dat ik kende zynen aerd;

[p. 89]

 

Maer sleép het eerst, met veél gedruys,

 

Wat op den dorpel van het huys;

 

En 'k riep tot hem, met groot getier:

 

Geen mes, ik heb myn kapmes hier.

 

Dat zal er doórgaen, 't mist geen hair,

 

Laet uwen boterkrabber daer:

 

Sa: haestig, spoedig, maekt gedaen,

 

Waer is hy, dien wy kappen gaen?

 

Intusschen liep ik al voór op,

 

Of 'k eenen klieven ging den kop.

 

En als hy my dus bezig zag,

 

Schoót hy in eenen harden lach,

 

En al zyn woede, nam terstond

 

Een eynde, doór dien raeren vond. -

 

Dus ziet men, hoe behendigheyd

 

Een boos voórneémen nederleyd.

 

Dit leert ons in het algemeyn,

 

Dat ieder moet voórzigtig zyn,

 

In dit of ander rampsgeval,

 

Wat men best doen of laeten zal.