Passi, Paesch, en Pinxter gezangen

Nevens de vyfthien mysterien van het Roosen-kransje mitsgaders stichtelijke wereltsche liedekens

[p. 20]

Twaelfde Mysterie, Hemelvaert Christi.

Stemme: Nu zig ondankbaer, &c.

EEr uyt der Aerden breecken Zonne-stralen,
Springt uyt den slaep, mijn ziel Gods bruyt:
Mijn Lief wil huyden na zijn Vaders zaelen,
Hoort hem ontmoeten een Hemels geluyt;
Al d’Eng’len, Archang’len daer ne’er,
Verwellekommen haeren Godt en Heer;
Och waer ik nu mee ter vlugt, metter vaert,
Op d’ Olijf-berg met zijn Vrienden vergaert.

Veel zael’ge leering voort-bragten zijn lippen,

Het Schaepje te soecken, was zijn genugt,
Haest u mijn ziel, eer hy u gaet ontslippen,
Knielt aen zijn voeten, met een diep gezugt,
Liefde bragt hem ne’er, en liefd’ hem we’er trekt,
Door liefd’ u handen tot hem uytstrekt,
Mijn Heer, mijn Helper, die mijn Ziel bemint,
Waer gaet gy nu heen zonder u Kint?

’T is u genoegen en alle u wenschen,

En u begeerten, u wille, u rust,
Te wesen met de kinderen der Menschen,
Wel zalig is hy, die in u wille rust,
O Vorst des Hemels, met liefde doorblaekt,
Uyt liefde gy voor ons nu plaetse maekt;
O gever van liefde, vreugde, en vree,
Vertrekt gy, ach neemt u schaapje dan mee.

Daer sien ik een wolk op d’Aerde neerdalen,

Die lommert hem om, daer mee hy verscheyt:
Al d’Hemelsche Geesten haer Prince in-halen,
D’Afgronden bewegen door zijn Majesteyt:
Mijn Trooster, ey treck mijn ziele by u,
Mijn Heylant, mijn Hoop, och haelt my nu,
Och Hoeder, mijn Harder siet neder op mijn,
Op d’Aerde te blijven dat is my pijn.

Och mogt ik met u ten Hemel op-varen,

[p. 21]

 

Mijn Jesu, mijn Prins, u min ik alleyn,

 

Og rukt mijn uyt ’s werelts zeer woeste baeren,

 

Mijn ziel dorst na u als ’t Hart na de Fonteyn,

 

Mijn Vader, ach voed met Hemels spijs

 

Mijn zugtende ziele in ’t Paradijs!

 

En stuert ons nu weder u Geest tot een pand,

 

Och leyd ons in ’t blijden Vaderland.