Oude ende nieuwe geestelyke liedekens, op de heylige dagen van het geheele jaer
(1724)–Johannes Stichter–
AuteursrechtvrijStemme: Flux op de been, &c.
Komt kinders bly, helpt my na d' oude Zeden,
Vieren den Feest-dag van Sinter Claes,
Ter goen memorie, van al t' geen hy dede,
Doen hij nog leefde op dese plaets;
Den Vrient van Godt, den Knegt des Heeren,
Komt al die Godt bemint,
Die deugd besint,
Soekt hier de deugd, en tragt dat gyse vint.
Ons seggen eerst de sekerste getuygen,
Dat Nicolaes van de eerste Jaren af,
Het Christen vas-
| |
[pagina 57]
| |
ten beoeffende in 't suygen,
Over zijn teere Leedjens al te straf:
Want siet het Lam, 't welk andere tijden,
Heel zijn voetsel nam,
Soog maer eens de mam,
So dik den Woensdag en den Vrydag quam.
Wilje nog van dit heylig ligt meer hooren,
Wilt u verbouden van zijn Charitaet,
Om dat veel niet door hoerery verlooren,
En souden gaen, komt de Eerbaerheyt te baet,
Smijt door de vensters gout en silver,
Om daer in dat huys,
Al 't opset onkuys,
Te doen verdwijnen het helsch gespuys.
Maer og eylaes hoe vergaen de tugten,
Van dese vorige tijden altemael,
Op dat nog Weeuw, nog arme Wees sou sugten,
Was men in 't omme deylen heel reael;
Maer nu wort de Schoen gevult van Nigt en Neefjes,
Liberael vervult,
Ende door groote schult/
Toont men aen 't arme leven geen meedult.
Geef gelt en gaven met u milde handen,
Geeft koussen, schoenen, de Winter is na by,
Geeft kost en kleederen, geeft alderhanden,
Geeft wol, geeft webbe, aen die zijn in ly;
En ons Patroon sal niet ondankbaer wese,
Sinte Nicolaes,
Sal voor broot, voor kaes/
Voor u verwerven het Hemelsche solaes.
O Heylig Man, ô Vader der Armen,
O Vroom Verlosser der gevangen Lien,
Wilt ons u volk ons gantsche Lant ontfermen,
En wilt ons milt u trouwe hulpe bien,
Gelijk men u te Niceen sag plegen,
Op dat wy onbelaen,
Van alle fout afstaen,
En weerom treeden in de oude Heyrbaen.
|
|