Oude ende nieuwe geestelyke liedekens, op de heylige dagen van het geheele jaer
(1724)–Johannes Stichter– AuteursrechtvrijStemme: La moutarde nouvelle.
XAveri, seer kloeken Campioen,
Segt dog
| |
[pagina 55]
| |
wat, hoe sullen wy u vinden,
In een Schip, Boot, ofte Gallioen,
In de Cajuyt? de sonden ontbinden:
Als een Goddelyke schigt,
g' Hebt twaelf, Duysent mijlen,
Met u minne-pijlen,
Door reyst, en ook gantsch verligt,
In de Nieuwe Werelt, 't geloof gestigt.
Is de rust u alder-grootste kruys:
Nagt, als de andere slapen,
Gaet met een Bel, roept van huys tot huys:
Vrienden, sent al u Maerten en Knapen,
Naer de Christelyke Leer,
Om d' Zielen te winnen,
Kinders, en Slavinnen:
In dees arbeyt, roept hy, O Heer!
't Is g'noeg troost, sent Lijden meer en meer.
Kan dan u den zwarten Indiaen,
Daer gy vermoeyt zijt 's avonts van 't Dopen,
Uwen dorst en yver niet verstaen,
Dat gy Japonien door wilt gaen loopen?
Al het geen de Son bestraelt,
Travancor; 't Rijk van Amboinen,
U vluggen geest niet en bepaelt;
China heeft u leven afgemaelt.
Waerom doot en hebje niet gespaert,
Die heeft tien-mael hondert-duysent menschen, Bekeert?
Een haer Zielen soo bewaert;
U Heerschappy en kost niet versflenschen,
Het vleesch, dat noyt was bevlekt,
Dat Godt wou bewaeren,
En daer door verklaren,
Da hy geleert had onbevlekt,
Die soo veel Dooden hadde verwekt.
|
|