Oude ende nieuwe geestelyke liedekens, op de heylige dagen van het geheele jaer
(1724)–Johannes Stichter–
AuteursrechtvrijStemme: Pange lingna gloriosi.
O Gy Bataviers verheven,
Looft den Heer met dankbaerheyt,
Wilt hem vry Lof sangen geven,
En maekt ook u hert bereyt,
Dat de vrugt aen u mag kleven,
Van dit wonder werk verbreyt.
Doen in Amsterdam voor desen,
Aen een man in stervens nood,
Is geschied alsoo men lesen,
Die ontfing het Hemels broodt,
Om dat hy door hoop en vreese,
Mogt ontgaen der zielen dood.
Dog den sieken, hoe hy 't maekten,
Moest, maer 't was hem een dangier,
Dat hy dese spijse uytbraekte,
En liet worpen in het vyer,
Door de vrouw die hem bewaekten,
Maer, O Goddelijk bestier!
Die hem niet en laet verbranden,
Van den brand, maer toont hem klaer,
En die vrouwelijke handen,
Hebben uyt de vlam voorwaer,
Onsen ziele onderpande,
Opgeheven wonderbaer.
En den Priester gaen verklaren,
Die zy alles heeft beduyt,
Om haer ziel niet te beswaren,
Hy het heyligdom op sluyt,
Maer wat wil den mensch bewaren
Dat moest schijnen overluyd.
Hy besluyt het tot drie keeren,
En ten laesten bepijst hy waer,
Dat hy 't met een grooter eere,
Stellen moest op 't hoog Autaer,
Om dit wonder te
| |
[pagina 16]
| |
vermeeren,
En God toont sijn goetheyd daer.
Aen veel sieken, kreup'len, blinden,
Ja den Keyser selfs geree,
In sijn nood hem ook liet vinden,
In die schoonen heyligen Stee,
Ook die door onstuere winden,
Waeren op de woede Zee.
Hebben die daer hulp gekregen,
Als ons nu nog is bekent,
Amsterdam wat hebjer tegen,
Eert dan 't heylig Sacrament,
God sal door sijn rijken zegen,
U niet laten in ellent.
|
|