Dialectike ofte bewysconst

Definitie XXIIII.

Verscheyden, sijn die, de vvelcke niet een selfde en connen vvesen.
Verclaringhe.

ALs een Mensche ende een Peert, ende dierghelijcke, welcke niet een selfde sijn en connen, worden Verscheyden gheseyt. Selfde connen sijn Dier, ende Schaep; ofte Lichaem, ende Steen. Selfde sijn nootsaeckelick, Swaerste Metael, ende Goudt; Wederom, Rechte Linie, ende de Cortste tusschen twee punten, ende dierghelijcken, alle de welcke gheen Verscheyden en sijn.