Monumenten in Nederland. Noord-Brabant

[p. 350]

Verklaring van enige termen

aanzetsteen eerste steen aan weerszijden van een gemetselde boog, doorgaans uitgevoerd in natuursteen.

absis nisvormige sluiting van schip, koor, zijbeuk of kapel op halfcirkelvormige of veelhoekige plattegrond.

acanthus distelachtige plant waarvan de krullende bladen als voorbeeld dienden voor een versierend element, met name in de kapitelen van corinthische zuilen.

acroterie zie palmet.

aedicula klassiek versieringsmotief, opgebouwd uit pilasters, hoofdgestel en fronton, in geveltoppen of als vensteromlijsting.

afwolven afschuinen van het uiteinde van een zadeldak; het aldus ontstane dakschild boven de dan afgeknotte topgevel heet wolfeind.

akkerdorp agrarisch dorpstype op oude zandgronden, met essen of akkers, waarbij de boerderijen rond een driehoekige openbare ruimte, de brink of ‘plaatse’ gegroepeerd zijn.

alliantiewapen huwelijkswapen, waarin het wapen van de man en van de vrouw verenigd zijn onder het helmteken van de man.

alternerend stelsel afwisseling van zware en lichte pijlers of van pijlers en zuilen.

arabesk naturalistisch gestileerde plantenrank, vaak ontspruitend uit een vaas en toegepast ter decoratie van een pilaster.

arcade rij zuilen of pilaren verbonden door bogen.

architraaf onderste dragende deel van een hoofdgestel, meestal direct rustend op kapitelen.

arkeltorentje uitkragend hoektorentje met spitse bekroning.

attiek verhoging boven de kroonlijst, vormgegeven als borstwering voor het dak of als lage bovenste verdieping met kleine vensters.

baandorp nederzetting met een door een wegverbreding gevormd marktplein.

baard versierd stuk hout aan de molenkap.

baluster vaasvormige spijl in leuning, hekwerk of balustrade.

balustrade opengewerkte borstwering bestaande uit een reeks vaak rijk bewerkte spijlen.

bandwerk vlak, als het ware uitgezaagd, bandvormig versieringsmotief verwerkt aan geveltoppen of in beslagwerk (zie ook rolwerk).

bank ophoging achter de borstwering van een bastion voor opstelling van geschut.

basement voetstuk van een zuil, kolom of pilaster.

basiliek kerk waarvan de middenbeuk ver boven de zijbeuken uitrijst; de middenbeuk ontvangt licht door boven de scheibogen aangebrachte vensters.

bastion bolwerk, vijfhoekige uitbouw van een vestingmuur of -wal.

beklampen het aanbrengen van een bekleding van metselwerk tegen een muur.

bel-etage hoofdverdieping van een aanzienlijk huis, meestal boven een souterrain.

berceau looftunnel, verkregen door het boogvormig over een pad leiden van haag- of vruchtbomen.

beslagwerk een van siermetalen verankering van juwelen afgeleide decoratie, vaak ook met aanduidingen van spijkergaten.

beuk zie zijbeuk.

biema verhoging in het midden van de synagoge waarop de lezenaar met de Torarol staat.

binnenhaard laag woon- en eetvertrek of keuken met stookplaats tussen voorhuis en achterhuis.

B-kazemat zware kazemat in gewapend-beton voor flankerend vuur door een zware mitrailleur

blokbepleistering pleisterwerk voorzien van getrokken schijnvoegen in een bepaald verband, natuursteen suggererend.

blokpilaster weinig uitspringende, van een basement, schacht en kapiteel voorziene muurpijler, waarbij de schacht uit blokken bestaat.

bolkozijn kozijn met twee naast elkaar geplaatste vensters.

boogfries horizontale reeks uitgekraagde boogjes op kraagstenen; een variant is het ‘klimmende’ boogfries, dat met schuin boven elkaar geplaatste boogjes de hellende lijnen van de geveltop volgt.

boogveld vulling van een blinde boog. Behalve met beeldhouwwerk kan het ook verfraaid zijn met bakstenen vlechtwerken en mozaïek. Ook timpaan genoemd.

bordes verhoogd platform bereikbaar via een aantal treden, dan wel een platform ter onderbreking van de trap.

borstwering tot borsthoogte opgetrokken muur ter afzetting van balkon, terras of galerij.

bossage muurvlakken waarbij de stukken reliëf krijgen door een verhoging, in de vorm van een kussen of diamantkop.

bouwhuis bedrijfsgebouw behorend tot een adellijk huis of buitenplaats, dikwijls aan weerszijden van het voorplein, geplaatst haaks op de voorgevel van het hoofdgebouw.

bovenlicht raam direct boven een voordeur.

Brabantse wand secundaire scheidingswand bestaande uit een houten stijl- en regelwerk waartegen aan weerszijden schuin latten gespijkerd zijn, die op dezelfde wijze als een plafond van riet werden voorzien en bepleisterd.

brandmuur scheidingsmuur, doorgemetseld tot aan of buiten het dak, ter voorkoming van het overslaan van brand.

buitenhuis buitenverblijf buiten de stad, veelal de kern uitmakend van een buitenplaats.

[p. 351]

buitenplaats landhuis met bijgebouwen en toebehoren in een formele aanleg of in een landschapspark, waarin huis en park een ondeelbaar geheel vormen.

bundelpijler pijler bedoeld om bogen uit verschillende richting te ondersteunen; bestaat uit een kern bezet met halfzuilen, colonnetten en schalken.

cannelure verticale groef in de schacht van zuil of pilaster.

carton pierre stijf papier, hard als steen, waaruit beelden worden gevormd.

cartouche vlak met inscriptie binnen een versierende omlijsting.

cassette verdiept rechthoekig vlak, ter indeling van een plafond.

castellum Romeinse versterkte legerplaats of vesting van de Romeinen met een vast garnizoen.

cenotaaf grafmonument voor een overledene wiens stoffelijke overschot zich elders bevindt.

centraalbouw symmetrisch bouwwerk op grond van een cirkel, veelhoek of Grieks kruis.

colonet (kolonnet) kleine kolom of zuil.

composiete orde combinatie van ionische en corinthische orde.

consistorie ruimte in of bij een protestantse kerk; vergaderplaats van de kerkenraad.

console kraagsteen of houten kraagstuk ter ondersteuning van een balk, een lijst of een uitstekend deel van een gebouw; vaak voorzien van een profiel.

cordonlijst uitspringende horizontale lijst langs de gevel, ter accentuering van de verdiepingen.

corinthische orde slanke orde, waarvan het kapiteel versierd is met de omgekrulde bladeren van de acanthus.

courtine recht of licht gebogen deel van de wal of muur, gelegen tussen twee rondelen of bastions.

crypte (krocht), ruimte onder een verhoogd koor, plaats voor relieken van een bijzonder vereerde heilige.

dakerker zie Vlaamse gevel.

dakkapel klein in het hellend dakvlak aangebracht uitspringend venster met eigen dakdekking.

dakmoet bouwspoor dat aangeeft waar ooit een dak tegen een muur eindigde.

dakruiter siertorentje op nok van een zadeldak of viering van een kerk, meestal in de vorm van een klokkentorentje.

dakschild vlak van zadel- of schilddak.

dekbalkjuk juk waarbij de juk(dek)balk op de jukbenen ligt.

dessus-de-porte (deurstuk) versiering boven een deur in de vorm van een schilderij (vaak een grisaille), stucwerk of een gesneden paneel.

diamantkop vlakke piramidevormig bewerkte steen, vaak in het midden van beslagwerk.

diep huis huis met zijn nokrichting haaks op de straat en de ingang aan de korte zijde.

dijkdorp nederzetting met lintbebouwing langs een waterkerende zee- of rivierdijk.

donjon hoofdtoren, tevens laatste toevluchtsoord van een middeleeuwse burcht.

donk natuurlijke zandopduiking in moerassig gebied.

doophek afsluitend hek van de rechthoekige ruimte rondom de preekstoel waarbinnen in protestantse kerken de doop wordt toegediend (dooptuin).

dorische orde forse, wat gedrongen orde, met een onversierd kapiteel en oorspronkelijk in de Griekse oudheid met gecanneleerde zuil zonder voetstuk.

dorpel horizontale deel van een houten of stenen deur- of vensterkozijn. Men onderscheidt boven-, tussen- en onderdorpels (zie ook kalf).

driepas een in drie boogjes verdeelde boog als gotisch versieringsmotief; evenzo vierpas.

dwars huis (langshuis) huis met zijn nokrichting evenwijdig aan de straat en de ingang aan de lange zijde.

dwarsarm (transeptarm) ter weerszijden van het middenschip gelegen deel van het dwarsschip.

dwarsschip (transept) langwerpige ruimte die het middenschip loodrecht kruist en daarmee in open verbinding staat.

dwerggalerij lage booggang onder langs het dak van een hoog gebouw bestaande uit een reeks van rondbogen op korte vrijstaande deelzuiltjes.

empire-venster zeslichtsvenster met verdikte middenstijl.

entablement zie hoofdgestel.

enveloppe doorlopende beschermingswal rondom een vesting, meestal voorzien van een gedekte weg.

epitaaf grafschrift, veelal in gebeeldhouwde omlijsting, boven het graf aangebracht tegen muur of pijler.

erker kleine ronde, veelhoekige of vierkante uitbouw aan een gevel, veelal beginnend boven de begane grond; bedoeld voor meer licht en beter uitzicht naar buiten.

ezelsrug rij onder een hoek staande bakstenen ter afdekking van een muur of geveltop.

façade voorgevel, voornaamste buitengevel.

festoen loof- of bloemslinger van gehouwen of gesneden bladen, vruchten en bloemen, als versiering boven vensters en ingangen, in frontons en tegen pilasters, ook onder vensterdorpels.

fiaal (fioel) zie pinakel.

flamboyant benaming voor een late ontwikkeling in de gotiek, gebaseerd op vlamvormige onderverdelingen van de vensters.

fliering (jukplaat) horizontaal gelegen langsbalk ter ondersteunig van de sporen.

fort naar alle zijden verdedigbaar, gesloten vestingwerk, waarvan de verdediging zelfstandig kan worden uitgevoerd.

fries bandvormig gedeelte van het hoofdstel, tussen architraaf en kroonlijst; versierd met metopen en trigliefen of met doorlopend reliëf; in ruimere zin: versierde horizontale band, bijvoorbeeld ter afsluiting van een muurvlak.

fronton lage driehoekige, boogvormige of segmentboogvormige versiering boven deuren, ramen of gevels. Het omsloten boogveld heet timpaan.

galerij overdekte gang waarvan één zijde een open arcade vormt; kleine decoratieve galerijen aan buitengevels heten dwerggalerijen.

gebint zie juk.

gebonden stelsel bouwwijze van een kerkgebouw gebaseerd op de maten van één travee van het middenschip.

gekoppelde vensters vensters, die slechts door een smalle muurdam, stijl of houten tussenlid aan elkaar zijn verbonden.

[p. 352]

gemene muur gemeenschappelijke muur, waarin de balken van beide aangrenzende woonhuizen opliggen.

gerfkamer zie sacristie.

gesinterde steen steen waar tijdens het bakproces aan één zijde een begin van smelting is ontstaan en daar gladder en donkerder van kleur is. Vaak gebruikt in middeleeuws siermetselwerk.

geteld geld decoratie in de vorm van een verticaal hangend snoer met doorboorde munten.

gewelf stenen overkluizing van een ruimte; ook wel in hout uitgevoerd.

gewelfschotel ronde houten schijf op de kruising van de ribben van een houten gewelf.

G-kazemat gewapend-beton kazemat met gietstalen koepel voor een zware mitrailleur.

gootklos horizontale houten of stenen, in de muur ingemetselde ondersteuning van de goot.

gordelboog brede ribben-versterking tussen twee gewelfvlakken of delen van een tongewelf.

gording licht gekantelde langsbalk tussen topgevels of jukken waarop direct dakbeschot aangebracht kan worden in de schuinte van het dak.

gors buitendijks aangeslibd land, dat bij gewone vloed niet meer onderloopt.

graten zie kruisgewelf.

grieks kruis kruis met vier armen van gelijke lengte.

grisaille (grauwtje of witje) schilderij in wit en grijs, ter imitatie van een gebeeldhouwd marmeren reliëf.

groteske ornament van rankwerk bestaande uit bloemen en dierfiguren, oorspronkelijk Romeins, in de 16de eeuw herontdekt en ten tijde van renaissance en maniërisme opnieuw verwerkt.

guirlande zie festoen.

haanhout (hanebalk) horizontale verbindingsbalk tussen twee tegenover elkaar staande sporen.

hallenhuis gebouw met vrijstaande gebintconstructie die het huis in drie beuken verdeelt.

hallenkerk kerk bestaande uit schepen van gelijke hoogte waardoor het middenschip geen direct licht ontvangt.

halsgevel gevel waarvan het middendeel hoger is opgetrokken tot een rechthoekige top, meestal gevat tussen twee klauwstukken en bekroond door een fronton.

hangkamer zie insteek.

harnas het geheel van stijlen en tracering in een gotisch venster.

herme naar onderen taps toelopende pijler of pilaster waarvan het bovenste deel de vorm heeft van het bovenlichaam van een menselijke figuur.

hoekgevelboerderij boerderij waarbij aan de voorzijde tegen het woongedeelte een smallere aanbouw is gezet en er een binnenhoek ontstaat tussen voorgevel en aanbouw.

hoekrisaliet vooruitspringende partij op de hoek van een gebouw.

hogel knop- of bladvormige versiering aan luchtbogen, pinakels en wimbergen.

hoofdgestel (entablement) klassiek horizontaal lijstwerk bestaande uit architraaf, fries en kroonlijst.

hoofdschip zie middenschip

hoornwerk buiten de vesting gelegen verdedigingswerk met twee halve bastions.

impost dekplaat van pijler of kapiteel tussen deze en de boog, of plaat bij boogaanzet.

insteek tussenvloer in het achterste gedeelte van een hoog stadswoonhuis met daaronder de binnenhaard. De kamer boven de insteek wordt wel hangkamer genoemd.

ionische orde sierlijke orde, vaak met cannelures en een kapiteel met krul aan weerszijden.

juk (gebint, spant) dragende houtconstructie, bestaande uit een dekbalk, twee verticale of schuingeplaatste stijlen (jukbenen) en daartussen schoren (korbelen). Bij verticaal geplaatste stijlen spreekt men van gebint.

juvenaat school voor aspiranten van een kloosterorde.

kalf horizontale tussendorpel van een kruiskozijn, schuifvenster of dwarsregel tussen een deur en haar bovenlicht.

kanteel tandvormige muurbekroning.

kapiteel decoratieve verbreding boven op zuil of pilaster ter vergroting van het draagvlak.

kapittelkerk (collegiale kerk) kerk waaraan een kapittel, een college van kanunniken of koorheren, verbonden is.

kapittelzaal (kapittelhuis) plaats waar een kapittel in vergadering bijeenkomt.

kariatide dragende zuil in de vorm van een gebeeldhouwde vrouwenfiguur.

karschop wagenhuis.

kathedraal hoofdkerk van een bisdom met bisschopszetel (kathedra).

kazemat bomvrije ruimte waarin het geschut staat opgesteld.

keel open achterzijde van een rondeel, bastion of ravelijn.

kinderbalken (kinderbinten) kleinere balken van een samengestelde balklaag die op regelmatige afstand haaks op de moerbalken zijn gelegd en de vloer dragen (zie ook moerbalk).

klauwstuk in- en uitgezwenkt zij- of vleugelstuk aan weerszijden van een topgevel of dakkapel.

klezoor een kwart metselsteen, gebruikt aan het begin van een metsellaag opdat de stootvoegen van opeenvolgende lagen niet boven elkaar komen te liggen.

klinknagelpui winkelpui gedragen door buiskolommen van geklonken kwadrantprofielen.

klokgevel gevel waarvan de top gevormd wordt door een ingezwenkte afdekking in de vorm van een klok.

kloostergang (kruisgang) galerij rondom een vierkante binnenplaats aansluitend aan een kloosterkerk.

kloostermop groot formaat middeleeuwse baksteen.

kloostervenster venster met twee openingen boven elkaar; boven met glas en onder met een luik gesloten.

kolom vrijstaande verticale ondersteuning voor horizontale liggers.

kolonnet kleine kolom of zuil.

kolossale orde pilasters of halfzuilen die tegen de volle hoogte van de gevel of tenminste over meerdere verdiepingen omhoog gaan.

koofplafond plafond met rondom een koof, een gebogen gedeelte dat de overgang vormt naar de dragende muren.

koor aan de oostzijde gelegen kerkgedeelte waar zich het (hoofd)altaar bevindt. Het kan recht, rond of veelhoekig gesloten zijn en is soms voorzien van een kooromgang met straalkapellen.

koorhek houten hek ter afscheiding van koor en schip (zie ook oksaal).

[p. 353]

kop-romp boerderij boerderij waarbij het woongedeelte in zijn geheel smaller is dan het bedrijfsgedeelte.

korbeel kromme of rechte schoor tussen een verticaal en een horizontaal onderdeel van een houtconstructie.

korbeelstel houtconstructie bestaande uit een muurstijl, een korbeel en een sleutelstuk, die samen een onvervormbare driehoek vormen; toegepast ter versterking van de draagkracht van een balk en ter versteviging van de stabiliteit van een gebouw.

korfboog boog lijkend op een halve liggende ellips.

kortgevelboerderij (elders langhuisboerderij genoemd) boerderij waarbij woongedeelte en bedrijfsgedeelte in elkaars verlengde onder één dak liggen.

kozijn omlijsting van een ingang of lichtopening bestaande uit een onderdorpel, bovendorpel en twee stijlen, waarin een deur, raam of luik is bevestigd.

kraagsteen in een muur gemetselde, uitstekende steen die dient om een balk of een boog te ondersteunen.

kransakkerdorp een in een krans rondom een akkercomplex gelegen groep gehuchten die samen één parochiekerk onderhouden.

kroonlijst bovenste licht uitstekende horizontale beëindiging van een hoofdgestel.

kruisbloem bekroning van een spits in de vorm van gestileerde bladeren en knoppen.

kruisgewelf stelsel van elkaar loodrecht kruisende rondbogige of spitsbogige gewelven; de snijlijnen van een kruisgewelf heten graten. Wanneer de snijlijnen op tevoren over de traveeën gemetselde diagonale en loodrechte bogen (ribben) rusten spreken we van een kruisribgewelf. Bij een net-, een sterof een waaiergewelf zijn niet-dragende, decoratieve ribben toegevoegd.

kruiskerk kerk met een transept.

kruisvenster venster in vieren verdeeld door middenstijl en tussendorpel (kalf); boven met glas, onder met luiken gesloten.

krukhuisboerderij boerderij met een L-vormige nok, ontstaan doordat het woongedeelte aan één zijde dwars op het bedrijfsgedeelte is uitgebouwd.

kwabornament siermotief met slappe vorm dat lijkt op uitgerold deeg; geïntroduceerd door de zilversmid Paulus van Vianen (circa 1572-1613).

lambrisering wandbetimmering, meestal bestaande uit panelen aangebracht tegen het onderste gedeelte van wand of interieur.

lancetboog langgerekte spitsboog.

langgevelboerderij eerst driebeukige, later tweebeukige boerderij waarbij zowel de woonhuisdeur als de voornaamste bedrijfstoegangen in de lange zijgevel zijn geplaatst.

lantaarn bekronend torentje of toren met grote (beglaasde) openingen boven koepels of schipkruisingen.

latei langgerekte balk van natuursteen, hout of ijzer boven een deur of venster; heeft een dragende functie.

lessenaarsdak dak over een bouwonderdeel, in één richting afhellend.

lichtbeuk vensterwand aan de bovenzijde van het middenschip van een basiliek.

lijstgevel gevel beëindigd door een over de gehele breedte doorgaande kroonlijst.

liseen vlakke, verticale reliëfband als wandgeleding in een muurvlak.

loggia nisvormige, inpandig gelegen, overdekte ruimte op de verdieping, voorzien van balustrade.

luchtboog stenen boog, die de zijdelingse gewelfdruk van de buitenmuur van het middenschip over het zijschip heen op de steunbeer overbrengt.

maaiveld bovenkant van een terrein dat een bouwwerk omgeeft.

maaswerk zie tracering.

makelaar decoratieve verticale bekroning van een houten geveltop.

mansardedak gebroken dak waarbij de dakschilden geknikt zijn en elkaar aan de bovenzijde onder een stompe hoek in de horizontale nok snijden.

marmoriet aan de achterzijde beschilderd glas dat daardoor op marmer lijkt. Vaak gebruikt als opschrift boven een winkelpui.

mascaron groteske of fantastische mensen- of dierenkop op balkkoppen, boog- en sluitstenen enzovoort.

medaillon ronde of ovale gevelversiering, doorgaans voorzien van portretkop.

metaarhuis klein gebouw op een Israëlitische begraafplaats, bestemd voor alle handelingen die aan een begrafenis voorafgaan.

metope vierkante platte steen, voorzien van reliëf, onderdeel van een fries.

mezekouw overbouwde uitmetseling bij verdedigingswerk, met gaten in de vloer, waar tijdens belegeringen kokende pek uitgegoten kon worden.

mezzanino lage ‘halve’ verdieping, voorzien van een reeks kleine vensters, meestal direct onder het dak (vergelijk attiek).

middenrisaliet vooruitspringend gedeelte in het midden van een gevelfront.

middenschip (middenbeuk, langsschip), hoofdschip van basiliek of hallenkerk.

mikwa ritueel bad nabij de synagoge.

moerbalken (moerbinten) zware balken van een samengestelde balklaag, ter ondersteuning van de haaks daarop gelegde kinderbalken die de vloer dragen (zie ook kinderbalken).

moet zie dakmoet.

montant stenen stijl in een kerkvenster.

motte verdedigbare vluchtheuvel opgeworpen in vlak land.

muizentand bakstenen lijst bestaande uit een laag koppen die onder een hoek uitsteken waardoor een reeks spitse tanden ontstaat.

muraalboog uitgekraagde boog in een muur, ter ondersteuning van een gewelf of een muurverzwaring.

muuranker ijzeren constructiedeel om muren aan balken te verankeren, waardoor uitwijken van de muur wordt voorkomen.

muurdam muurgedeelte tussen twee openingen, waarvan de hoogte groter is dan de breedte.

muurstijl in of tegen een muur geplaatste verticale houten stijl die een balk ondersteunt (zie korbeelstel).

narthex voorhal van een kerkgebouw.

neerhuis zie bouwhuis.

negge zie dagkant.

neut stenen of houten onderstuk waarop een deurstijl rust.

nok horizontale snijlijn van twee vlakken.

[p. 354]

obelisk aan de Egyptische of klassieke oudheid ontleend versieringsmotief, veelal ter bekroning van een gevel. Qua functie een opvolger van de pinakel.

oeil-de-boeuf (oculus, osseoog), klein venster van ronde, ovale of achthoekige vorm, doorgaans ter verlichting van achtergelegen zolder of trap.

oeverwaldorp nederzetting ontstaan op een zanderige kleiwal evenwijdig aan de stroomrichting van de rivier.

ojiefvorm decoratief profiel met boven een holle en onder een bolle gewenkte vorm.

oksaal (doksaal) houten of stenen bouwsel ter afscheiding van koor en schip.

ontlastingsboog boog boven venster- of deuropening om bovenliggend metselwerk te dragen en de druk daarvan af te leiden naar de muurdammen.

opkamer kamer die enkele treden hoger ligt dan andere vertrekken van dezelfde bouwlaag; dikwijls ingericht boven een half in de grond gebouwde kelder.

oranjerie zelfstandig gebouw of serre waarin sinaasappelboompjes en andere zuidelijke gewassen 's winters worden ondergebracht; vaak dient een van de bouwhuizen bij een kasteel of buitenhuis tot oranjerie.

orde een in de klassieke bouwkunst door volgorde en verhoudingen vastliggende samenstelling van bouwonderdelen.

osendrop (soye) druipstrook tussen twee huizen; voert het van de daken afstromend water af.

palmet palmbladvormig versieringsmotief uit de oudheid en tevens gebruikt in het classicisme en het neoclassicisme; vaak geplaatst op hoeken van daken.

pandhof (kloosterhof) tuin die door de drie of vier armen van een kloostergang wordt omgeven.

paviljoen vrijstaand tuinhuis en/of klein aanbouwtje aan groter gebouw.

penant zie muurdam.

Philibertspant houten boogspant samengesteld uit korte planken.

pilaar (pijler) vrijstaande drager van een gedeelte van een bouwwerk; heeft een vierkante, recht- of veelhoekige doorsnede.

pilaster weinig uitspringende, van basement, schacht en kapiteel voorziene vierkante muurpijler ter ondersteuning van hoofdgestel of boog.

pinakel in de gotiek gebruikelijke kleine spitse, torenvormige bekroning, bezet met hogels en bekroond door een kruisbloem. Tevens ter verzwaring van de steunbeer in verband met het opvangen van de zijwaartse druk (zie luchtboog).

piron bekroning van de uiteinden van de nok van een dak; gemaakt van lood, zink of aardewerk.

pleisterwerk afdeklaag van metselwerk, bestaande uit een laag mortel, waardoor een glad oppervlak ontstaat.

plint onderste deel van een zuilbasement; ook stootlijst onder langs een gevel of wand.

Polonceauspant ijzeren kapspant opgebouwd uit twee onderspannen driehoekige liggers, verbonden door een trekstaaf; soms ook in hout uitgevoerd.

portaal uitgebouwde hoofdingang.

porticus aan één zijde gesloten zuilengang, waarboven een dak met hoofdgestel en fronton.

portiek naar de straatzijde geopend overdekt portaal, leidend naar de ingangsdeur.

postament (piëdestal) voetstuk onder zuil of pilaster.

potdekselen enigszins overlappend aanbrengen van planken om inwatering te voorkomen.

poterne afsluitbare gemetselde bomvrije doorgang in de wal of muur van een vesting.

pronkrisaliet rijk gedecoreerd licht uitspringend gevelgedeelte waarin doorgaans de ingangspartij is opgenomen.

pseudo-basiliek kerk waarvan de middenbeuk weliswaar hoger is dan de zijbeuken, maar toch geen vensterzone bezit.

pui gevelgedeelte behorend bij de begane grond van een huis.

puntgevel gevel waarvan het bovendeel driehoekig is, overeenkomstig het erbij aansluitende zadeldak.

putto naakt jongensfiguurtje, meestal gevleugeld.

raam gedeelte van het venster waarin het glas is gevat.

randhoevendorp nederzetting waarbij de akkers op het zand liggen en de weilanden op de (rivier)klei

ravelijn laag voorwerk gelegen tussen bastions en voor een stuk courtine en dienend om deze te dekken.

redoute eenvoudig veldwerk met aarden wal ter afsluiting van de toegang tot een bepaald gebied.

refugiehuis vluchthuis binnen de stad van een buiten de muren gevestigd klooster.

retabel achterbouw van het altaar, rustend op of hangend boven de altaartafel.

ribben zie kruisgewelf.

risaliet een over de gehele hoogte van een gebouw licht uitspringend gevelgedeelte.

rocaille asymmetrisch schelpachtig ornament.

roedenvenster (schuif)venster met onderverdeling van roeden waarin de ruiten worden aangebracht.

roedenverdeling verdeling van een raam door verticale en horizontale geprofileerde spijlen, waarin de glasruiten zijn aangebracht.

rollaag reeks stenen op hun kant, vaak ter afdekking van een muur of topgevel.

rolwerk een plastisch motief vergelijkbaar met uit leer gesneden en omgekrulde vormen (zie ook bandwerk).

rondboog boog in de vorm van een halve cirkel.

rondeel half- of driekwartronde torenachtige uitbouw van een stadsmuur.

rooilijn scheiding tussen openbare en particuliere grond, die bij het optrekken van bouwwerken niet overschreden mag worden.

rozet cirkel- of bladvormig versieringsmotief.

rugpositief (rugwerk) een der onderdelen (‘werken’) van een groot kerkorgel, namelijk het deel dat los voor het hoofdwerk is geplaatst, achter de rug van de organist.

ruitdak torenspits met aan vier zijden puntgevels, gedekt door een overhoeks geplaatst tentdak, waardoor vier ruitvormige dakvlakken ontstaan.

rustica muurwerk van grote steenblokken, aan de buitenzijde ruw gelaten en gemetseld met diepliggende voegen.

sacramentshuis in het kerkkoor aangebrachte nis- of torenvormige bewaar-

[p. 355]

plaats voor de geconsacreerde hosties.

sacristie kleine nevenruimte aan een kerk bij het koor, ter bewaring van gewaden en voorwerpen voor de eredienst.

samengestelde balklaag balklaag bestaande uit moer- en kinderbalken.

schacht opgaand gedeelte van zuil of pilaster tussen basement en kapiteel.

schalk tegen muur of pilaar staande dunne, veelal ronde drager van boog of ribbe van een gewelf.

scheiboog boog van een arcade tussen twee beuken van een kerk of ander gebouw.

schilddak dakvorm bestaande uit twee driehoekige aan de smalle en twee trapeziumvormige dakvlakken aan de lange zijde die elkaar in de horizontale nok snijden.

schip vrijwel altijd aan de westzijde gelegen gestrekt deel van een kerk, eenbeukig of door in de lengterichting lopende arcaden onderverdeeld in middenschip en zijbeuken.

schoon (metsel)werk niet door een pleisterlaag afgedekt metselwerk.

schoudergevel tuitgevel met horizontale onderbrekingen in de schuine zijde.

schuifvenster geheel van kozijn, raam en ruiten, waarbij het boven- en benedendeel van het raam verticaal langs elkaar kunnen schuiven.

schuurkerk schuilkerk ingericht in een schuur of boerderij, of met het voorkomen van een schuur.

segmentboog boog met uitsnede van minder dan een halve cirkel.

serre met glas dichtgezette houten of ijzeren uitbouw van een huis.

sgrafittowerk lichte pleisterlaag op zwarte achtergrond waarin een versiering wordt ingekrast.

shedbouw fabrieksgebouw met sheddak.

sheddak (zaagdak) opvolgende reeks parallelle daken met dakvlakken onder verschillende helling, waarvan de steilste van glas voorzien zijn en gericht op het noorden.

sieranker rijker versierd muuranker.

skeletbouw wijze van bouwen waarbij verticale stijlen en horizontale balken met elkaar verbonden worden en de krachten op geconcentreerde wijze op de onderliggende constructie afgedragen worden.

sleutelstuk langwerpig stuk hout dat horizontaal op een muurstijl en een korbeel rust (zie korbeelstel); vaak aan het uiteinde voorzien van een profiel.

slotklooster klooster waarin de religieuzen zich uitsluitend wijden aan contemplatie en in principe geen contact met de buitenwereld hebben.

sluitsteen wigvormige steen als bovenste steen in de kruin van een boog of gewelf, doorgaans van natuursteen.

snijraam bovenlicht met gesneden versiering.

souterrain benedenverdieping, veelal gedeeltelijk beneden het maaiveld gelegen.

soye zie osendrop

spaarboog boog boven ondiepe nis.

spaarnis nis in metselwerk om materiaal uit te sparen.

spant zie juk.

spatkrachten horizontale krachten die door de druk van het boven gelegen gewelf een zijdelings uitwijken van een muur veroorzaken en in de Middeleeuwen door middel van steunberen en luchtbogen en later door trekankers opgevangen worden.

speklaag horizontale band van natuursteen of pleisterwerk op metselwerk; ook wel in stucwerk geïmiteerd.

spijker vrijstaand (graan)pakhuis.

spitsboog boog gevormd door twee cirkelsegmenten die elkaar aan de bovenzijde onder een scherpe hoek ontmoeten.

spoor (dakspoor) rond of rechthoekig bezaagd hout in de schuinte van het dak, dienende voor het dragen van de dakbedekking.

stapelbouw wijze van bouwen waarbij stenen elementen op elkaar gestapeld worden en de krachten op gelijkmatige wijze op de onderliggende constructie afgedragen worden.

steekkap klein gewelf boven een hoog venster dat het schipgewelf loodrecht kruist.

stekelvarken (S-Kazemat) licht geconstrueerde gewapend-beton kazemat met drie of meer schietgaten voor een lichte mitrailleur.

stele grafteken van Griekse oorsprong, in de vorm van een staande platte steen.

sterrenbos hakhout- of productiebos doorsneden door straalsgewijze van een middelpunt uitgaande lanen.

steunbeer muurverzwaring ter verbetering van de stabiliteit van het gebouw; bij kerken soms breed en hoog opgemetseld (streefpijler) voor de opvang van een luchtboog.

stijl verticaal onder deel van een deurof vensterkozijn.

stootvoeg staande voeg tussen stenen in metselwerk.

straalkapellen een krans van kapellen rond de kooromgang; de kapellen zijn naar de omgang geopend.

straatdorp zie wegdorp.

streefpijler zie steunbeer.

streekdorp lineaire nederzetting met strokenverkaveling en lintbebouwing van huizen of boerderijen op regelmatige afstand van elkaar.

strengperssteen machinaal gevormde steen met een zeer regelmatig oppervlak.

stucwerk ornamentaal pleisterwerk.

stylobaat (zuilenstoel) verhoogd gedeelte waarop een reeks van zuilen is geplaatst.

tabernakelkast kast op het sacramentsaltaar waarin het Allerheiligste bewaard wordt.

tamboer ronde of veelhoekige onderbouw van een koepel.

tandlijst rij van blokjes onder een kroonlijst (vergelijk muizetand).

T-boerderij (dwarshuisboerderij) boerderij waarbij het woongedeelte dwars op het bedrijfsgedeelte is geplaatst.

tentdak dak waarvan de vier dakvlakken in één punt bijeenkomen en waarbij de nok ontbreekt.

teutenhuis winterverblijf voor rondtrekkende kooplieden, zogeheten teuten.

theekoepel tuinhuis voor het drinken van thee en andere dranken, vooral opgericht bij buitenplaatsen.

tiendakkerdorp zie kransakkerdorp.

timpaan zie fronton en boogveld.

tongewelf tunnelvormig gewelf, in de richting van de lengteas van de ruimte.

toskaanse orde orde met gladde schacht en simpel kapiteel.

tracering (maaswerk) stelsel van geprofileerde, gemetselde stenen banden als onderverdeling en versierend element

[p. 356]

van vensteropeningen en muurvlakken.

transept zie dwarsschip

trapgevel gevel waarvan de schuine zijden van de top een trapvormig beloop hebben.

travee ruimte-, wand- of geveleenheid, afgebakend door pilaren, steunberen, pilasters of vensters.

trekbalk horizontale balk tussen de zijmuren van een gebouw; kan de zijwaartse druk van een kapconstructie en/of gewelf opvangen; in ijzer uitgevoerd trekanker genoemd.

tribune boven een zijschip gelegen galerij.

triforium loopgang gelegen in de muurdikte tussen arcade (of tribune) en vensters van het middenschip.

triglief versierd veld in fries, in drieën gedeeld door twee verticale gleuven.

trijshuis kleine uitgebouwde kap boven een hijsinrichting.

triomfbalk balk onder de triomfboog in een kerk, waarop beelden van de Gekruisigde en Maria en Johannes zijn geplaatst.

triomfboog de boog waarmee in een kerk het koor is geopend op schip of kruising.

troggewelf gewelf bestaande uit een reeks gemetselde boogvlakken, geslagen tussen houten of ijzeren liggers.

tudorboog boogvorm waarvan de segmenten aan de bovenzijde overgaan in rechte, elkaar in een stompe hoek ontmoetende stukken.

tuindorp buitenwijk met dorpsgewijze bouw en woningen in kleine groepen en met tuinen eromheen.

tuitgevel puntgevel, waarbij top en aanzet zijn voorzien van een smalle horizontale beëindiging.

tussenbalkjuk juk waarbij de jukbenen doorsteken en de jukbalk ertussen is bevestigd.

T-venster schuifvenster met boven de wisseldorpel een kleiner en onder een, door een roede in tweeën verdeeld, groter raam.

uithof op het platteland gelegen gebouwencomplex van een klooster, bestemd voor agrarische doeleinden.

uitkragen uitsteken van een bouwdeel om een muurverzwaring of uitspringende bouwmassa te ondersteunen.

veranda (waranda) open maar overdekte houten galerij vóór of om een huis.

verblendsteen (blindeersteen) hardgebakken strengperssteen met een gladde en dichte huid.

verjonging versmalling van opgaand muurwerk; ook naar boven afnemen van de horizontale doorsnede bij zuilen.

viering kruising van midden- en dwarsschip, vaak benadrukt door een vieringtoren of dakruiter.

vierschaar plaats in het stadhuis waar recht werd gesproken.

Vlaamse gevel grote stenen dakerker met venster en eigen dakdekking, waarvan de voorzijde gelijkligt met het onderliggend muurwerk.

Vlaamse schuur losstaande schuur voor oogstberging.

vlechting wigvormig stuk metselwerk, met liggende voegen loodrecht op de schuine zijkant van een bakstenen geveltop; toegepast ter versteviging van het metselwerk.

vleugelstuk zie klauwstuk

vliering op de fliering gelegde vloer in een kapconstructie.

volume onderdeel van een gebouw; bouwmassa.

voluut spiraalvormige versiering van ionische kapitelen; ook decoratief onderdeel van consoles en klauwstukken.

voorstraatdorp nederzetting bestaande uit een haaks op de dijk aangelegde voorstraat met lintbebouwing en met parallel daaraan twee achterstraten.

waaierzwikken waaiervormige versiering in de zwikken van een van een rondboog voorzien raam van een schuifvenster.

wangen zijstukken, zoals van een schouw of een koorgestoelte.

waterlijst horizontale, enigszins uitstekende lijst langs een gevel, bedoeld om het aflopende regenwater van de onderliggende constructie weg te houden.

weergang meestal uitgekraagde en door een gekanteelde borstwering beschermde gang op een muur.

wegdorp lineaire nederzetting met aaneengesloten bebouwing van huizen of boerderijen aan weerszijden van de weg.

wenkbrauw decoratieve gebogen sierlijst aangebracht boven een venster.

westwerk massief, breed en hoog bouwdeel met twee torens aan de westzijde van een kerk, al dan niet voorzien van galerijen, altaarruimte, crypte en een absis.

wimberg steile driehoekige siergevel boven portalen en vensters, vaak afgezet met hogels en bekroond door een kruisbloem.

windschoor schuin tussen juk en fliering geplaatst schoor ten dienste van de langsstabiliteit van de kapconstructie.

windveer plank aangebracht ter bescherming van de zijrand van een rieten of pannendak; tevens gebruikt als ‘omlijsting’ van de geveltop.

wisseldorpelklosjes versiering van de wisseldorpel (beweegbaar kalf) van een schuifvenster.

wolfdak zadeldak dat boven aan één of beide uiteinden is afgeschuind; de afschuining zelf is het wolfeind.

zaagdak zie sheddak.

zaalkerk rechthoekige, niet door reeksen zuilen of pijlers in beuken onderverdeelde kerk.

zadeldak dakvorm bestaande uit twee hellende vlakken die elkaar in de horizontale nok snijden.

zeslichtsvenster schuifvenster met boven een kleiner, door een roede in tweeën verdeeld raam en onder een door roeden in vieren gedeeld raam. In geval van een verdikte middenstijl een empirevenster genoemd.

ziende kap kap waarvan de constructie niet door gewelven of een plafond aan het oog is onttrokken.

zijbeuk kerkruimte, parallel aan het hoofdschip en daarvan gescheiden door zuilen of pilaren.

zuil dragend element met een cirkelvormige doorsnede, doorgaans bestaand uit basement, schacht en kapiteel.

zuilenorde zie orde.

zwik driehoekig vlak tussen een boog en zijn rechthoekige omlijsting.