Brieven (2 delen)

Aan Mr. L.C.R. Copes van Cattenburch¹⁾.

374. Wildenborch den 18 Aug. 1831:

HoogwelGeboren Heer en Vriend,

De Verjaardag van den Koning kan vooral thans op nieuw het gebrek doen gevoelen van een ‘God save the King’. Op de wijs van Wilhelmus zijn geen zingbare woorden te maken, dit is mìj (brekebeen) niet alleen, maar ook even zo goed vijftig anderen - van Aldegonde af te tellen - mislukt’.....

Staring zendt nu een welkomstgroet²⁾. De coupletten zijn hoogst eenvoudig en niet te ernstig. ‘Voorts bedoelde ik alleen gezonden zin en klank (zo veel de taal gedoogt) en ik had geenszins pretensie op digterlijke verdienste’.

Hij heeft zelf een zangwijs beproefd te maken die er boven staat; deze gemakkelijk uitgewerkt worden; de wijs is hoogst eenvoudig. Er zullen fouten in zijn, maar die zijn gemakkelijk te verhelpen. Liefst wil St. er zoo weinig mogelijk veranderd wordt, laat het werk blijven ‘van Nederlandschen maker’.

‘Dat Wilms - een Duitscher het “Wien Neerlands bloed” heeft gecomponeerd is mij altoos stuitend geweest’....

Hij vertelt het een en ander over zijn kinderen die in 't leger zijn. Wanneer het gedicht niet kan dienen, moet het maar verbrand worden.

1) Burgemeester van den Haag, hij was getrouwd met een zuster van Staring's zwager Van Mierop in Rotterdam. (Zie ook brief 394.)

2) Volksgroet aan den Koning (bundel 1837, IV, blz. 51). Vierstemmig met muziek v. Staring gezongen in den Haagschen Schouwburg (30 Aug. 1831). Het is bewaard in de ‘Zangstukken’.