Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

SINTE MELANIA, Roomsche Weduwe
XXXI. December

Stem: Puis qu'au lieu de la douceur

Aet Melania Roomsche Weeu
Zalichlijcken eynden
Met het jaer, haers levens eeuw;
Om ons neer te seynden
Hulp en bystand van gebe'en,
Tot beproef van ziel en leen.

Ziel en leen: maer soo nochtans,
Alsser een van beyden
Van sijn alderliefste kans
Af sou moeten scheyden;
Dat de ziel, voor Goods gena,
Leven, goed, en bloed versma.

Zulcks Melaenja heeft gedaen
(Na ons d'ouders tuygen)
Die van Romen is gegaen,
Om haer naeckt te buygen,
En daer mee haer gantsche huys,
Onder 't Nazareensche kruys.

Piniaen haer bed genood
Koos het klooster-leven,
Als de waerde vrou haar sloot
In een kluys, beneven
't Heuveltjen van Oliveet,

[p. 1267]

 

Garderobb' van IESUS sweet.

 

 

 

Veerthien jaren bleef sy hier,

 

Met de Seraphinnen

 

Leven in ontsteke vyer

 

Van Heer IESUS minnen.

 

Tot dat haer de leste nood

 

Van Volusiaen ontboodt.

 

 

 

Van Volusiaen, haer oom;

 

Daer sy, te Bysansen,

 

Voor 't gheloof, met moede vroom

 

Tegen sou gaen kanssen.

 

Maer de strijd geluckte, want

 

Christus les hiel d'overhand.

 

 

 

Romen stond verwonderd, dat

 

Een soo harden heyden,

 

Door een vrou, soo teren vat,

 

Zich had laten leyden

 

Tot soo wijd beromden roof,

 

Van het Nazareens geloof.

 

 

 

Veel gelucks Volusiaen!

 

Met soo wijsen nichte,

 

Die u Christum dee verstaen,

 

Die uw' ziel verlichte.

 

Och! hoe blij sal Augustijn

 

Met soo lieve tijdingh zijn.

 

 

 

 

 

Augustijn, die sulcken weer,

 

Met soo kloecke sinnen,

 

Heeft gedaen, om voor den Heer

 

U vernuft te winnen.

 

Maer vergeefs: het was een vrou,

 

Die uw' hooghmoed buygen sou.

 

 

 

Buyght als noch, o saligh wijf!

 

D'opgeswolle tochten,

 

Van die ons oyt nieuw gekijf

 

Inden Tempel brochten.

 

Krijght haer sinnen blind en doof

 

Voor het algemeen geloof. Amen.

FINIS.