Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

DEN BRUYDEGOM.
XXV. December.

Stem: Het viel een Hemels douwe.

ONtwaeckt, ontwaeckt, o Maeghden!
Wierd' daer met groote kracht,
Geroepen, eer 't noch daeghde:
Korts na de midder nacht:
Den Bruygom komt, gaet wacker
Sijn liefde te gemoet.
't Is d'Effrataenschen acker
Daer hy hem hooren doet.

Recht buyten Davids stede,
In 't hol van een spelonck,
Leyt tot des werelds vrede

[p. 1238]

 

Uw' Bruydegom te pronck.

 

Sijn zetel is de krebbe,

 

Het hoy, sijn ledikant;

 

Sijn purper, d'arme webbe,

 

De rest is navenant.

 

 

 

O over groot mirakel!

 

(God lof! die 't ons verson)

 

Want die sijn Tabernakel

 

Eerst stelde inde Zon;

 

Komt uyt sijn bruylofs-kamer

 

Nu als een Bruygom hier.

 

Geen Bruygom oyt bequamer,

 

Geen Bruygom oyt soo fier.

 

 

 

Den grootsen, d'alderbesten,

 

Den eelsten van geslaght,

 

Den schoonsten vande reste,

 

Den rijcksten van almaght,

 

Den vrolijcksten van sinnen,

 

Den effensten van borst.

 

Och! wie sou niet beminnen

 

Een soo volmaeckten Vorst?

 

 

 

Verfoeydt dan d'yd'le dampen

 

Des werelds, zijdy vroed.

 

En loopt met volle lampen

 

Den Bruygom in 't gemoet.

 

Maer des en wilt niet laten

 

(De stacy is 't wel waerd)

 

Te brengen oly-vaten

 

Van deughden, langh vergaerdt.

 

 

 

Verschijnt met bruylofs-kleeren

 

Van reyn bewaerde le'en:

 

Want dit's den raed des Heeren.

 

En wie en wou niet tre'en

 

Blymoedigh op de sporen

 

Die 't kind van Bethleem

 

Ons hier doet sien en hooren,

 

Met sijn betraende stem?

[p. 1239]

 

 

 

O alder-grootsten Koningh!

 

O alder-kleynste kind!

 

Ghy zijt mijns hartsen Kroningh,

 

Ghy, die mijn ziel bemindt,

 

Gundt dat ick oock na wandel

 

Met een bereyde voet,

 

Den Bethleemschen handel

 

Van kuysheyd en ootmoed.