Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

S. WINIBALDUS, ofte BALDEWINUS
XVIII. December.

Stem: Wy willen de Mey gaen houwen, pag. 896.

OCh! of ick eens te recht moght weten,
Het waer in Duyts, of in 't Latijn,
Vrind Goods! hoe dat ghy liefts geheeten
Zijt Winibald of Baldewijn?
Daer nasoud' ick mijn noten stellen,
't Zy hoogh, 't zy laegh, 't zy fijn, 't zy grof;
Om aende wereld te vertellen
Een weynigh, van uw' grooten lof.

Het een gaet voor, het ander achter,
Na rasser, of na trager voet;
Het een luyd hard, het ander sachter;
Maer alle bey al even soet.
Dan 't zy hoe 't zy, ghy werd gepresen,
Met reden, als een Konings zoon:
Die met uw' Vader uytgelesen

[p. 1197]

 

Voor d'aerdsche, hebt een hoogher kroon.

 

 

 

Richardus was des heylighs Vader:

 

Die uyt sijn Rijck, na Romen trock.

 

Maer gaende onder weghen nader

 

Te Ments, liet, wel met groot gelock,

 

Daer blyven twee sijn lieve zoonen.

 

't Was Willibald, en Wyniboud:

 

Die Bonifaes, op rijcker kroonen

 

Verlieft had, als van Konings goud.

 

 

 

 

 

Waer van dat Wilibaldus weyden

 

De schapen gingh van Eyster-stad:

 

Maer Winiboud verkoos te leyden

 

Een leven, 't welck gestadigh bad.

 

Daer over hy een klooster stichte

 

Te Heydenheym: daer van om hoogh

 

Sijn leven als een fackel lichte;

 

Tot dat sijn ziel ten Hemel toogh.

 

 

 

Geluck op reys! maer weest gedachtigh

 

't Zy Winiboud, 't zy Boudewijn!

 

Dat ghy met uw' gebeden krachtigh,

 

Ons inde nood een hulp wilt zijn.

 

End' oft geviel dat ons' Behoeder

 

Op ons te seer moght zijn ontsteld:

 

Zoo roept uw' Vader, en uw' Broeder;

 

En krijght ons gracy met geweld.