Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

SINTE LUCIA, Maget ende Martelarsse Christi.
XIII. December.

Stem: Bereyd uw' huys terstond.

VEnetiaensche Stad!
Die ick te recht verwonder,
Niet om uw' rijcke schat,
Maer om dat ghy bysonder,
Veel dierder als gesteent,
Bewaert van ouden tijen,
Het kostelijck gebeent
Van d'heylige Lucije.

Lucia, die wel eer
Van Agatha gepresen;

[p. 1174]

 

Door bystand vanden Heer

 

Haer moeder kon genesen.

 

Daerom versocht van my,

 

Sprack sy, uw's moeders leven!

 

't Welck ghy, o Maeghd Lucy!

 

Haer selfs terstond kundt geven.

 

 

 

Staet op, en gaet na huys.

 

Drooght uw' devote traenen:

 

En sticht uw' Siracuys,

 

Gelijck ick mijn Cathanen

 

Gedaen heb met mijn dood:

 

Nu ghy den grootsten Koningh

 

Uw' Maegdelijcke schoot

 

Bereyt hebt tot een woningh.

 

 

 

O wat gemeene vreughd

 

Des dochters, ende moeders

 

Ey sy: laet door de deughd

 

Mijns Bruygoms, mijns Behoeders,

 

My toe: dat ick mijn goed

 

Aen d'alderkranckste leden,

 

Gekocht met Christus bloed,

 

Tot aelmoes magh besteden.

 

 

 

 

 

't Geschiede: maer helaes!

 

Haer vleeschelijcken vryer,

 

Versteken van sijn aes,

 

Geworden een benijer

 

Van 't Maeghdelijck profijt;

 

Gingh haer na luttel daghen,

 

Voor 't Raedhuys, met verwijt

 

Van Christendom, beklaghen.

 

 

 

De Maeghd belijdt den Heer.

 

Des haer gebied te leyden

 

Den Amptman, daer men d'eer

 

Haer vande schoot sou scheyden.

 

Vergeefs, vergeefs Tyran!

 

Uw' wil sal niet gebeuren.

 

Waer toe al dit gespan;

[p. 1175]

 

Dit trecken, en dit steuren?

 

 

 

Verdubbelt vry 't getal

 

Van d'ingespannen ossen.

 

Doet vry van 's Keysers stal

 

Ontbinden al de Rossen:

 

Om 't schennis uw's misdaeds

 

Daer mede uyt te voeren;

 

Gh'en sultse van haer plaets,

 

Een duym breed niet verroeren.

 

 

 

Den Hemel houdt haer vast.

 

Dus, wildy wat bedrijven,

 

Zoo geeft uw' beulen last

 

Haer op de plaets t'ontlijven.

 

Neen,neen! met vyer, noch vlam.

 

Ghy feylt weer, als te vooren.

 

God heeft het reyne Lam,

 

Tot sachter dood verkoren.

 

 

 

Men steeckt haer door de keel,

 

Het scharpste vanden swaerde.

 

Dit was haer leste deel,

 

Dit was haer hooghste waerde.

 

En hebbende voooseydt

 

De Kerckelijcke vrede:

 

Vertrock sy wel bereydt,

 

Na d'Hemelrijcksche stede.

 

 

 

Lucy! verkrijght ons licht

 

Des lichaems, en der zielen:

 

Daer door w'in Goods bericht,

 

Met onbewooge hielen

 

Ten eynde blijven staen,

 

Bereyd tot alle deughden;

 

Om met u eens te gaen

 

In d'ongemeten vreughden.