Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

S. ASELLA, Roomsche Maghet.
VI. December.

Stem: Si quelque pitie te touche, pag. 495.
Ofte: Ick die altijd in brande moet leven, pag. 75.

Uut haers Moeders schoot gesegent
Was Asella Roomsche Maeght.
Die noyt onverlaet bejegent,
Noyt qua tongh en heeft beklaeght:
Mids de effenheyd haers levens,
In het welck men noyt en von
Iet verwurpens, of verhevens,
Daer men sich aen stoten kon.

Weynigh voor haar twalef jaren,
Bads haer Ouders, om de dragt,
Daer te vrijen en te waren
Haer de Maeghdom mede plaght.
Maer na dien s'het haer ontseyden,
Deed sy, leyder! buyten weet
Vande selve, haer bereyden
Een rou-verwigh Maegde-kleed.

't Was haer goude keetingh, die sy
Voor den donck'ren rock verkocht;
Om daer door te tonen, wie sy
Voor een Bruygom had gesocht.
Des haer ouders (nu't soo wesen
Most) in 't hooghste van haer huys,
Om te bidden, om te lesen,
Maeckten een verheven kluys.

's Hemels hooghte, lenghte, breedte,
Vond sy inde nauwe Cel.
Penitency was haer eten:
Vasten niet dan kinder spel.

[p. 1162]

 

Maer wanneer 't de nood belaste,

 

Nam sy tot haer wegge,sout:

 

Met een dranck die daer op paste,

 

Van een toogjen waters koud.

 

 

 

Altijd besigh, of met wercken,

 

Of met bidden, of met sangh:

 

Niet dan als sy na de Kercken

 

Der Apost'len, haren gangh,

 

Spoedigh, end' onsigbaer stierde.

 

Bly wanneer haer onder weegh,

 

Niemand kende, niemand vierde,

 

Tot dat sy haer Cel weer kreegh.

 

 

 

 

 

En hier weerom als te vooren

 

Met gesangen, met gebeen,

 

Tusschen 't werck, haer uytverkoren

 

Lofgheseyd: En 's nachts de le'en

 

Uutgestreckt ter selver stede;

 

Daer sys daegs te bidden plagh.

 

Eene planck (verstaet de reden)

 

Was het, daer sy bad, en lagh.

 

 

 

Inder voegen dat Marcelle

 

(Die 't met ooghen had gesien)

 

Tuygde, dat kamele vellen

 

Weken voor haer harde knien.

 

En dit al met blijde seden:

 

Ja met een gesonde Maegh;

 

Die haer noyt, of pijn aen dede,

 

Of van yver maeckte traegh.

 

 

 

Vrij Asella! doet vry buygen

 

't Lichaem onder IESUS min:

 

Want naer ons de schoolen tuygen,

 

Duyd Asell', een Ezelin.

 

Weest dan een last dragent diertje;

 

't Loon sal zijn den blijden dagh.

 

Maer gedenckt mijn arrem miertje,

 

Dat ick u naervolgen magh.