Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

[p. 1110]

SINTE CECILIA,
Maghet ende Martelarsse tot Romen.
XXII. November.

Stem: Zeno der Colonellen, pag. 654.
Ofte: O vezzosetta é bella.

O Ghy die wijlen vlechte
Een paruyck van blom, van kruyd,
Voor Cecilia Goods Bruyd.
Wilt ons voort-aen berechten:
Want u Lied en was niet uyt;
't Is nu tijd dat ghy 't besluyt.
Voorwaer daer schort noch aen
Te singhen: hoe Valeriaen
Is gekomen tot de kroon,
Met sijn Bruyd! houdt desen toon:

Den Ridder stondt en hoorde
Na sijn Bruyd; maer heel versaecht,
Als een Hert moe en gejaecht.
Naer langh quam hy te woorde:
Zey: Wel suyver ed'le Maeghd!
't Is te vreemt 't gheen ghy voordraeght.
Doch siet, ick ben te vreen
Uw' wil te doen: Maer 't is oock reen,
Dat ghy my weer openbaerdt
Wie dit is, die u bewaerd.

Wel aen, men sal 't u passen:
Ja voor morgen noch eer 't daeght
Zuldy sien daer ghy na vraeght.
Des moet u oogh gewassen
Eerstmael zijn; want 't vleesch en bloed
Kon noyt Engel werden vroed.
Hierom neemt raed en moed.
Rascht u, God sal u geven spoed.
Ziet de wegh is kort en kleyn,

[p. 1111]

 

Maer u oogh en is niet reyn.

 

 

 

God sal u hart ontfoncken,

 

En geleyden doen te recht,

 

Door Urbaen sijn trouwen knecht.

 

Soeckt hem inde speloncken

 

Die aen Appia de weght

 

Zijn gedolven slim en slecht.

 

D'Armen die ghy daer siet,

 

Van mijnen 't wegen vrede biedt.

 

Zeght ick ben Valeriaen,

 

Leyd my voor den Paus Urbaen.

 

 

 

Den Eelman en vertuckte

 

Met sijn boodschap niet een uer,

 

Al vielt hard voor sijn natuer.

 

Des hem de saeck geluckte;

 

Want die vuyl gingh, en onguer,

 

Quam weerom, maer reyn en puer.

 

Al waer hy 's morgens vand

 

Den Enghel Goods, die in sijn hand

 

Had gelaen een versche kroon,

 

Die van Roosen bloosde schoon.

 

 

 

Valeriaen ter aerden

 

Zeegh, verschrickt door 't groote licht,

 

't Welck hem straelde van 't gesight.

 

Maer d'Engel hem bedaerde,

 

En met sijn geblomde hand,

 

Zey: Valeriaen! daer's pand

 

Doch van een rijcker kroon,

 

Die IESUS u eer langh te loon

 

Zal vereeren, voor 't geduld

 

't Welck ghy voor hem lijden sult.

 

 

 

Maer wel tot uwer baten.

 

Blijft den Heer dan trou en dicht,

 

Sprack de Maeghd voor 't lest bericht.

 

Weerdt u nu als Soldaten!

 

Ziet den doncker is geswight,

 

Wapent u met Hemelsch-licht.

[p. 1112]

 

Het les was kort en goed:

 

Des gaf den Ridder lijf en bloed

 

Voor 't geloof: van stock, van swaerd,

 

En van alles onvervaerd.

 

 

 

Verder kan ick niet dichten:

 

Ick verval van noot te noot,

 

Door de schrick van 's Mageds dood.

 

Laet u een ander stichten,

 

Met haer hals van bloede rood:

 

Want voor my is 't al te groot.

 

Immers voor 't ander jaer

 

Ick sulcke sanghen liever spaer.

 

Legh daerom mijn pen, mijn brief,

 

Tot het naeste jaer met lief.