Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 980]
| |
O Heer! bewaerd de veynst'ren
Wel deun en dicht,
Van mijn gesight:
Op dat de snoode geynst'ren
Van 's werelds min,
Des harten sin
My niet en winnen in.
U woord heeft my doen toghen:
Als dat de dood
Wel dick haer schoot
Neemt, door des menschen ooghen.
Maer laet my, Heer!
Toch nimmermeer
Geschien soo harden seer.
Wel eer soud' ick verkiesen,
Mijn Heer mijn God!
Op u gebod
| |
[pagina 981]
| |
Mijn ooghen te verliesen:
Als met het licht
Van 't lief ghesicht,
Te gaen in 't helsch ghesticht.
Dus luyden de ghebeden
Van Aquilijn:
Die blind te zijn
Verkoos, tot vaster vrede
Van sijn gemoed.
En IESUS soet
Gaf hem 't versochte goet.
Des liet den Bisschop slapen
Geensins de last,
Hem toe gepast
In 't hoen van Christus schapen:
Maer wrocht te meer,
Uut liefden teer,
Van sijn gekruysten Heer.
Sijn blinde ooghen stichten,
En maeckte heus,
Gheheel Evreus;
Zoo seer, dat God verlichte
Oock selfs de geen
Die blindheyd le'en,
Door 's Bisschops goe gebe'en.
Wilt ons dan Aquilijne!
Vergeten niet,
Wanneer 't verdriet
Te met oock komt verschijnen.
Dat ons dan mee,
Noch pijn, noch wee,
Verdringh des harten vree.
|
|
