Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
AuteursrechtvrijStem: Ben ick bruyn van natueren.
CAlixtum, die ghegeven
Den naem heeft, wel te recht,
Aen 't Kerck-hof 't welck beneven
De Appiaensche weght
Ghelegen is, wy vyeren:
Met goe reen,
Naer d'oude Kercks manieren,
Op desen dagh van heen.
Ses jaer heeft hy gheseten,
Een weynigh meer of min:
Ghetrou om uyt te meten
Aen 't groote huysghesin
Des Heeren, na de tijden
Vroegh en laet,
| |
[pagina 965]
| |
Sich stelden, om te lijden
De juyste koren-maet.
Het Christendom seer groeyde.
Des hy het oude werck,
Daer uyt wel eertijds vloeyde
Den Oly, tot een KerckGa naar margenoot+
Ten lieven danck dee stichten,
Op den naem
Van haer die ons verlichten
Ghedaen heeft all' te saem.
Hy keurde, en belaste,
Door Sinte Pieters roe.
D'Apostolijcke vastenGa naar margenoot+
Des jaers, tot viermael toe.
Veel hoffelijcke zielen,
Op sijn leer,
De valsche Go'en ontvielen,
En dienden onsen Heer.
Daer over Alexanders
Bevel, door Ulpiaen,
Hem met sijn mede-standers
Voor al deed tasten aen.
Men wurp hem inde Kercker,
Sonder spijs:
Maer God was sijn verstercker,
Door kost van 't Paradijs.
Calixte! laet niet sacken,
Maer schept noch moed van daegh:
Siet hier, men komt u smacken
Te venster uyt om laegh;
In't diepste eender putten.
Maer uw' geest
Sal Christus wel doen stutten,
En brenghen op sijn feest.
Van hier weest my ghedachtigh,
Ey goe! door u ghebed.
Dat my geen dingh te maghtigh
| |
[pagina 966]
| |
En sy om Christus wet
Te breken of te buyghen,
Immermeer.
Maer dat ick geen ghenugen
En wacht als vanden Heer.
|
|