Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 904]
| |
Stem: Ick heb voor desen. Ofte Engelsche clockendans.'K Heb vanden seghen
Des Maeghden stands,
Van Christo mijnen HeerGa naar margenoot+
Geen last gekreghen:
Maer rae nochtans
Het reyne leven seer.
Ja wensch// Elck mensch,
In 't groenste van sijn jeugh,
Te vatten dese deughd,
Die God en mensch verheughdt.
Broeders, zusters wie ghy zijt!
't Is hier al te korten tijd;
Zydy los, zoo blijft bevrijdt.
Doch die gebonden
Zich selven heeft
Aen 't huwelijcksche juck,
En dee geen sonden:
Maer, leyder! leeft
Misdeelt van groot geluck.
Voorwaer// Een swaer
Verdriet van 't krancke vleys,
Sal hem de soetste peys
Der zielen, reys op reys,
Doen beweghen: want de staet
Van het Echt beladen gaet
Met een ballast sonder maet.
Och! onse tijen
Zijn min of meer
Als beelden, diemen siet
| |
[pagina 905]
| |
Dat ras verglijen.
En komen weer
Te geenen dagen niet.
Bevroed// En doet
Dan wijselijck; op dat
Ghy't dus oorbaerlijckste vat.
Want d'alderrijckste schat
Die God voor de reynen spaerd,
Is wel dubbeld over waerd
Hier te blijven ongepaert.
Ick sou u garen
Van harten heel,
En vry van 's werelds draf,
Voor God bewaren:
Die sonder deel
U wel hem selven gaf.
Die troud// Die houd,
Door een verdeylde min,
Aen huys, en aen gewin,
Verdeylt oock hart en sin.
Maer een ongehoude Maeghd,
Onbekommert, niet en vraeght
Dan hoe datmen God behaeght.
Dit was de leeringh,
Daer Paulus mee
T'Iconen Theclam wan.
Ja haer de neeringh
Verlaten dee
Van wereld, en van man.
Noch vyer// Noch Stier,
Noch Leeuw, noch Draeck, noch Slangh,
Noch Rechter wreed en wrangh,
Kon dwinghen haer verlangh.
Maer bleef even wel gemoed,
Om voor 't aengepreeckte goed
Uut te storten 't eerste bloed.
Des sy gehouwen
| |
[pagina 906]
| |
Met groote reen,
Voor d'eerste Martelaers
Werd van de vrouwen.
En sulcks, met een
Der Maeghden Patroners.
Verbid// Dan 't wit
Van d'ongeraeckte leen,
O Thecla! datse treen,
Op 't spoor van uw' gebeen,
Door des levens enghe baen,
Na de roo gekruyste vaen:
Daer ons't Lam is voor gegaen.
|
|