Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

SINTE IOANNES, Martelaer van Nicodemien.
VII. September.

Stem: Se mi fay Saltar.

[p. 860]

WIe sou met ghesette moed,
Kunnen sien, teghen 't Christen bloed,
Een soo schendighen Placcaet,
Als hier aende Colonne staet?
Is den dorst dan niet gheslist
Noch op't bloed van IESUS Christ?
Wat vertuck ick af te scheuren
't Schennis van soo roode keuren.

Dit geseydt, met eene drift,
Af ghetrocken het wreede schrift:
En met hand en tand ghescheurt,
Wes de Godloosheyd had ghekeurt.
Ridder! u gheloof is groot:

[p. 861]

 

Maer u naeckt de wisse dood.

 

Nu de Keysers, hier ter stede,

 

Zelver sijn van Nicomede.

 

 

 

't Beurden oock, op staende voet.

 

Maer helaes! met een harde boet.

 

Tangen, messen, Beule-kracht,

 

En wat Phalaris oyt bedacht,

 

Kon den Heyden tot versoen

 

Vanden Christen niet voldoen.

 

Nieuwe vonden, rouwe wonden,

 

Slagh op slagh, de pley omronden.

 

 

 

Maer met een soo blijden mond,

 

Datmen hem noyt, te geender wond,

 

Jammeren of greynsen sagh.

 

Maer ghestaegh met een soet ghelach;

 

IESU Heer, ghebenedijdt

 

Zy uw' naem tot alder tijd.

 

Wat is dese, straf te vreesen,

 

By u over goelijck wesen?

 

 

 

Al 't gheweld van deser aerd,

 

Is voorwaer niet te pijne waerd

 

Om te vergelijcken by

 

Een vergeldingh, soo rijck en bly.

 

Martelaer! den Roosen-hoed

 

Is bereyd, maer bid, en doet

 

Onse sinnen, oock verwinnen

 

Hel en dood, Om IESUS minne.