Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

SINTE BERTINUS, Abt van Sithiu, nu S. Omer.
V. September.

Stem: Poi chil mio foco, pag. 384

VAn Constans quam ghevaren,
Geleen nu duysend jaren,
Bertijn, om ons te leeren
De lieve wet des Heeren.
Daer hy van Oudomarus ontfangen
Wierd, met verlangen.

Met hem zijn oock verschenen
Bertram, en Mommolene.
Voorwaer twee klare lichten,
Bequaem om ons te stichten,
Soo met leeringh als levend exempel,
Den Christen Tempel.

Sy deen 't oock wel keuren.
Zoo datmen daer op beuren
Zagh in de selve tijen
De blom van all' d'Abdijen.
Daer wel twintigh-twee heylighe loten

[p. 858]

 

Uut zijn gesproten.

 

 

 

Ja, op den dagh van huyden,

 

Oorkonden noch de luyden

 

Van Oudomarus mueren,

 

Dat in d'Abdy noch dueren

 

Blijft des Heeren genadigen zeghen

 

In all' haer weghen.

 

 

 

'k Zegh zeghen: by gebreke

 

Van welcke, dat versteken

 

Walbertus van Goods hoede,

 

Kreegh een te scharpen roede,

 

Die hem Sinte Bertinus gebeden

 

Noch sparen deden.

 

 

 

Doet ons met d'eyge lippen,

 

Bertine! noch ontglippen

 

De roe uyt Godes handen;

 

Daer mee hy onse landen

 

Nu soo meenige jaren, van tijen,

 

Heeft doen kastijen.